„Åšluby panieÅ„skie” – streszczenie szczegółowe - strona 6
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie

„Åšluby panieÅ„skie” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

W pewnym momencie wplótÅ‚ do kłótni z KlarÄ… imiÄ™ Albina, posÄ…dzajÄ…c niczego nieÅ›wiadomego flegmatyka o to, iż zdradziÅ‚ mu tajemnicÄ™ Å›lubów. Dumna i nieugiÄ™ta Klara zakoÅ„czyÅ‚a swój wywód sÅ‚owami: „ZapaÅ‚-jest zapaÅ‚-ja wiem, co objawia... / I powiem, powiem, sto razy powtórzÄ™: / Iż moja dusza znieść mężczyzn nie może! / Nienawidzić ich - moje przedsiÄ™wziÄ™cie; / Dwakroć przysiÄ™gÅ‚am i dochowam Å›wiÄ™cie!”, po czym odeszÅ‚a.

Scena piÄ…ta
Aniela, Gustaw


Po nagłym wyjściu rozgniewanej Klary w pokoju pozostało narzeczeństwo. Rozmawiali o miłości, małżeństwie i zamiarach ich krewnych, pragnących zobaczyć ich na ślubnym kobiercu.

Po wyjściu Klary, w pokoju pozostali Gustaw i Aniela. Młodzieniec zapytał, czy ona, tak jak jej kuzynka, nie wierzy w szczerą miłość, po czym przysunął się do niej i wyznał, że zasługuje na jej gniew, ponieważ zbłądził. Gdy nie udało mu się wzbudzić jej zainteresowania wyznaniem, zaczął mówić o zamiarach stryja i jej matki. Starsi państwo pragnęli zeswatać młodych, na co dziewczyna otwarcie zapewniła, że nie zrealizuje życzenia matki, ponieważ jeszcze nie zamierza wychodzić za mąż (nie przyznała się do złożenia ślubów).

Gdy zapewnienia o miÅ‚oÅ›ci, czuÅ‚e spojrzenie, a nawet przybliżanie swej twarzy do twarzy dziewczyny nie pomogÅ‚y, Gustaw zapytaÅ‚, co może zrobić, by zyskać jej wzglÄ™dy. Oto, co usÅ‚yszaÅ‚: „Milczeć”. Wzburzony zaczÄ…Å‚ prosić, by wyjawiÅ‚a mu powód swego wstrÄ™tu do jego osoby.

Bezsilny wobec obojÄ™tnoÅ›ci panny, zdobyÅ‚ siÄ™ na jeszcze jednÄ… proÅ›bÄ™: „Lecz nie gardź moim, mnie chlubnym zamiarem, / A wszelkich staraÅ„, wszelkich siÅ‚ doÅ‚ożę, / Których być zdolnÄ… szczera miÅ‚ość może, / Abym to zyskaÅ‚, czego dziÅ› nie mogÄ™; / Lecz wskaż, Anielo, wskaż zbawiennÄ… drogÄ™!...”, po czym klÄ™knÄ…Å‚ i zaczÄ…Å‚ jÄ… bÅ‚agać: „Patrz, u nóg twoich bÅ‚agam twej - litoÅ›ci!”. Aniela opuÅ›ciÅ‚a pokój, a do zdziwionego tym postÄ™powaniem kawalera doÅ‚Ä…czyÅ‚a Klara.
Scena szósta
Gustaw, Klara


Gustaw zostaje przyłapany przez Klarę, gdy klęczał po wyjściu Anieli. Dziewczyna odrzuca go tysiącem obelg.

Dziewczyna na powitanie zaczęła szydzić z nadal klÄ™czÄ…cego pozy Gustawa: „A to co znaczy? czy dziÄ™kczynne modÅ‚y, / Czy też pokuta za Å›miaÅ‚e nadzieje?”, lecz on racjonalnie siÄ™ wytÅ‚umaczyÅ‚: „Bystre domysÅ‚y tÄ… razÄ… zawiodÅ‚y, / SprzykrzyÅ‚o mi siÄ™ ciÄ…gle chodzić, siedzieć, / I klÄ…kÅ‚em”.

W pewnym momencie roześmiała się, czym wprawiła słuchacza w osłupienie. Obrzuciła go tysiącem obelg, używając takich epitetów, jak próżny, zły, dumny, zakochany w sobie. Zrobiła to mimo tego, iż wyznał jej tajemnicę o miłości do Anieli (mając nadzieję na wstawiennictwo u ukochanej).

Scena siódma
Gustaw


Gustaw poprzysięga Klarze zemstę i postanawia opowiedzieć narzeczonej wzruszającą i ckliwą historię o nieszczęśliwej miłości, by zyskać przychylność dziewczyny.

Zdziwiony zuchwaÅ‚ym postÄ™powaniem Klary Gustaw staÅ‚ w milczeniu, by po krótkiej chwili powiedzieć: „Hm, hm, hm! czy tak, tak?... Å»e kocham szczerze, / IdÄ™ otwarcie, otwartoÅ›ci wierzÄ™”, po czym poprzysiÄ…gÅ‚ zemstÄ™ dziewczynie: „(…) Hola, jaszczureczko! / Ostry rozumek, ostre twe słóweczko, / Ale mnie w parÄ™ z Albinem nie poda. / Uczysz mnie zwodzić? Chcesz wybiegów? – zgoda”. PostanowiÅ‚ opowiedzieć Anieli rzewnÄ… historiÄ™, by zyskać jej litość i przeciÄ…gnąć na swÄ… stronÄ™. Na milczÄ…cych rozmyÅ›laniach zastaÅ‚ go Albin.

Scena ósma
Gustaw, Albin


Gustaw zostaje mentorem Albina. Udziela mu rad na temat postępowania z Klarą.

WidzÄ…c mężczyznÄ™, Gustaw krzyknÄ…Å‚: „Otóż to, to jest przyczyna, / To powód wszystkiego zÅ‚ego! / Chodzi, Å‚azi cieÅ„ Albina, / PÅ‚acze diabli wiedzÄ… czego! / PięćdziesiÄ…t lat jÄ™czy, szlocha / PięćdziesiÄ…t lat wzdycha, kocha; / Teraz każda myÅ›leć bÄ™dzie, / Å»e to tak siÄ™ miÅ‚ość przÄ™dzie (…)”. ZaczÄ…Å‚ udzielać zdziwionemu Albinowi rad, namawiajÄ…c, by nie okazywaÅ‚ Klarze tak bardzo swego sentymentalnego uwielbienia: „Nie kochaj jÄ… tak poddanie, / A wzajemnÄ… ci siÄ™ stanie!”, nie pozwalaÅ‚ jej sobÄ… rzÄ…dzić, nie nudziÅ‚ jej pÅ‚aczem i żaÅ‚obÄ…, a dopiero wówczas osiÄ…gnie swój cel.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14  

Szybki test:

Według rad Gustawa Albin by zyskać względy Klary miał:
a) wyrzucić jej nieczułość
b) wyjechać
c) milczeć
d) błagać ją o litość
RozwiÄ…zanie

Rzekoma oblubienica Gustawa miała na imię:
a) Aniela
b) Hanna
c) Klara
d) Adela
RozwiÄ…zanie

Na dowód skaleczenia Jan zawiązuje Gustawowi na prawej dłoni chustkę:
a) czarnÄ…
b) białą
c) błękitną
d) czerwonÄ…
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Åšluby panieÅ„skie” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Åšlubów panieÅ„skich” w piguÅ‚ce
Życiorys Fredry
Geneza „Åšlubów panieÅ„skich”
Problematyka „Åšlubów panieÅ„skich”
„Åšluby panieÅ„skie” jako komedia intrygi i charakteru
Czas i miejsce akcji „Åšlubów panieÅ„skich”
JÄ™zyk utworu i rodzaje komizmu w „Åšlubach panieÅ„skich”
Kompozycja i struktura „Åšlubów panieÅ„skich”
Tytuł komedii Fredry
Aleksander Fredro – kalendarium życia
Motywy w „Åšlubach panieÅ„skich”
„Åšluby panieÅ„skie” - komedia romantyczna czy antyromantyczna?
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „Åšlubów panieÅ„skich”
Szlachecka obyczajowość w „Åšlubach panieÅ„skich”
Motto „Åšlubów panieÅ„skich”
Twórczość Aleksandra Fredry
Słynne cytaty z utworów Aleksandra Fredry
Najważniejsze cytaty w „Åšlubach panieÅ„skich”
Bibliografia




Bohaterowie
Gustaw – charakterystyka postaci
Albin – charakterystyka postaci
Klara – charakterystyka postaci
Aniela – charakterystyka postaci
Pani Dobrójska – charakterystyka postaci
Radost – charakterystyka postaci



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies