Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Śluby panieńskie

Motywy w „Ślubach panieńskich”

Autor: Karolina Marl�ga

Również przykład Klary jest doskonałym odzwierciedleniem zasad, jakie panowały w czasach współczesnych Fredrze. Choć Radost był kilka razy starszy od dziewczyny, jeżeli faktycznie chciałby pojąć ją za żonę, nie mogłaby sprzeciwić się woli ojca, decydującego o jej przyszłości.

Cierpienia w małżeństwie bez miłości

Pisarz zasygnalizował w utworze problem cierpień ludzi w małżeństwie bez miłości. Niespełnieni w związku się rodzice Klary, nieszczęście jest również udziałem Radosta i Dobrójskiej – rozdzielonych w młodości poprzez decyzję rodziców. Cierpieliby również Gustaw i Aniela, gdyby nie pojawiło się między nimi uczucie. Choć dzieło nie jest tragiczną historią, to jednak nakreśla negatywne konsekwencje praw w czasach, gdy o przyszłości ludzi nie decydowali oni sami, lecz rodzice i stosunki społeczno-majątkowe.

Negacja wiejskiego życia

Choć pisarz wyidealizował wiejskie życie, to jednak wprowadził do dramatu postać niechętną takiemu otoczeniu. „Laleczka warszawska”, czyli Gucio według Klary, cierpiała katusze, przebywając w majątku Dobrójskiej. Na potwierdzenie tej myśli warto przytoczyć ironiczną wypowiedź bohatera na temat „atrakcji” wiejskiego życia: „«coraz wolniej» Nie…wieś ma swoje wdzięki…mówię szczerze. / «ziewa skrycie» / Na wiosnę kwiatki… listki… trawki świeże, / A w lecie, w lecie! … są te… piękne zniwa; / No i w jesieni… / «ziewając» / także… tam coś bywa; / W zimie wieczory… tak… w zimie… wieczory / Są, są zabawy… o, są, każdej pory!... / «Ziewa i wkrótce zaczyna drzymać»”.

Intryga

Osią kompozycyjną dramatu jest intryga wymyślona przez sprytnego i inteligentnego Gustawa, dzięki której zdobywa zainteresowanie, a później miłość Anieli oraz przyczynia się bezpośrednio do połączenia Klary i Albina. Intryga jest w tym przypadku czymś pozytywnym, ponieważ doprowadza do realizacji początkowych pragnień Radosta i Dobrójskiej, którzy jeszcze przed rozpoczęciem akcji zadecydowali o ślubie Anieli i Gucia.

Emocjonalizm

Inną cechą romantycznych utworów, obecną w Ślubach, jest zarysowanie i podkreślenie czułej strony natury człowieka. Takie cechy, jak wrażliwość czy skłonność do kierowania się emocjami są widoczne we wszystkich postaciach komedii. Zarówno Gustaw, jak i Radost, Albin czy Klara w kulminacyjnym momencie dramatu przekonują się o ogromnej sile miłości, która rządzi ludzkim życiem.

Szlachecki dworek

Miejscem akcji jest wieś położona pod Lublinem, szlachecki dworek Dobrójskiej – miejsce szczęśliwego, wręcz idyllicznego życia. Mieszkańcy i goście majątku, choć nie są bogaci, to jednak charakteryzują ich takie cechy, jak życzliwość, zdolność pomocy czy radość życia, a my odczuwamy uniwersalność podkreślonych wartości. Fredro wyidealizował w dramacie polski dwór i ziemiański model życia szlachty. Opisał codzienne zajęcia i życie jego mieszkańców i gości, obyczaje, zainteresowania, styl życia i pogodną atmosferę, kierując się własnymi spostrzeżeniami. Mistrzowsko sportretował ludzi zamieszkujących prowincjonalne dworki szlacheckie, odtwarzając z dbałością ich psychikę: myśli, uczucia i pragnienia.

Motyw walki płci

Składnikiem zawiązującym akcję jest odwieczny motyw walki płci, który pisarz dopasował do swoich potrzeb i jeszcze bardziej skomplikował. Skontrastował poglądy Gustawa, który na początku dzieła jest reprezentantem rozsądnego działania, z zasadami panienek. Aniela i Klara kierują się emocjami i ślubami. W dalszej części utworu młodzi konfrontują swe poglądy z rzeczywistością i przeżywają zawód spowodowany rozbieżnością między teorią i praktyką.

Konflikt pokoleń

Fredro zmodyfikował na potrzeby tego tytułu odwieczny motyw konfliktu pokoleń, który u niego ma mniej tragiczny wymiar (w porównaniu na przykład z komediami Moliera, w których młodzi musieli przełamywać opór dorosłych, by się pobrać). Choć Radost i Dobrójska reprezentują inne pokolenie, są przychylnie nastawieni do Gucia i Anieli, cierpliwie czekając, aż młodzieniec się oficjalnie oświadczy.

strona: 1 2

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Śluby panieńskie” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Ślubów panieńskich” w pigułce	Życiorys Fredry Geneza „Ślubów panieńskich” Problematyka „Ślubów panieńskich” „Śluby panieńskie” jako komedia intrygi i charakteru Czas i miejsce akcji „Ślubów panieńskich” Język utworu i rodzaje komizmu w „Ślubach panieńskich” Kompozycja i struktura „Ślubów panieńskich” Tytuł komedii Fredry Aleksander Fredro – kalendarium życia Motywy w „Ślubach panieńskich” „Śluby panieńskie” - komedia romantyczna czy antyromantyczna? Szczegółowy plan wydarzeń „Ślubów panieńskich” Szlachecka obyczajowość w „Ślubach panieńskich” Motto „Ślubów panieńskich” Twórczość Aleksandra Fredry Słynne cytaty z utworów Aleksandra Fredry Najważniejsze cytaty w „Ślubach panieńskich” Bibliografia
Bohaterowie
Gustaw – charakterystyka postaci Albin – charakterystyka postaci Klara – charakterystyka postaci Aniela – charakterystyka postaci Pani Dobrójska – charakterystyka postaci Radost – charakterystyka postaci

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies