Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie
Teoria magnetyzmu (mesmeryzmu)
Aleksander Fredro nawiÄ…zuje w swym dziele tytuÅ‚em (Åšluby panieÅ„skie, czyli Magnetyzm serca) i tematykÄ… do uksztaÅ‚towanej i popularnej w epoce romantyzmu pseudonaukowej teorii magnetyzmu, stworzonej przez Franciszka Mesmera. WedÅ‚ug niej w czÅ‚owieku tkwi umiejÄ™tność oddziaÅ‚ywania na innych za pomocÄ… duchowej siÅ‚y, okreÅ›lonej pojÄ™ciem fluidu. CzÅ‚owiekiem, który zna i wykorzystuje magnetyzm w utworze, jest Gustaw. Uczy AnielÄ™ zidentyfikowania i przeżywania miÅ‚oÅ›ci, przy okazji sam wpadajÄ…c w sidÅ‚a uczucia. Serca bohaterów „Å‚Ä…czÄ… siÄ™ w jedno” poprzez komuniÄ™ serc (popularna w romantyzmie teoria Rousseau).
Bohater romantyczny
Bohatera Åšlubów panieÅ„skich można nazwać raczej antyromantycznym. Gucio nie buntowaÅ‚ siÄ™ przeciw niesprawiedliwoÅ›ciom Å›wiata, lecz odczuwaÅ‚ bunt wobec „umowy”, jakÄ… zawarli Radost i Dobrójska. MÅ‚odzieniec nie miaÅ‚ zamiaru przeciwstawić siÄ™ woli „dorosÅ‚ych”, jak Kordian czy Gustaw, lecz dokÅ‚adaÅ‚ wszelkich staraÅ„, by opóźnić moment zarÄ™czyn. BuntowaÅ‚ siÄ™ wobec nudy i przewidywalnoÅ›ci zalotów, monotonnoÅ›ci wiejskiej atmosfery, jednostajnemu, zaplanowanemu życiu przy boku niekochanej, lecz piÄ™knej i mÄ…drej żony. Przejawy jego buntu również byÅ‚y inne. Nie czuÅ‚ braku chÄ™ci do życia, nie chciaÅ‚ siÄ™ zabić, nie popadÅ‚ w stan marazmu. BuntowaÅ‚ siÄ™ aktywnie, wymykajÄ…c siÄ™ w nocy na bale, hazard oraz zachowujÄ…c siÄ™ arogancko i lekceważąco (zasnÄ…Å‚ w salonie w obecnoÅ›ci dam).
Fredro tą kreacją energicznego, aktywnego i dokładającego starań do osiągnięcia celu ośmieszył romantycznego bohatera: nieszczęśliwego, cierpiącego, bezradnego, czekającego na śmierć kochanka, czego bezpośrednim dowodem może być zestawienie Gucia z Gustawem (IV część Dziadów). Zdrabniając imię, chciał dowieść, iż w jego bohaterze nie ma nic z pompatyczności i wyniosłości mickiewiczowskiego bohatera, którego karykaturą jest Albin.
Miłość
Åšluby panieÅ„skie sÄ… apoteozÄ…, wywyższeniem miÅ‚oÅ›ci. PuentÄ… dzieÅ‚a jest przekonanie, że miÅ‚ość to uczucie prawdziwe i staÅ‚e, a nie sztuczne i ulotne, jak u romantyków. Aniela przekonaÅ‚a siÄ™ dziÄ™ki przeprowadzonej przez Gustawa intrydze, że „najpiÄ™kniejsze z uczuć” istnieje. Dziewczyna zrozumiaÅ‚a jednak, że rodzi siÄ™ powoli, a nie „spada nagle z nieba”, w co wierzyÅ‚a po lekturze romantycznych dzieÅ‚. Fredro sprzeciwiÅ‚ siÄ™ mickiewiczowskiej tezie o miÅ‚oÅ›ci „od pierwszego wejrzenia”, ukazujÄ…c Gucia, który stopniowo dorastaÅ‚ do kochania, uÅ›wiadamiajÄ…c sobie jego siÅ‚Ä™ i moc. Fredro pokazaÅ‚ wzór prawdziwej miÅ‚oÅ›ci. Nie byÅ‚o nim sentymentalne wzdychanie smutnego, ponurego, pÅ‚aczliwego, bezradnego i biernego Albina (przypominajÄ…cego postać Wertera z CierpieÅ„ mÅ‚odego Wertera Goethego) – karykatury romantycznego kochanka, lecz to uczucie, o które walczyÅ‚ Gustaw i które miaÅ‚o moc zmieniajÄ…cÄ… losy bohaterów.
W dziele mamy kilka rodzajów miÅ‚oÅ›ci, dziÄ™ki czemu poznajemy jej różne oblicza, poczÄ…wszy od mocnego i silnego uczucia Gustawa do Anieli, pogodnego i peÅ‚nego zrozumienia i wyrozumiaÅ‚oÅ›ci Anieli do Gustawa, poprzez przekorne Klary do Albina, sentymentalne, peÅ‚ne Å‚ez i rozpaczy Albina do Klary, a skoÅ„czywszy na dawnym, lecz nieÅ›miaÅ‚o kultywowanym Radosta do Dobrójskiej. Motywy w „Åšlubach panieÅ„skich”
Autor: Karolina MarlêgaTeoria magnetyzmu (mesmeryzmu)
Aleksander Fredro nawiÄ…zuje w swym dziele tytuÅ‚em (Åšluby panieÅ„skie, czyli Magnetyzm serca) i tematykÄ… do uksztaÅ‚towanej i popularnej w epoce romantyzmu pseudonaukowej teorii magnetyzmu, stworzonej przez Franciszka Mesmera. WedÅ‚ug niej w czÅ‚owieku tkwi umiejÄ™tność oddziaÅ‚ywania na innych za pomocÄ… duchowej siÅ‚y, okreÅ›lonej pojÄ™ciem fluidu. CzÅ‚owiekiem, który zna i wykorzystuje magnetyzm w utworze, jest Gustaw. Uczy AnielÄ™ zidentyfikowania i przeżywania miÅ‚oÅ›ci, przy okazji sam wpadajÄ…c w sidÅ‚a uczucia. Serca bohaterów „Å‚Ä…czÄ… siÄ™ w jedno” poprzez komuniÄ™ serc (popularna w romantyzmie teoria Rousseau).
Bohater romantyczny
Bohatera Åšlubów panieÅ„skich można nazwać raczej antyromantycznym. Gucio nie buntowaÅ‚ siÄ™ przeciw niesprawiedliwoÅ›ciom Å›wiata, lecz odczuwaÅ‚ bunt wobec „umowy”, jakÄ… zawarli Radost i Dobrójska. MÅ‚odzieniec nie miaÅ‚ zamiaru przeciwstawić siÄ™ woli „dorosÅ‚ych”, jak Kordian czy Gustaw, lecz dokÅ‚adaÅ‚ wszelkich staraÅ„, by opóźnić moment zarÄ™czyn. BuntowaÅ‚ siÄ™ wobec nudy i przewidywalnoÅ›ci zalotów, monotonnoÅ›ci wiejskiej atmosfery, jednostajnemu, zaplanowanemu życiu przy boku niekochanej, lecz piÄ™knej i mÄ…drej żony. Przejawy jego buntu również byÅ‚y inne. Nie czuÅ‚ braku chÄ™ci do życia, nie chciaÅ‚ siÄ™ zabić, nie popadÅ‚ w stan marazmu. BuntowaÅ‚ siÄ™ aktywnie, wymykajÄ…c siÄ™ w nocy na bale, hazard oraz zachowujÄ…c siÄ™ arogancko i lekceważąco (zasnÄ…Å‚ w salonie w obecnoÅ›ci dam).
Fredro tą kreacją energicznego, aktywnego i dokładającego starań do osiągnięcia celu ośmieszył romantycznego bohatera: nieszczęśliwego, cierpiącego, bezradnego, czekającego na śmierć kochanka, czego bezpośrednim dowodem może być zestawienie Gucia z Gustawem (IV część Dziadów). Zdrabniając imię, chciał dowieść, iż w jego bohaterze nie ma nic z pompatyczności i wyniosłości mickiewiczowskiego bohatera, którego karykaturą jest Albin.
Miłość
Åšluby panieÅ„skie sÄ… apoteozÄ…, wywyższeniem miÅ‚oÅ›ci. PuentÄ… dzieÅ‚a jest przekonanie, że miÅ‚ość to uczucie prawdziwe i staÅ‚e, a nie sztuczne i ulotne, jak u romantyków. Aniela przekonaÅ‚a siÄ™ dziÄ™ki przeprowadzonej przez Gustawa intrydze, że „najpiÄ™kniejsze z uczuć” istnieje. Dziewczyna zrozumiaÅ‚a jednak, że rodzi siÄ™ powoli, a nie „spada nagle z nieba”, w co wierzyÅ‚a po lekturze romantycznych dzieÅ‚. Fredro sprzeciwiÅ‚ siÄ™ mickiewiczowskiej tezie o miÅ‚oÅ›ci „od pierwszego wejrzenia”, ukazujÄ…c Gucia, który stopniowo dorastaÅ‚ do kochania, uÅ›wiadamiajÄ…c sobie jego siÅ‚Ä™ i moc. Fredro pokazaÅ‚ wzór prawdziwej miÅ‚oÅ›ci. Nie byÅ‚o nim sentymentalne wzdychanie smutnego, ponurego, pÅ‚aczliwego, bezradnego i biernego Albina (przypominajÄ…cego postać Wertera z CierpieÅ„ mÅ‚odego Wertera Goethego) – karykatury romantycznego kochanka, lecz to uczucie, o które walczyÅ‚ Gustaw i które miaÅ‚o moc zmieniajÄ…cÄ… losy bohaterów.
Prawo młodych ludzi do wyboru życiowego partnera
Utwór porusza tak ważnÄ… kwestiÄ™, jak problem prawa mÅ‚odych ludzi do wyboru partnera, miÅ‚oÅ›ci i małżeÅ„stwa. W momencie rozpoczÄ™cia akcji małżeÅ„stwo Gustawa i Anieli jest tylko kwestiÄ… czasu, ponieważ opiekunowie mÅ‚odych już zawarli „umowÄ™” o ich przyszÅ‚oÅ›ci. Nie byÅ‚o ważne, iż Gustaw traktowaÅ‚ AnielÄ™ poczÄ…tkowo jak „wieÅ›niaczkÄ™”, zasypiaÅ‚ w jej towarzystwie, okazywaÅ‚ znudzenie, a ona traktowaÅ‚a go jak fircyka nieprzedstawiajÄ…cego sobÄ… żadnych gÅ‚Ä™bszych wartoÅ›ci. Para nie przewidywaÅ‚a protestu, pewnie i tak doszÅ‚oby do Å›lubu bez miÅ‚oÅ›ci, gdyby nie nagÅ‚e pojawienie siÄ™ szczerego uczucia dziÄ™ki intrydze wymyÅ›lonej przez bohatera.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies