Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace
Dokładna data rozpoczęcia prac nad powieścią nie jest znana. W Dziennikach nie ma na ten temat wyraźniejszej wzmianki, biografowie nie mają jednego zdania. Istnieje mnóstwo koncepcji dotyczących kluczowej daty. Tacy badacze, jak: S. Piołun-Noyszewski, A. Adamczewski, W. Jampolski, W. Pobóg-Malinowski twierdzą, że Żeromski miał już w części gotową powieść w roku 1891. Są jednak w błędzie, ponieważ w Dziennikach, w których skrzętnie notował ważniejsze decyzje i wydarzenia, nie ma uzasadnienia dla tej daty.
Wiadomo na pewno, że pisarz myślał o napisaniu utworu już na początku swej kariery. Twierdził: „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”. Myśl ta jest obecna w 1887 roku. Wówczas w Dziennikach pierwszy raz pada nazwisko Borowicza. Miał je nosić bohater nieznanego utworu obyczajowo-społecznego, zatytułowanego Siły. Ponownie owo nazwisko pojawia się 22 października 1887 roku, a trzeci raz rok później. Nie należy jednak upatrywać w Siłach pierwowzoru Syzyfowych prac.
Autor rozpoczął pisanie utworu prawdopodobnie od 1892 roku, gdy 1 października objął posadę pomocnika bibliotekarza w Bibliotece Muzeum Polskiego w Raperswilu. Takie czynniki, jak oddalenie od kraju, słabe kontakty i mało wieści od kolegów, środowisko emigracji polskiej, poszerzona i nowa lektura miały wpływ na przyspieszenie pracy nad powieścią.
Syzyfowe prace zostały wydrukowane pierwotnie w czasopiśmie „Nowa Reforma” w 1897 roku, jako dzieło Maurycego Zycha (pseudonim Żeromskiego). Dwanaście lat później, czyli w roku 1909, powieść ukazała się na terenie zaboru rosyjskiego. Nosiła wówczas tytuł dłuższy, niż współcześnie, a mianowicie: Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace.
Publicysta i krytyk Włodzimierz Jampolski, autor monografii Stefan Żeromski. Duchowy wódz pokolenia, pisze w swej analizie: „Jedna z pierwszych powieści Żeromskiego „Syzyfowe prace”, poświęcona jest opisowi stosunków szkolnych, edukacji rosyjskiej w Królestwie. Powieść ogromnej wartości: powieść – dokument, dzieło sztuki, przy czym obie te właściwości przenikają się w sposób nierozerwalny. Materiał historyczny faktów i spostrzeżeń przetopiony został w formę przeżyć już nie osobistych, lecz zbiorowych”.
a) u progu kariery
b) będąc uznanym i cenionym pisarzem
c) po napisaniu "Przedwiośnia"
d) w USA
Rozwiązanie
Po raz pierwszy Syzyfowe prace autor:
a) wydał incognito
b) wydał pod nazwiskiem żony
c) wydał pod pseudonimem
d) podpisał swoim nazwiskiem
Rozwiązanie
W "Dziennikach" Żeromskiego:
a) autor w ogóle nie wspomina o Syzyfowych pracach
b) autor wyraźnie zaznacza datę rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
c) autor opisuje początki pracy nas Syzyfowymi pracami
d) nie ma wyraźnej wzmianki na temat rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”, czyli powstanie powieści
Autor: Dorota BlednickaDokładna data rozpoczęcia prac nad powieścią nie jest znana. W Dziennikach nie ma na ten temat wyraźniejszej wzmianki, biografowie nie mają jednego zdania. Istnieje mnóstwo koncepcji dotyczących kluczowej daty. Tacy badacze, jak: S. Piołun-Noyszewski, A. Adamczewski, W. Jampolski, W. Pobóg-Malinowski twierdzą, że Żeromski miał już w części gotową powieść w roku 1891. Są jednak w błędzie, ponieważ w Dziennikach, w których skrzętnie notował ważniejsze decyzje i wydarzenia, nie ma uzasadnienia dla tej daty.
Wiadomo na pewno, że pisarz myślał o napisaniu utworu już na początku swej kariery. Twierdził: „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”. Myśl ta jest obecna w 1887 roku. Wówczas w Dziennikach pierwszy raz pada nazwisko Borowicza. Miał je nosić bohater nieznanego utworu obyczajowo-społecznego, zatytułowanego Siły. Ponownie owo nazwisko pojawia się 22 października 1887 roku, a trzeci raz rok później. Nie należy jednak upatrywać w Siłach pierwowzoru Syzyfowych prac.
Autor rozpoczął pisanie utworu prawdopodobnie od 1892 roku, gdy 1 października objął posadę pomocnika bibliotekarza w Bibliotece Muzeum Polskiego w Raperswilu. Takie czynniki, jak oddalenie od kraju, słabe kontakty i mało wieści od kolegów, środowisko emigracji polskiej, poszerzona i nowa lektura miały wpływ na przyspieszenie pracy nad powieścią.
Syzyfowe prace zostały wydrukowane pierwotnie w czasopiśmie „Nowa Reforma” w 1897 roku, jako dzieło Maurycego Zycha (pseudonim Żeromskiego). Dwanaście lat później, czyli w roku 1909, powieść ukazała się na terenie zaboru rosyjskiego. Nosiła wówczas tytuł dłuższy, niż współcześnie, a mianowicie: Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace.
Publicysta i krytyk Włodzimierz Jampolski, autor monografii Stefan Żeromski. Duchowy wódz pokolenia, pisze w swej analizie: „Jedna z pierwszych powieści Żeromskiego „Syzyfowe prace”, poświęcona jest opisowi stosunków szkolnych, edukacji rosyjskiej w Królestwie. Powieść ogromnej wartości: powieść – dokument, dzieło sztuki, przy czym obie te właściwości przenikają się w sposób nierozerwalny. Materiał historyczny faktów i spostrzeżeń przetopiony został w formę przeżyć już nie osobistych, lecz zbiorowych”.
Szybki test:
Syzyfowe prace Żeromski napisał:a) u progu kariery
b) będąc uznanym i cenionym pisarzem
c) po napisaniu "Przedwiośnia"
d) w USA
Rozwiązanie
Po raz pierwszy Syzyfowe prace autor:
a) wydał incognito
b) wydał pod nazwiskiem żony
c) wydał pod pseudonimem
d) podpisał swoim nazwiskiem
Rozwiązanie
W "Dziennikach" Żeromskiego:
a) autor w ogóle nie wspomina o Syzyfowych pracach
b) autor wyraźnie zaznacza datę rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
c) autor opisuje początki pracy nas Syzyfowymi pracami
d) nie ma wyraźnej wzmianki na temat rozpoczęcia pisania Syzyfowych prac
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies