Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie

Kompozycja i struktura „Ślubów panieńskich”

Autor: Karolina Marl�ga

Komediodramat Aleksandra Fredry jest literackim dowodem na mistrzostwo pióra pisarza i poety, który nie miał sobie równych w budowaniu komediowej akcji, a jego dzieła na trwałe zapisały się w polskim dorobku kulturalnym dzięki taki cechom, jak skomplikowana i inteligentna intryga, nie mająca sobie równych kreacja postaci, wartka akcja czy dowcipne i błyskotliwe dialogi.

Akcja pięcioaktowego komediodramatu rozgrywa się wokół skomplikowanej intrygi, a napięcie dramatyczne oparte jest na wielu konfliktach, ujawniających się w świecie przedstawionym.

Utwór „wciąga” czytelnika, który od pierwszej sceny jest ciekawy dalszych losów Gustawa i innych mieszkańców oraz gości dworku pani Dobrójskiej. Przyczyny dużego zainteresowania, jakim cieszyła i cieszy się komedia, tkwią jej odmienności w porównaniu z utworami innych romantycznych klasycznych dramatów.

Uważam, że współcześni Fredrze, jak również obecni odbiorcy Ślubów byli po prostu zmęczeni konfliktami tragicznymi, w jakie uwikłani byli bohaterowie „Dziadów” czy „Nie-Boskiej komedii”. Choć w omawianym utworze także występują odmienne racje i pragnienia postaci, to jednak nikt nie buntował się przed zaplanowanym przez „dorosłych” małżeństwem, co było charakterystycznym motywem romantycznych dramatów. Cieszy to, że brak u Fredry istotnych, niemożliwych do rozwiązania konfliktów moralnych, majątkowych, politycznych, a jedynymi barierami były te ukształtowane przed spuściznę romantyzmu, czyli mylne rozumienie pojęcia miłość czy małżeństwa.

Fredro położył duży nacisk na wierne ukazanie psychicznej strony ludzkiej natury. Akcja utworu jest zawiązana wokół zmiany nastawienia głównych bohaterek do spraw miłości i małżeństwa, z naciskiem na psychologizm. W komedii dokładnie śledzimy narodziny i dojrzewanie do miłości, co jeszcze bardziej podnosi wartość dzieła.

Rozwój akcji komedii intrygi i charakterów można graficznie przedstawić w kształcie litery U. Utwór rozpoczyna się w momencie, gdy decyzja o małżeństwie Gucia i Anieli została podjęta przez Radosta i Dobrójska, bez pytania o zdanie młodych. Mamy więc do czynienia na początku z wydarzeniami o negatywnym charakterze. Na szczęście potem wszystkie ujemne emocje opadają, by ustąpić miejsca faktom coraz pogodniejszym. Zakończeniem dramatu jest pomyślne. Radosny finał jest możliwy, ponieważ przeszkody i zakazy są pozorne. Brak jest negatywnych czynników zewnętrznych (występują jedynie przeszkody wewnętrzne, tkwiące w człowieku, a nie na przykład różnicach społecznych). Bohaterowie dojrzewają, są dynamiczni, odrzucają fałszywe i mylne poglądy o miłości i małżeństwie na rzecz zaufania i wiary w szczęście.

Streszczenia	Opracowanie
„Śluby panieńskie” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Ślubów panieńskich” w pigułce	Życiorys Fredry Geneza „Ślubów panieńskich” Problematyka „Ślubów panieńskich” „Śluby panieńskie” jako komedia intrygi i charakteru Czas i miejsce akcji „Ślubów panieńskich” Język utworu i rodzaje komizmu w „Ślubach panieńskich” Kompozycja i struktura „Ślubów panieńskich” Tytuł komedii Fredry Motywy w „Ślubach panieńskich” „Śluby panieńskie” - komedia romantyczna czy antyromantyczna? Szczegółowy plan wydarzeń „Ślubów panieńskich” Aleksander Fredro – kalendarium życia Szlachecka obyczajowość w „Ślubach panieńskich” Motto „Ślubów panieńskich” Słynne cytaty z utworów Aleksandra Fredry Twórczość Aleksandra Fredry Najważniejsze cytaty w „Ślubach panieńskich” Bibliografia
Bohaterowie
Albin – charakterystyka postaci Gustaw – charakterystyka postaci Aniela – charakterystyka postaci Klara – charakterystyka postaci Pani Dobrójska – charakterystyka postaci Radost – charakterystyka postaci

Kompozycja i struktura „Ślubów panieńskich”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: