Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace
Urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc. Wychowywał się w miejscowości Ciekoty, położonej w Górach Świętokrzyskich. Ojciec Stefana – Wincenty wziął udział w powstaniu styczniowym, przez co, po jego upadku, w wyniku represji rosyjskich, stracił majątek. Uboga, choć ze szlacheckimi korzeniami, rodzina Żeromskich w 1873 roku posłała dziewięcioletniego wówczas Stefana do elementarnej szkoły w Psarach.
Rok później, dziesięcioletni już Stefan, trafił do kieleckiego Gimnazjum Miejskiego. Badacze literatury twierdzą, że zetknięcie się artysty w tej placówce z rygorystyczną rusyfikacją znalazło swe odbicie w Syzyfowych pracach. Pewne jest natomiast, że kontakt z rosyjskim okupantem rozbudził patriotyzm artysty, co przełożyło się bezpośrednio na jego twórczość. W wieku dwudziestu dwóch lat ukończył gimnazjum, ale nie udało mu się zdać egzaminu maturalnego.
Powodem tego niepowodzenia były rozwinięte już pasje literackie, którym poświęcił się całkowicie, zaniedbując zwłaszcza matematykę.
W okresie pobierania nauki w kieleckim gimnazjum publikował już swoje pierwsze wiersze w lokalnej prasie. W tym okresie rozpoczął też pisanie Dzienników.
W roku 1886, Żeromski został przyjęty na studia do Instytutu Weterynarii w Warszawie (jednej z nielicznych wówczas szkół wyższych, która nie wymagała od swoich studentów matury). Ze względów finansowych był zmuszony przerwać naukę. Podjął się pracy guwernera, czyli korepetytora w domach ziemiańskich na Kielecczyźnie, Mazowszu, Podlasiu i w Nałęczowie.
Nałęczów stał się pierwowzorem Cisów.
Właśnie w Nałęczowie Żeromski poznał Oktawię z Radziwiłłów Rodkiewiczową – swoją późniejszą małżonkę, oraz Bolesława Prusa – świadka na ich weselu. Zanim jednak rozpoczął pracę w charakterze guwernera, pisarz próbował żyć ze swojej twórczości literackiej.
Niestety, jego utwory nie cieszyły się popularnością, co powodowało, że Żeromski niejednokrotnie głodował – po prostu nie miał pieniędzy na jedzenie.
Jako korepetytor w dworach bogatej szlachty zebrał cenne doświadczenia, które wykorzystał w swojej późniejszej twórczości. Bohaterowie jego powieści często wywodzili się ze zubożałej szlachty, byli przyjmowaniu na salonach i kochali się w kobietach z wyższych sfer, lub przynajmniej mieli z nimi romanse. Stefan Żeromski - biografia
Urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc. Wychowywał się w miejscowości Ciekoty, położonej w Górach Świętokrzyskich. Ojciec Stefana – Wincenty wziął udział w powstaniu styczniowym, przez co, po jego upadku, w wyniku represji rosyjskich, stracił majątek. Uboga, choć ze szlacheckimi korzeniami, rodzina Żeromskich w 1873 roku posłała dziewięcioletniego wówczas Stefana do elementarnej szkoły w Psarach.
Rok później, dziesięcioletni już Stefan, trafił do kieleckiego Gimnazjum Miejskiego. Badacze literatury twierdzą, że zetknięcie się artysty w tej placówce z rygorystyczną rusyfikacją znalazło swe odbicie w Syzyfowych pracach. Pewne jest natomiast, że kontakt z rosyjskim okupantem rozbudził patriotyzm artysty, co przełożyło się bezpośrednio na jego twórczość. W wieku dwudziestu dwóch lat ukończył gimnazjum, ale nie udało mu się zdać egzaminu maturalnego.
Powodem tego niepowodzenia były rozwinięte już pasje literackie, którym poświęcił się całkowicie, zaniedbując zwłaszcza matematykę.
W okresie pobierania nauki w kieleckim gimnazjum publikował już swoje pierwsze wiersze w lokalnej prasie. W tym okresie rozpoczął też pisanie Dzienników.
W roku 1886, Żeromski został przyjęty na studia do Instytutu Weterynarii w Warszawie (jednej z nielicznych wówczas szkół wyższych, która nie wymagała od swoich studentów matury). Ze względów finansowych był zmuszony przerwać naukę. Podjął się pracy guwernera, czyli korepetytora w domach ziemiańskich na Kielecczyźnie, Mazowszu, Podlasiu i w Nałęczowie.
Nałęczów stał się pierwowzorem Cisów.
Właśnie w Nałęczowie Żeromski poznał Oktawię z Radziwiłłów Rodkiewiczową – swoją późniejszą małżonkę, oraz Bolesława Prusa – świadka na ich weselu. Zanim jednak rozpoczął pracę w charakterze guwernera, pisarz próbował żyć ze swojej twórczości literackiej.
Niestety, jego utwory nie cieszyły się popularnością, co powodowało, że Żeromski niejednokrotnie głodował – po prostu nie miał pieniędzy na jedzenie.
W roku 1889 zadebiutował w charakterze nowelisty na łamach „Tygodnika Powszechnego”, a później na łamach „Głosu”. Pierwszy sukces finansowy pozwolił Żeromskiemu na zwiedzenie 1892 roku takich miast jak Zurych, Wiedeń, Praga, Monachium. Jesienią tegoż roku poślubił swoją ukochaną Oktawię Rodkiewiczową i wraz z nią i jej córką z pierwszego małżeństwa wyjechał do Szwajcarii, gdzie dostał posadę bibliotekarza w Muzeum Narodowym Polskim w Raperswilu. Już wtedy borykał się z gruźlicą. Praca w tej instytucji pozwoliła Żeromskiemu na dogłębne zbadanie dziejów polskiej emigracji dziewiętnastowiecznej oraz epoki napoleońskiej. Pobyt w Szwajcarii zaowocował także znajomościami z politykami reprezentującymi nurt socjalistyczny. W Polsce w 1895 roku wydano dwa zbiory opowiadań pisarza, pierwszy zatytułowany po prostu Opowiadania, drugi Rozdziobią nas kruki, wrony....
Obydwa zbiory prozy wydane były pod pseudonimem Maurycy Zych .
Na obczyźnie powstają Syzyfowe prace.
Rodzina Żeromskich powraca do Polski w 1897 roku, gdzie na pisarza czekał już angaż w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie w charakterze bibliotekarza. W tym samym roku zostały opublikowane Syzyfowe prace, które ze względów politycznych zostały zakazane w zaborze rosyjskim. Żeromski musiał opublikować swoją powieść we Lwowie, znajdującym się wówczas pod zaborem austriackim. Posłużył się wtedy ponownie pseudonimem Maurycy Zych w obawie przed ewentualnymi represjami.
strona: 1 2
Szybki test:
Żeromski w Szwajcarii, w Raperswil piastował stanowisko:a) nauczyciela
b) wykładowcy
c) administratora
d) bibliotekarza
Rozwiązanie
Do elementarnej szkoły Żeromski uczęszczał:
a) w Kielcach
b) w Owczarach
c) w Psarach
d) w Ciekotach
Rozwiązanie
Guwerner to:
a) urzędnik państwowy
b) korepetytor
c) lokaj
d) profesor
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies