Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace

Artyzm „Syzyfowych prac” Żeromskiego

Stefan Żeromski, przygotowując w 1909 roku nowe wydanie powieści, pisał do żony: „…po wszystkich awanturach literackich ukazanie się teraz opowiadania, tak prostego jak dziecięca opowieść, będzie bardzo miłym zjawiskiem. Poprawiając, miałem szczerą przyjemność właśnie z prostoty tego utworu”.

Choć owa prostota jest jedną z charakterystyczniejszych cech utworu, to o artyzmie książki świadczą również inne aspekty. W. Borowy pisał: Niepospolita wartość artystyczna Syzyfowych prac wiąże się z wartością całego wczesnego okresu twórczości Żeromskiego, który wobec późniejszych jego dzieł o większej ambicji i o większym blasku najniesłuszniej bywał pomniejszany”.

Z kolei Jampolski stwierdził, że jest to powieść „ogromnej wartości, powieść-dokument i dzieło sztuki, przy czym obie te właściwości przenikają się w sposób nierozerwalny”, a W. Słodkowski pisał: „Istotnie, ta powieść o charakterze dokumentu historycznego, wyrosła z osobistych przeżyć pisarza i współczesnego jemu pokolenia młodzieży, zespoliła w sobie ogromne wartości poznawcze i artystyczne. Najważniejsze problemy ówczesnego życia narodowego w Królestwie zostały przedstawione przez Żeromskiego na kartach Syzyfowych prac w sugestywnym obrazie artystycznym. Po mistrzowsku ukazał pisarz bogaty i złożony świat uczuć i przeżyć młodzieży. Powieść stała się tym samym poematem o młodości, uogólnieniem dziejów pokolenia młodych w latach ucisku narodowego, w szkole apuchtinowskiej”. Szczegółowo o tych kwestiach traktuje pozycja Władysława Słodkowskiego, który w swej monografii Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego dokonał analizy przyczyn artyzmu powieści.

Na artyzm powieści składają się dwa czynniki: kompozycja oraz warstwa językowa. Patrz artykuły: Kompozycja „Syzyfowych prac” oraz Język i styl „Syzyfowych prac”.

Szybki test:

Żeromski przyrównywał Syzyfowe prace do:
a) pamiętnika okresu dojrzewania
b) niespełnionej historii
c) dziecięcej opowieści
d) młodzieńczego pamiętnika
Rozwiązanie

Badacze twierdzą, że syzyfowe prace to rodzaj:
a) eseju
b) dokumentu
c) reportażu
d) sprawozdania
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
Streszczenie „Syzyfowych prac” „Syzyfowe prace” streszczenie w pigułce	„Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”, czyli powstanie powieści Geneza i autobiografizm „Syzyfowych prac” Stefan Żeromski - biografia Czas i miejsce akcji „Syzyfowych prac” Znaczenie tytułu powieści Język i styl „Syzyfowych prac” Kompozycja „Syzyfowych prac” Metody rusyfikacji polskiej młodzieży na podstawie „Syzyfowych prac” Artyzm „Syzyfowych prac” Żeromskiego Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku Szczegółowy plan wydarzeń „Syzyfowych prac” Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku „Syzyfowe prace” na wielkim i małym ekranie Morfologia, składnia oraz stylistyka „Syzyfowych prac” Krytycy i badacze o „Syzyfowych pracach” Żeromski - kalendarium twórczości Twórczość Stefana Żeromskiego Najważniejsze cytaty „Syzyfowych prac” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Marcina Borowicza Charakterystyka Andrzeja Radka Charakterystyka Bernarda Zygiera (Siegera) Charakterystyka pozostałych bohaterów

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies