JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace
Dyrektor i inspektor chcieli odpolszczyć chłopców. Wprowadzili rygor. Nie pozwalali na chodzenie do teatru na polską sztukę, zachęcając do obejrzenia przedstawień rosyjskich. W Klerykowie zapanowała epoka rusyfikacji. Nazwy ulic zmieniono na rosyjskie, kasowano polskie instytucje.
Pewnego dnia Marcin z kolegami poszli do teatru na rosyjskÄ… sztukÄ™. W sali siedzieli „ludzie ruscy”, damy i żony „twórców w Klerykowie ruskiego dzieÅ‚a”. Borowicz z chÅ‚opcami zatrzymali siÄ™ na „stojÄ…cym” parterze, wzbudzajÄ…c zainteresowanie ludzi siedzÄ…cych w lożach. Podczas przerwy pan Majewski zabraÅ‚ podopiecznych do siebie, gdzie w loży dyrektor gimnazjum i gubernator przywitali siÄ™ z nimi. Gdy skoÅ„czyÅ‚ siÄ™ antrakt, uczniowie zostali odprowadzenia na miejsce.
Po zakończonym spektaklu chłopcy dostali dwa pudełka cukierków od pomocnika klasowych gospodarzy Mieszoczkina. Nazajutrz inspektor Zabielskij poprosił Marcina, by odniósł po lekcjach do jego mieszkania zeszyty z ćwiczeniami klasy piątej. W domu przywitał go bardzo gościnnie i życzliwie. Pokazał mu albumy, książki, monety, poczęstował ciasteczkami i papierosem (Borowicz nie skorzystał z ostatniej propozycji). Inspektor żalił się, że uczniowie nie chcą go odwiedzać, rozmawiać o swych marzeniach i celach w życiu. Od tego dnia bohater odwiedzał mężczyznę niemal codziennie. Zakochał się w nim jak w mistrzu.
Rozdział XII
Andrzej (JÄ™drek) Radek pieszo wÄ™druje do Klerykowa. NastÄ™puje przedstawienie postaci i życia chÅ‚opca. PrzyszedÅ‚ na Å›wiat jako chÅ‚opski syn w PajÄ™czynie Dolnym. Na szczęście na jego drodze stanÄ…Å‚ szlachecki korepetytor – Antoni Paluszkiewicz („Kawka”), który zainteresowaÅ‚ chÅ‚opca naukÄ… i otoczyÅ‚ go bezinteresownÄ… opiekÄ… dydaktycznÄ…. Radek szybko robiÅ‚ postÄ™py. W koÅ„cu wraz z nauczycielem wyjechaÅ‚ do szkoÅ‚y w PyrzogÅ‚owach, gdzie rozpoczÄ…Å‚ kolejny etap edukacji. Niestety, wkrótce byÅ‚ zdany tylko na siebie, ponieważ jego opiekun zmarÅ‚. Andrzej zaczÄ…Å‚ zarabiać na swe utrzymanie i naukÄ™ korepetycjami. Gdy skoÅ„czyÅ‚ podstawowy etap szkoÅ‚y, udaÅ‚ siÄ™ w pieszÄ… drogÄ™ do gimnazjum, do Klerykowa.
Nie musiał iść całą drogę, ponieważ zostaje podwieziony do miasta przez poznanego w drodze wielkodusznego szlachcica. Ów mężczyzna zaoferował mu pracę korepetytora i stancję u pana Płoniewicza. Radości chłopca nie ma końca. Radek rozpoczyna naukę w gimnazjum. Jest mu ciężko, ponieważ nie ma czasu na własne lekcje, gdyż cały czas musi spędzać na nauce Władzia Płoniewicza. Na dodatek nowi koledzy źle go traktują, wyśmiewając i obrażając. W końcu chłopiec nie wytrzymuje i wdaje się w bójkę z Tymkiewiczem, za co zostaje wydalony ze szkoły. Gdyby nie wstawiennictwo Marcina, Jędrek musiałby wrócić na rodzinną wieś, gdzie nie miałby szansy na lepsze życie. Radek zostaje ponownie przyjęty w poczet uczniów. Zaprzyjaźnia się z Borowiczem.
Był koniec sierpnia. Brzegiem szosy wędrował Andrzej (Jędruś) Radek. Miał na sobie uczniowski mundurek, czapkę na głowie, a na plecach tornister. Szedł do szkoły do Klerykowa, gdzie miał rozpocząć naukę w piątej klasie. Bolały go nogi, ponieważ miał na nich za duże buty na obcasach, wypchane słomą i materiałem. Chcąc przefarbować kolor obuwia z żółtego na ciemniejszy, próbował wielu sposobów. Wszystkie okazały się bezskutecznie. Mundurek chłopca, przerobiony z kapoty, również był przefarbowany na granatowo. Poza tym na całość jego stroju składały się również drelichowe spodnie. Na kołnierzu zamiast srebrnego galonka widniała przyszyta tasiemka. Chłopiec szedł już drugi dzień. Udał się na odpoczynek do przydrożnej knajpy.
Andrzej przyszedÅ‚ na Å›wiat we wsi PajÄ™czyn Dolny, w dworskich czworakach. ByÅ‚ synem biednego fornala. W dzieciÅ„stwie pasaÅ‚ dworskie gÄ™si i Å›winie. We wsi mieszkaÅ‚ nauczyciel, który uczyÅ‚ we dworze dwóch paniczów. NosiÅ‚ dÅ‚ugie palto, „przydeptane” buty. CiÄ…gle kaszlaÅ‚. NazywaÅ‚ siÄ™ Antoni Paluszkiewicz. Wiejskie dzieci dokuczaÅ‚y pedagogowi, nazywajÄ…c „kawkÄ…” i przedrzeźniajÄ…c jego kaszel.Streszczenie „Syzyfowych prac”
Autor: Karolina MarlêgaDyrektor i inspektor chcieli odpolszczyć chÅ‚opców. Wprowadzili rygor. Nie pozwalali na chodzenie do teatru na polskÄ… sztukÄ™, zachÄ™cajÄ…c do obejrzenia przedstawieÅ„ rosyjskich. W Klerykowie zapanowaÅ‚a epoka rusyfikacji. Nazwy ulic zmieniono na rosyjskie, kasowano polskie instytucje.
Pewnego dnia Marcin z kolegami poszli do teatru na rosyjskÄ… sztukÄ™. W sali siedzieli „ludzie ruscy”, damy i żony „twórców w Klerykowie ruskiego dzieÅ‚a”. Borowicz z chÅ‚opcami zatrzymali siÄ™ na „stojÄ…cym” parterze, wzbudzajÄ…c zainteresowanie ludzi siedzÄ…cych w lożach. Podczas przerwy pan Majewski zabraÅ‚ podopiecznych do siebie, gdzie w loży dyrektor gimnazjum i gubernator przywitali siÄ™ z nimi. Gdy skoÅ„czyÅ‚ siÄ™ antrakt, uczniowie zostali odprowadzenia na miejsce.
Po zakończonym spektaklu chłopcy dostali dwa pudełka cukierków od pomocnika klasowych gospodarzy Mieszoczkina. Nazajutrz inspektor Zabielskij poprosił Marcina, by odniósł po lekcjach do jego mieszkania zeszyty z ćwiczeniami klasy piątej. W domu przywitał go bardzo gościnnie i życzliwie. Pokazał mu albumy, książki, monety, poczęstował ciasteczkami i papierosem (Borowicz nie skorzystał z ostatniej propozycji). Inspektor żalił się, że uczniowie nie chcą go odwiedzać, rozmawiać o swych marzeniach i celach w życiu. Od tego dnia bohater odwiedzał mężczyznę niemal codziennie. Zakochał się w nim jak w mistrzu.
Rozdział XII
Andrzej (JÄ™drek) Radek pieszo wÄ™druje do Klerykowa. NastÄ™puje przedstawienie postaci i życia chÅ‚opca. PrzyszedÅ‚ na Å›wiat jako chÅ‚opski syn w PajÄ™czynie Dolnym. Na szczęście na jego drodze stanÄ…Å‚ szlachecki korepetytor – Antoni Paluszkiewicz („Kawka”), który zainteresowaÅ‚ chÅ‚opca naukÄ… i otoczyÅ‚ go bezinteresownÄ… opiekÄ… dydaktycznÄ…. Radek szybko robiÅ‚ postÄ™py. W koÅ„cu wraz z nauczycielem wyjechaÅ‚ do szkoÅ‚y w PyrzogÅ‚owach, gdzie rozpoczÄ…Å‚ kolejny etap edukacji. Niestety, wkrótce byÅ‚ zdany tylko na siebie, ponieważ jego opiekun zmarÅ‚. Andrzej zaczÄ…Å‚ zarabiać na swe utrzymanie i naukÄ™ korepetycjami. Gdy skoÅ„czyÅ‚ podstawowy etap szkoÅ‚y, udaÅ‚ siÄ™ w pieszÄ… drogÄ™ do gimnazjum, do Klerykowa.
Nie musiał iść całą drogę, ponieważ zostaje podwieziony do miasta przez poznanego w drodze wielkodusznego szlachcica. Ów mężczyzna zaoferował mu pracę korepetytora i stancję u pana Płoniewicza. Radości chłopca nie ma końca. Radek rozpoczyna naukę w gimnazjum. Jest mu ciężko, ponieważ nie ma czasu na własne lekcje, gdyż cały czas musi spędzać na nauce Władzia Płoniewicza. Na dodatek nowi koledzy źle go traktują, wyśmiewając i obrażając. W końcu chłopiec nie wytrzymuje i wdaje się w bójkę z Tymkiewiczem, za co zostaje wydalony ze szkoły. Gdyby nie wstawiennictwo Marcina, Jędrek musiałby wrócić na rodzinną wieś, gdzie nie miałby szansy na lepsze życie. Radek zostaje ponownie przyjęty w poczet uczniów. Zaprzyjaźnia się z Borowiczem.
Był koniec sierpnia. Brzegiem szosy wędrował Andrzej (Jędruś) Radek. Miał na sobie uczniowski mundurek, czapkę na głowie, a na plecach tornister. Szedł do szkoły do Klerykowa, gdzie miał rozpocząć naukę w piątej klasie. Bolały go nogi, ponieważ miał na nich za duże buty na obcasach, wypchane słomą i materiałem. Chcąc przefarbować kolor obuwia z żółtego na ciemniejszy, próbował wielu sposobów. Wszystkie okazały się bezskutecznie. Mundurek chłopca, przerobiony z kapoty, również był przefarbowany na granatowo. Poza tym na całość jego stroju składały się również drelichowe spodnie. Na kołnierzu zamiast srebrnego galonka widniała przyszyta tasiemka. Chłopiec szedł już drugi dzień. Udał się na odpoczynek do przydrożnej knajpy.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
Szybki test:
Marcin Borowicz dostał dwa dni przepustki z powodu:a) choroby
b) Bożego Narodzenia
c) Zielonych ÅšwiÄ…tek
d) urodzin
RozwiÄ…zanie
Marcin w szóstej klasie należał do:
a) dogmatyków
b) "pomidorowców"
c) partii wolno-próżniackiej
d) ugodowego stronnictwa literatów
RozwiÄ…zanie
Jaki utwór recytuje na lekcji polskiego Zygier?
a) RedutÄ™ Ordona
b) Do Matki Polki
c) WielkÄ… ImprowizacjÄ™
d) Hymn o miłości ojczyzny
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies