Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie

Problematyka „Ślubów panieńskich”

Autor: Karolina Marl�ga

Śluby panieńskie są apoteozą miłości.

Termin apoteoza wywodzi się od greckiego apotheosis i oznacza wysławianie, przedstawianie czegoś w szczególnie dodatnim świetle.

Najpiękniejsze uczucie Fredro opisał inaczej, niż współcześni mu romantycy. Miłość fredrowska nie jest smutna, przygnębiająca, ponura, nie spada na człowieka „z nieba”, nie rodzi się od pierwszego wejrzenia. Jak widzimy na przykładzie Anieli i Gustawa czy Klary i Albina, miłość potrzebuje czasu, by się ujawnić, rozwinąć i umocnić, ale gdy już się to stanie – jest szczęściem i błogosławieństwem człowieka.

W dziele mamy kilka rodzajów miłości, dzięki czemu poznajemy jej różne oblicza, począwszy od mocnego i silnego uczucia Gustawa do Anieli, pogodnego i pełnego zrozumienia i wyrozumiałości Anieli do Gustawa, poprzez przekorne Klary do Albina, sentymentalne, pełne łez i rozpaczy Albina do Klary, a skończywszy na dawnym, lecz nieśmiałym Radosta do Dobrójskiej.

Obserwujemy proces rodzenia się uczucia, które inaczej zakorzenia się w dobrodusznej i łatwowiernej Anieli, a inaczej w fircyku i lekkomyślnym hulace – Gustawie, dzięki czemu utwór staje się jeszcze bardziej uniwersalny i interesujący. Miłość wypełnia cały utwór, stając się motorem działania bohaterów.

Utwór jest zarazem poruszeniem tak ważnej kwestii, jak problem prawa młodych ludzi do wyboru partnera, miłości i małżeństwa. W momencie rozpoczęcia akcji małżeństwo Gustawa i Anieli jest tylko kwestią czasu, ponieważ opiekunowie młodych już zawarli „umowę” o ich przyszłości. Nie było ważne, iż Gustaw traktował Anielę początkowo jak „wieśniaczkę”, zasypiał w jej towarzystwie, okazywał znudzenie, a ona traktowała go jak fircyka nieprzedstawiającego sobą żadnych głębszych wartości.

Para nie przewidywała protestu – pewnie i tak doszłoby do ślubu bez miłości, gdyby nie nagłe pojawienie się szczerego uczucia dzięki intrydze wymyślonej przez bohatera. Również przykład Klary jest doskonałym odzwierciedleniem zasad, jaki panowały w czasach współczesnych Fredrze. Choć Radost był kilka razy starszy od dziewczyny, jeżeli faktycznie chciałby pojąć ją za żonę, nie mogłaby sprzeciwić się woli ojca, decydującego o jej przyszłości.

Pisarz zasygnalizował w utworze problem cierpień ludzi w małżeństwie bez miłości. Niespełnieni w związku się rodzice Klary, nieszczęście jest również udziałem Radosta i Dobrójskiej – rozdzielonych w młodości poprzez decyzję rodziców. Cierpieliby również Gustaw i Aniela, gdyby nie pojawienie się między nimi uczucia. Śluby panieńskie są głosem pisarza w tej sprawie. Choć dzieło nie jest tragiczną historią, pełną samobójstw i pompatycznego „umierania z rozpaczy przy boku niekochanego partnera”, to jednak nakreślają negatywne konsekwencje praw w czasach, gdy o przyszłości ludzi nie decydowali oni sami, lecz rodzice i stosunki społeczno-majątkowe.

Ponadto komediodramat jest udaną próbą ośmieszenia literatury sentymentalnej i sentymentalnego modelu przeżywania miłości. Jeżeli panny wyrabiały sobie poglądy na życie (zawarcie ślubów) podczas lektur „książek zbójeckich”, zakładających niemożność szczęśliwego życia w małżeństwie, śmierć miłości, przewrotność i zdradziecką naturę mężczyzn. Panowie starali się zdobyć serce ukochanej zachowując się niemęsko i karykaturalnie, nie świadczyło to pomyślnie o dorobku sentymentalizmu i romantyzmu. Takie klasyczne dzieła, jak Cierpienia młodego Wertera czy IV część Dziadów były dla Fredry doskonałym materiałem do prześmiewczych pamfletów i parodii.

Przyglądając się postaci Albina – najkomiczniejszej w utworze - młodzieńca rozpaczającego i rozkoszującego się w katuszach miłości, ocierającego oczy chusteczką, będącego „ckliwym chłopcem na zawołanie”, dostrzegamy, jakie spustoszenia w rozumach młodzieży końca XIX wieku poczynił sentymentalizm i romantyzm. Definitywnym ośmieszeniem idei miłości sentymentalnej jest ukazanie, jak szybko Aniela i Klara zrezygnowały z kontynuowania ślubów i zgodziły się na pozostawienie panieńskich stanów na rzecz małżeństw.

strona: 1 2

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Śluby panieńskie” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Ślubów panieńskich” w pigułce	Życiorys Fredry Geneza „Ślubów panieńskich” Problematyka „Ślubów panieńskich” „Śluby panieńskie” jako komedia intrygi i charakteru Czas i miejsce akcji „Ślubów panieńskich” Język utworu i rodzaje komizmu w „Ślubach panieńskich” Kompozycja i struktura „Ślubów panieńskich” Tytuł komedii Fredry Motywy w „Ślubach panieńskich” „Śluby panieńskie” - komedia romantyczna czy antyromantyczna? Szczegółowy plan wydarzeń „Ślubów panieńskich” Aleksander Fredro – kalendarium życia Szlachecka obyczajowość w „Ślubach panieńskich” Motto „Ślubów panieńskich” Słynne cytaty z utworów Aleksandra Fredry Twórczość Aleksandra Fredry Najważniejsze cytaty w „Ślubach panieńskich” Bibliografia
Bohaterowie
Albin – charakterystyka postaci Gustaw – charakterystyka postaci Aniela – charakterystyka postaci Klara – charakterystyka postaci Pani Dobrójska – charakterystyka postaci Radost – charakterystyka postaci

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies