Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie
Aleksander Fredro rozpoczÄ…Å‚ pisanie komediowego utworu dramatycznego Magnetyzm pod koniec 1826 roku, koÅ„czÄ…c pierwszÄ… wersjÄ™ już na poczÄ…tku 1827. Dramat– czteroaktowy utwór napisany trzynastozgÅ‚oskowcem – w chwili ukoÅ„czenia nosiÅ‚ już jednak inny tytuÅ‚, a mianowicie: Nienawiść mężczyzn.
W NienawiÅ›ci mężczyzn wystÄ™powaÅ‚y postacie, które odnalazÅ‚y swe odpowiedniki w Åšlubach panieÅ„skich. Klara nosiÅ‚a w pierwowzorze imiÄ™ Laura, natomiast Albin – Erazm.
Na ostateczny ksztaÅ‚t komedii zaczęły mieć wpÅ‚yw osobiste problemy pisarza, który, gdyby nie one – wystawiÅ‚by ówczesnÄ… wersjÄ™ w warszawskim teatrze. Nie uczyniÅ‚ jednak tego, ponieważ nie byÅ‚ autorem utworu o nieszczęśliwej miÅ‚oÅ›ci (taki byÅ‚ temat tamtej wersji dzieÅ‚a) wówczas, gdy jego dÅ‚ugoletnia ukochana – Zofia Skarbkowa - przeżywaÅ‚a problemy z unieważnieniem swego małżeÅ„stwa z innym mężczyznÄ…. Fredro, przekonany o szybkim poÅ›lubieniu kobiety, zaÅ‚amaÅ‚ siÄ™ na wieść, że nie bÄ™dzie to takie Å‚atwe, jak przypuszczaÅ‚. Wrażliwy, przestaÅ‚ tworzyć i zabiegać o wystawienie NienawiÅ›ci mężczyzn.
Gdy w 1828 roku został w końcu szczęśliwym małżonkiem Zofii, zaczął odzyskiwać siły i interesować się wystawieniem sztuki. Niestety, niepomyślne wypadki, które stały się jego udziałem (zmarł jego ojciec Jacek, wybuchło powstanie listopadowe) spowodowały, że ponownie zajął się pisaniem dopiero w 1832 roku.
Ostateczna wersja sztuki nie podejmuje już problemu nieszczęśliwego uczucia i jego konsekwencji, lecz jest apoteozÄ… miÅ‚oÅ›ci i walki o jej poznanie. Ostateczny tytuÅ‚ dramatu, który opublikowano w 1832 roku, brzmiaÅ‚ Åšluby panieÅ„skie. MiÅ‚oÅ›nicy teatru mieli okazjÄ™ obejrzeć premierÄ™ we lwowskim teatrze (ówczesny tytuÅ‚ dzieÅ‚a: Magnetyzm serca), a rok później – 16 listopada 1834 roku – nowÄ… komediÄ™ Aleksandra Fredry, zatytuÅ‚owanÄ… Åšluby panieÅ„skie, poznali krakowianie.
Podwójna wersja tytułu dramatu, znana o dziś dzień, pojawiła się w pierwszym wydaniu tomu IV Komedii Aleksandra Fredry.
Głównym tematem utworu, polemizującego z wizją Franza Mesmera, jest miłość, ponieważ pisarz przeżywał w momencie pisania dzieła rozterki uczuciowe (był zakochany w Zofii Skarbkowej, żyjącej w separacji z mężem). Fredro starał się w swej sztuce wyśmiać tezy Mesmera, który wierzył w istnienie mitycznej siły oddziałującej na otoczenie.
a) 1828 roku
b) 1826 roku
c) 1832 roku
d) 1830 roku
RozwiÄ…zanie
Premiera komedii odbyła się w teatrze:
a) warszawskim
b) krakowskim
c) lwowskim
d) lubelskim
RozwiÄ…zanie
„Åšluby panieÅ„skie” nie nosiÅ‚y tytuÅ‚u:
a) Magnetyzm serca
b) Nienawiść serca
c) Nienawiść mężczyzn
d) Magnetyzm
RozwiÄ…zanie
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Geneza „Åšlubów panieÅ„skich”
Autor: Karolina MarlêgaAleksander Fredro rozpoczÄ…Å‚ pisanie komediowego utworu dramatycznego Magnetyzm pod koniec 1826 roku, koÅ„czÄ…c pierwszÄ… wersjÄ™ już na poczÄ…tku 1827. Dramat– czteroaktowy utwór napisany trzynastozgÅ‚oskowcem – w chwili ukoÅ„czenia nosiÅ‚ już jednak inny tytuÅ‚, a mianowicie: Nienawiść mężczyzn.
W NienawiÅ›ci mężczyzn wystÄ™powaÅ‚y postacie, które odnalazÅ‚y swe odpowiedniki w Åšlubach panieÅ„skich. Klara nosiÅ‚a w pierwowzorze imiÄ™ Laura, natomiast Albin – Erazm.
Na ostateczny ksztaÅ‚t komedii zaczęły mieć wpÅ‚yw osobiste problemy pisarza, który, gdyby nie one – wystawiÅ‚by ówczesnÄ… wersjÄ™ w warszawskim teatrze. Nie uczyniÅ‚ jednak tego, ponieważ nie byÅ‚ autorem utworu o nieszczęśliwej miÅ‚oÅ›ci (taki byÅ‚ temat tamtej wersji dzieÅ‚a) wówczas, gdy jego dÅ‚ugoletnia ukochana – Zofia Skarbkowa - przeżywaÅ‚a problemy z unieważnieniem swego małżeÅ„stwa z innym mężczyznÄ…. Fredro, przekonany o szybkim poÅ›lubieniu kobiety, zaÅ‚amaÅ‚ siÄ™ na wieść, że nie bÄ™dzie to takie Å‚atwe, jak przypuszczaÅ‚. Wrażliwy, przestaÅ‚ tworzyć i zabiegać o wystawienie NienawiÅ›ci mężczyzn.
Gdy w 1828 roku został w końcu szczęśliwym małżonkiem Zofii, zaczął odzyskiwać siły i interesować się wystawieniem sztuki. Niestety, niepomyślne wypadki, które stały się jego udziałem (zmarł jego ojciec Jacek, wybuchło powstanie listopadowe) spowodowały, że ponownie zajął się pisaniem dopiero w 1832 roku.
Ostateczna wersja sztuki nie podejmuje już problemu nieszczęśliwego uczucia i jego konsekwencji, lecz jest apoteozÄ… miÅ‚oÅ›ci i walki o jej poznanie. Ostateczny tytuÅ‚ dramatu, który opublikowano w 1832 roku, brzmiaÅ‚ Åšluby panieÅ„skie. MiÅ‚oÅ›nicy teatru mieli okazjÄ™ obejrzeć premierÄ™ we lwowskim teatrze (ówczesny tytuÅ‚ dzieÅ‚a: Magnetyzm serca), a rok później – 16 listopada 1834 roku – nowÄ… komediÄ™ Aleksandra Fredry, zatytuÅ‚owanÄ… Åšluby panieÅ„skie, poznali krakowianie.
Podwójna wersja tytułu dramatu, znana o dziś dzień, pojawiła się w pierwszym wydaniu tomu IV Komedii Aleksandra Fredry.
Głównym tematem utworu, polemizującego z wizją Franza Mesmera, jest miłość, ponieważ pisarz przeżywał w momencie pisania dzieła rozterki uczuciowe (był zakochany w Zofii Skarbkowej, żyjącej w separacji z mężem). Fredro starał się w swej sztuce wyśmiać tezy Mesmera, który wierzył w istnienie mitycznej siły oddziałującej na otoczenie.
Szybki test:
Aleksander Fredro rozpoczÄ…Å‚ pisanie komediowego utworu dramatycznego pod koniec:a) 1828 roku
b) 1826 roku
c) 1832 roku
d) 1830 roku
RozwiÄ…zanie
Premiera komedii odbyła się w teatrze:
a) warszawskim
b) krakowskim
c) lwowskim
d) lubelskim
RozwiÄ…zanie
„Åšluby panieÅ„skie” nie nosiÅ‚y tytuÅ‚u:
a) Magnetyzm serca
b) Nienawiść serca
c) Nienawiść mężczyzn
d) Magnetyzm
RozwiÄ…zanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies