„Åšluby panieÅ„skie” – streszczenie szczegółowe - strona 4
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie

„Åšluby panieÅ„skie” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Scena dziewiÄ…ta
Dobrójska, Aniela, Klara, Albin, Gustaw


Niewłaściwe zachowanie Gustawa, który zasypia podczas rozmowy ze swą narzeczoną Anielą, jej matką, kuzynką i Albinem. Urażeni uczestnicy dyskusji opuszczają pokój, pozostawiając młodzieńca samego.

W pokoju przebywaÅ‚y Albin, Klara, Aniela i Dobrójska. Wszystkie panny zajÄ™te byÅ‚y robótkami rÄ™cznymi. Do rozmawiajÄ…cych doÅ‚Ä…czyÅ‚ Gustaw i, skÅ‚oniwszy siÄ™, postawiÅ‚ krzesÅ‚o na Å›rodku i usiadÅ‚, z uwagÄ… oglÄ…dajÄ…c swój ubiór. W pewnym momencie oznajmiÅ‚, że deszcz przestaÅ‚ padać, na co Albin z żalem stwierdziÅ‚, że dla niego nadal jest pochmurno, ponieważ „nadzieja o wzglÄ™dy ukochanej Klary” zgasÅ‚a, a na dodatek ona cieszy siÄ™ z jego smutku.

Gospodyni, chcÄ…c zmienić temat, powiedziaÅ‚a do Gucia, że rozumie powód jego znudzenia wiejskÄ… ciszÄ…: „o tej porze”, ponieważ nikt nie lubi takiej pogody, na co Gustaw „zapewniaÅ‚”, że wieÅ› ma swoje uroki i nie pozwala siÄ™ nudzić. W pewnym momencie jednak zaczÄ…Å‚ ziewać, nie zwracajÄ…c uwagi na damy …zasnÄ…Å‚. Dobrójska, widzÄ…c to, wyszÅ‚a, a za niÄ… Klara i Aniela z Albinem. Ukochana Albina stwierdziÅ‚a: niech Å›pi: „Wszakże siÄ™ wyÅ›pi, jak sobie poÅ›ciele; / Tak sobie posÅ‚aÅ‚, niechże Å›pi do woli”.

Scena dziesiÄ…ta
Gustaw, Radost


Gustaw zostaje obudzony przez przerażonego jego złymi manierami Radosta. Młodzieniec ponownie obiecuje poprawę i usprawiedliwia się faktem, iż uśpił go błogi głos kobiet.

Radost prawie z pÅ‚aczem w gÅ‚osie zaczÄ…Å‚ budzić Å›piÄ…cego Gustawa. Gdy to siÄ™ w koÅ„cu udaÅ‚o, kawaler myÅ›laÅ‚, ze nadal znajduje siÄ™ w towarzystwie dam. Dopiero po krótkiej chwili otrzeźwiaÅ‚, sÅ‚yszÄ…c wymówki stryja. Choć obiecaÅ‚ poprawÄ™ zachowania – zasnÄ…Å‚ przy narzeczonej! Wuj prosiÅ‚ krewnego, by wytrzymaÅ‚ jeszcze tydzieÅ„.

Gustaw tÅ‚umaczyÅ‚, że zasnÄ…Å‚ niechcÄ…cy, ponieważ uÅ›piÅ‚ go bÅ‚ogi gÅ‚os kobiet. ObiecaÅ‚ Radostowi, że bÄ™dzie patrzyÅ‚ na AnielÄ™: „jak niegdyÅ› patrzaÅ‚ stryjaszek na paniÄ……” (Gustaw nie dopowiada imienia, lecz należy siÄ™ domyÅ›lać, że chodziÅ‚o o paniÄ… DobrójskÄ… – obiekt mÅ‚odzieÅ„czej miÅ‚oÅ›ci Radosta). TÅ‚umaczyÅ‚, ze chce mieć dobrÄ… żonÄ™: „I gdybym nie czuÅ‚ przymiotów Anieli / Już byÅ›cie mnie tu dotÄ…d nie widzieli”, po czym wybiegÅ‚ naprawić gafÄ™, popeÅ‚nionÄ… wzglÄ™dem dam. Radost poczuÅ‚ siÄ™ uspokojony obietnicÄ… poprawy bratanka. UwierzyÅ‚ w pomyÅ›lny obrót spraw.
AKT 2
Scena pierwsza
Dobrójska, Radost


Radost i pani Dobrójska (starzy znajomi, a kiedyś nawet para), prowadzą rozmowę na temat wad i zalet charakteru młodego Gucia.

MiÄ™dzy Radostem a paniÄ… DobrójskÄ… trwa rozmowa na temat wad i zalet mÅ‚odego Gustawa. Na pytanie o te mniej chlubne cechy charakteru, stryj mÅ‚odzieÅ„ca odpowiada: „Ach, ma, ma, niestety!” i wymienia: „Roztargnienie, wesoÅ‚ość, pustota... / No, co mam obwijać - trzpiot!”. Gdy z kolei Dobrójska jest ciekawa zalet, dumny wuj zapewnia: „Ale ma serce dobre, gÅ‚owÄ™ nie od rzeczy”, podkreÅ›lajÄ…c staÅ‚ość dobrego usposobienia: „To nie minie, jak pÅ‚ochość, z czasem nie uleci, / To jest szczęścia rÄ™kojmiÄ… dla żony i dzieci”.

W koÅ„cu mężczyzna wyznaje rozmówczyni, że kocha krewnego jak wÅ‚asnego syna, dodajÄ…c po chwili z żalem: „Ale tylko - ja jeden” wypomina chłód Anieli, na co jej matka bierze dziewczynÄ™ w obronÄ™. Wypomina Radostowi postÄ™pek kawalera. Po tych sÅ‚owach relacjonuje przyjacielowi zachowanie Gustawa, który zasnÄ…Å‚, zamierzajÄ…c przeprosić panny.

Zatroskany wuj zaczÄ…Å‚ bronić bezpoÅ›rednioÅ›ci narzeczonego Anieli, kÅ‚adÄ…c jÄ… na karb… nieÅ›miaÅ‚oÅ›ci mÅ‚odzieÅ„ca. Mowa obronna bardzo rozÅ›mieszyÅ‚a gospodyniÄ™: „O, biedny! biedny Gucio maÅ‚y”. PoradziÅ‚a Radostowi, by zaczÄ…Å‚ być dla bratanka bardziej surowy i wymagajÄ…cy: „Wziąć go lepiej w kluby`; / Bo, mówiÄ…c miÄ™dzy nami, ten Gustawek luby / Wyrabia ze stryjaszkiem, co mu siÄ™ podoba”.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14  

Szybki test:

Najtrudniejszym zadaniem w życiu Albina było:
a) oświadczenie się
b) odkochanie siÄ™ w Klarze
c) zachowanie milczenia
d) zezłoszczenie się na Klarę
RozwiÄ…zanie

Gustawa z „nieplanowanej” drzemki budzi:
a) Aniela
b) Radost
c) Dobrójska
d) Klara
RozwiÄ…zanie

Aniela nazwała mężczyzn rodem:
a) wilków
b) krokodyli
c) węży
d) gadów
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Åšluby panieÅ„skie” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Åšlubów panieÅ„skich” w piguÅ‚ce
Życiorys Fredry
Geneza „Åšlubów panieÅ„skich”
Problematyka „Åšlubów panieÅ„skich”
„Åšluby panieÅ„skie” jako komedia intrygi i charakteru
Czas i miejsce akcji „Åšlubów panieÅ„skich”
JÄ™zyk utworu i rodzaje komizmu w „Åšlubach panieÅ„skich”
Kompozycja i struktura „Åšlubów panieÅ„skich”
Tytuł komedii Fredry
Motywy w „Åšlubach panieÅ„skich”
„Åšluby panieÅ„skie” - komedia romantyczna czy antyromantyczna?
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „Åšlubów panieÅ„skich”
Aleksander Fredro – kalendarium życia
Szlachecka obyczajowość w „Åšlubach panieÅ„skich”
Motto „Åšlubów panieÅ„skich”
Słynne cytaty z utworów Aleksandra Fredry
Twórczość Aleksandra Fredry
Najważniejsze cytaty w „Åšlubach panieÅ„skich”
Bibliografia




Bohaterowie
Albin – charakterystyka postaci
Gustaw – charakterystyka postaci
Aniela – charakterystyka postaci
Klara – charakterystyka postaci
Pani Dobrójska – charakterystyka postaci
Radost – charakterystyka postaci



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies