Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie
Pani Dobrójska jest opiekunkÄ… Anieli i Klary, czcigodnÄ… paniÄ… domu, poważnÄ…, dobrodusznÄ… matronÄ…. PotÄ™pia bezczynność i próżniactwo, w rozmowie z KlarÄ… prezentuje tradycyjne poglÄ…dy na wÅ‚adzÄ™ ojcowskÄ…. Troszczy siÄ™ o los i przyszÅ‚ość Anieli i powierzonej przez rodziców Klary, co jest powodem nauk i morałów, którymi je zasypuje, na przykÅ‚ad: „Nie wszystko straszne, co czasem zastrasza; / MajÄ… wady mężczyźni, ma także pÅ‚eć nasza. / Zatem szalÄ… rozsÄ…dku ta strona przeważa, / Co swoje bÅ‚Ä™dy karci, a cudze pobÅ‚aża”.
Wychowała dobrze Anielę. Dziewczyna dorastała pod czułym okiem opiekuńczej matki, która wpoiła jej tradycyjne, ziemiańskie zasady. Córka nigdy nie przeciwstawiłaby się matce, co można tłumaczyć dobrocią, jaką była otaczana od najmłodszych lat.
Mimo, iż jest Å›wiadkiem aroganckiego i lekceważącego zachowania Gucia, to jednak potrafi obiektywnie spojrzeć za charakter mężczyzny i dostrzec także zalety: „Gustaw - pewnie, jak każdy, ma swoje przywary, / Ale mÅ‚ody, przystojny... (…)I wiem, że jego serce lepsze niźli gÅ‚owa”.
KorzystajÄ…c z wÅ‚asnego, smutnego doÅ›wiadczenia (zostaÅ‚a rozdzielona z Radostem, gdy byli mÅ‚odzi), dokÅ‚ada wszelkich staraÅ„, by oszczÄ™dzić zawodu Anieli i Klarze. RozsÄ…dnie radzi dziewczÄ™tom, by nie ufaÅ‚y i nie kierowaÅ‚y siÄ™ zbyt czÄ™sto uczuciami: „ZresztÄ… lepiej za maÅ‚o niż za wiele czucia”.
Jest postaciÄ… niejednoznacznÄ…. Z jednej strony nie wtrÄ…ca siÄ™ w to, że panienki przyrzekÅ‚y „Å›luby panieÅ„skie”, ponieważ jest na tyle mÄ…dra, że wie, iż sÄ… to przejawy dziecinnoÅ›ci i niedojrzaÅ‚oÅ›ci dziewczÄ…t. Mimo iż nie pochwala zuchwaÅ‚ego traktowania Albina przez KlarÄ™, to jednak cierpliwie czeka, aż krnÄ…brna siostrzenica sama przekona siÄ™ o zaletach mÅ‚odzieÅ„ca (wie, że skÄ…py ojciec dziewczyny gotów byÅ‚by oddać jÄ… każdemu, kto zaoferowaÅ‚by odpowiedniÄ… cenÄ™). Podobnie jest z AnielÄ…, której nie zmusza do małżeÅ„stwa wiedzÄ…c, iż sama powinna dorosnąć do tej decyzji.
Z drugiej jednak reprezentuje tradycyjne wartości. Mimo iż zdaje sobie sprawę, że ojciec Klary zgodziłby się na jej małżeństwo, gdyby zięć ofiarował mu odpowiednią sumę to jednak tłumaczy dziewczynie, że rodzicowi należy się bezwzględny szacunek i posłuszeństwo. Komiczny rys tej postaci ujawnia się w chwilach, gdy chwali się Radostowi z ostrego traktowania panienek i posłuszeństwa, jakie jej okazują (co nie było prawdą).
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Pani Dobrójska – charakterystyka postaci
Autor: Karolina MarlêgaPani Dobrójska jest opiekunkÄ… Anieli i Klary, czcigodnÄ… paniÄ… domu, poważnÄ…, dobrodusznÄ… matronÄ…. PotÄ™pia bezczynność i próżniactwo, w rozmowie z KlarÄ… prezentuje tradycyjne poglÄ…dy na wÅ‚adzÄ™ ojcowskÄ…. Troszczy siÄ™ o los i przyszÅ‚ość Anieli i powierzonej przez rodziców Klary, co jest powodem nauk i morałów, którymi je zasypuje, na przykÅ‚ad: „Nie wszystko straszne, co czasem zastrasza; / MajÄ… wady mężczyźni, ma także pÅ‚eć nasza. / Zatem szalÄ… rozsÄ…dku ta strona przeważa, / Co swoje bÅ‚Ä™dy karci, a cudze pobÅ‚aża”.
Wychowała dobrze Anielę. Dziewczyna dorastała pod czułym okiem opiekuńczej matki, która wpoiła jej tradycyjne, ziemiańskie zasady. Córka nigdy nie przeciwstawiłaby się matce, co można tłumaczyć dobrocią, jaką była otaczana od najmłodszych lat.
Mimo, iż jest Å›wiadkiem aroganckiego i lekceważącego zachowania Gucia, to jednak potrafi obiektywnie spojrzeć za charakter mężczyzny i dostrzec także zalety: „Gustaw - pewnie, jak każdy, ma swoje przywary, / Ale mÅ‚ody, przystojny... (…)I wiem, że jego serce lepsze niźli gÅ‚owa”.
KorzystajÄ…c z wÅ‚asnego, smutnego doÅ›wiadczenia (zostaÅ‚a rozdzielona z Radostem, gdy byli mÅ‚odzi), dokÅ‚ada wszelkich staraÅ„, by oszczÄ™dzić zawodu Anieli i Klarze. RozsÄ…dnie radzi dziewczÄ™tom, by nie ufaÅ‚y i nie kierowaÅ‚y siÄ™ zbyt czÄ™sto uczuciami: „ZresztÄ… lepiej za maÅ‚o niż za wiele czucia”.
Jest postaciÄ… niejednoznacznÄ…. Z jednej strony nie wtrÄ…ca siÄ™ w to, że panienki przyrzekÅ‚y „Å›luby panieÅ„skie”, ponieważ jest na tyle mÄ…dra, że wie, iż sÄ… to przejawy dziecinnoÅ›ci i niedojrzaÅ‚oÅ›ci dziewczÄ…t. Mimo iż nie pochwala zuchwaÅ‚ego traktowania Albina przez KlarÄ™, to jednak cierpliwie czeka, aż krnÄ…brna siostrzenica sama przekona siÄ™ o zaletach mÅ‚odzieÅ„ca (wie, że skÄ…py ojciec dziewczyny gotów byÅ‚by oddać jÄ… każdemu, kto zaoferowaÅ‚by odpowiedniÄ… cenÄ™). Podobnie jest z AnielÄ…, której nie zmusza do małżeÅ„stwa wiedzÄ…c, iż sama powinna dorosnąć do tej decyzji.
Z drugiej jednak reprezentuje tradycyjne wartości. Mimo iż zdaje sobie sprawę, że ojciec Klary zgodziłby się na jej małżeństwo, gdyby zięć ofiarował mu odpowiednią sumę to jednak tłumaczy dziewczynie, że rodzicowi należy się bezwzględny szacunek i posłuszeństwo. Komiczny rys tej postaci ujawnia się w chwilach, gdy chwali się Radostowi z ostrego traktowania panienek i posłuszeństwa, jakie jej okazują (co nie było prawdą).
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies