Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace
Dokładna data rozpoczęcia prac nad powieścią nie jest znana. W Dziennikach nie ma na ten temat wyraźniejszej wzmianki, biografowie nie mają jednego zdania. Istnieje mnóstwo koncepcji dotyczących kluczowej daty. Tacy badacze, jak: S. Piołun-Noyszewski, A. Adamczewski, W. Jampolski, W. Pobóg-Malinowski twierdzą, że Żeromski miał już w części gotową powieść w roku 1891. Są jednak w błędzie, ponieważ w Dziennikach, w których skrzętnie notował ważniejsze decyzje i wydarzenia, nie ma uzasadnienia dla tej daty.
Wiadomo na pewno, że pisarz myślał o napisaniu utworu już na początku swej kariery. Twierdził: „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”. Myśl ta jest obecna w 1887 roku. Wówczas w Dziennikach pierwszy raz pada nazwisko Borowicza. Miał je nosić bohater nieznanego utworu obyczajowo-społecznego, zatytułowanego Siły. Ponownie owo nazwisko pojawia się 22 października 1887 roku, a trzeci raz rok później. Nie należy jednak upatrywać w Siłach pierwowzoru Syzyfowych prac.
Autor rozpoczął pisanie utworu prawdopodobnie od 1892 roku, gdy 1 października objął posadę pomocnika bibliotekarza w Bibliotece Muzeum Polskiego w Raperswilu. Takie czynniki, jak oddalenie od kraju, słabe kontakty i mało wieści od kolegów, środowisko emigracji polskiej, poszerzona i nowa lektura miały wpływ na przyspieszenie pracy nad powieścią.
Syzyfowe prace zostały wydrukowane pierwotnie w czasopiśmie „Nowa Reforma” w 1897 roku, jako dzieło Maurycego Zycha (pseudonim Żeromskiego). Dwanaście lat później, czyli w roku 1909, powieść ukazała się na terenie zaboru rosyjskiego. Nosiła wówczas tytuł dłuższy, niż współcześnie, a mianowicie: Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace.
Publicysta i krytyk Włodzimierz Jampolski, autor monografii Stefan Żeromski. Duchowy wódz pokolenia, pisze w swej analizie: „Jedna z pierwszych powieści Żeromskiego „Syzyfowe prace”, poświęcona jest opisowi stosunków szkolnych, edukacji rosyjskiej w Królestwie. Powieść ogromnej wartości: powieść – dokument, dzieło sztuki, przy czym obie te właściwości przenikają się w sposób nierozerwalny. Materiał historyczny faktów i spostrzeżeń przetopiony został w formę przeżyć już nie osobistych, lecz zbiorowych”.
a) autor opisuje początki pracy nas Syzyfowymi pracami
b) autor w ogóle nie wspomina o Syzyfowych pracach
c) nie ma wyraźnej wzmianki na temat rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
d) autor wyraźnie zaznacza datę rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
Rozwiązanie
Syzyfowe prace Żeromski napisał:
a) po napisaniu "Przedwiośnia"
b) będąc uznanym i cenionym pisarzem
c) u progu kariery
d) w USA
Rozwiązanie
Po raz pierwszy Syzyfowe prace autor:
a) wydał pod nazwiskiem żony
b) podpisał swoim nazwiskiem
c) wydał pod pseudonimem
d) wydał incognito
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”, czyli powstanie powieści
Autor: Dorota BlednickaDokładna data rozpoczęcia prac nad powieścią nie jest znana. W Dziennikach nie ma na ten temat wyraźniejszej wzmianki, biografowie nie mają jednego zdania. Istnieje mnóstwo koncepcji dotyczących kluczowej daty. Tacy badacze, jak: S. Piołun-Noyszewski, A. Adamczewski, W. Jampolski, W. Pobóg-Malinowski twierdzą, że Żeromski miał już w części gotową powieść w roku 1891. Są jednak w błędzie, ponieważ w Dziennikach, w których skrzętnie notował ważniejsze decyzje i wydarzenia, nie ma uzasadnienia dla tej daty.
Wiadomo na pewno, że pisarz myślał o napisaniu utworu już na początku swej kariery. Twierdził: „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”. Myśl ta jest obecna w 1887 roku. Wówczas w Dziennikach pierwszy raz pada nazwisko Borowicza. Miał je nosić bohater nieznanego utworu obyczajowo-społecznego, zatytułowanego Siły. Ponownie owo nazwisko pojawia się 22 października 1887 roku, a trzeci raz rok później. Nie należy jednak upatrywać w Siłach pierwowzoru Syzyfowych prac.
Autor rozpoczął pisanie utworu prawdopodobnie od 1892 roku, gdy 1 października objął posadę pomocnika bibliotekarza w Bibliotece Muzeum Polskiego w Raperswilu. Takie czynniki, jak oddalenie od kraju, słabe kontakty i mało wieści od kolegów, środowisko emigracji polskiej, poszerzona i nowa lektura miały wpływ na przyspieszenie pracy nad powieścią.
Syzyfowe prace zostały wydrukowane pierwotnie w czasopiśmie „Nowa Reforma” w 1897 roku, jako dzieło Maurycego Zycha (pseudonim Żeromskiego). Dwanaście lat później, czyli w roku 1909, powieść ukazała się na terenie zaboru rosyjskiego. Nosiła wówczas tytuł dłuższy, niż współcześnie, a mianowicie: Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace.
Publicysta i krytyk Włodzimierz Jampolski, autor monografii Stefan Żeromski. Duchowy wódz pokolenia, pisze w swej analizie: „Jedna z pierwszych powieści Żeromskiego „Syzyfowe prace”, poświęcona jest opisowi stosunków szkolnych, edukacji rosyjskiej w Królestwie. Powieść ogromnej wartości: powieść – dokument, dzieło sztuki, przy czym obie te właściwości przenikają się w sposób nierozerwalny. Materiał historyczny faktów i spostrzeżeń przetopiony został w formę przeżyć już nie osobistych, lecz zbiorowych”.
Szybki test:
W "Dziennikach" Żeromskiego:a) autor opisuje początki pracy nas Syzyfowymi pracami
b) autor w ogóle nie wspomina o Syzyfowych pracach
c) nie ma wyraźnej wzmianki na temat rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
d) autor wyraźnie zaznacza datę rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
Rozwiązanie
Syzyfowe prace Żeromski napisał:
a) po napisaniu "Przedwiośnia"
b) będąc uznanym i cenionym pisarzem
c) u progu kariery
d) w USA
Rozwiązanie
Po raz pierwszy Syzyfowe prace autor:
a) wydał pod nazwiskiem żony
b) podpisał swoim nazwiskiem
c) wydał pod pseudonimem
d) wydał incognito
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies