Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace

Streszczenie „Syzyfowych prac”

Autor: Karolina Marl�ga

Chłopiec wykonał polecenie, dokonał po polsku rozbioru gramatycznego i logicznego całego wiersza, czym zdziwił niebywale prowadzącego zajęcia. Zaczęli rozmawiać o literaturze polskiej, której Zygier dużo czytał w Warszawie. Chłopiec przybliżył biografię Mickiewicza, a potem – stając na środku klasy – zaczął głośno recytować Redutę Ordona, zmieniając skalę głosu i gestykulując:
„Gdy Turków za Bałkanem twoje straszą spiże,
Gdy poselstwo francuskie twoje stopy liże,
Warszawa jedna mocy twej urąga!
Podnosi na cię rękę (…)
nieraz widziałem
Garstkę naszych, walczącą z Moskali nawałem,
Gdy godzinę wołano dwa słowa: - pal! nabij!
Gdy oddechy dym tłumi, trud ramiona słabi,
A wciąż grzmi rozkaz wodzów, wre żołnierza czynność,
Nakoniec bez rozkazu pełnią swą powinność,
Nakoniec bez rozwagi, bez czucia pamięci
Żołnierz, jako młyn palny, nabija, grzmi, kręci
Broń od oka do nogi, od nogi - na oko...
Aż ręka w ładownicy długo i głęboko -
Szukała... Nie znalazła... I żołnierz pobladnął,
Nie znalazłszy ładunku, już bronią nie wtadnął
I poczuł, że go pali strzelba rozogniona
I puścił ją i upadł... Nim dobiją, skona (...)”.

Zebrani do tej pory na lekcjach języka polskiego znudzeni drzemali lub odrabiali zaległości. Teraz pierwszy raz, z zaciekawieniem i w ciszy, przysłuchiwali się, stojąc wyprostowani. Profesor kazał Tomaszowi Waleckiemu sprawdzić, czy nikt ich nie podsłuchiwał z korytarza. Z jego bladej twarzy spływały łzy.

Marcin również słuchał recytacji w skupieniu: „Serce Marcina szarpnęło się nagle, jakby chciało wydrzeć się z piersi, ciałem jego potrząsało wewnętrzne łkanie. Ścisnął mocno zęby, żeby z krzykiem nie szlochać. Zdawało mu się, że nie wytrzyma, że skona z żalu.”. Przypomniał sobie historię powstańca, usłyszaną niegdyś od Nogi w Gawronkach.

Rozdział XVI
Czytamy opis posesji i mieszkania Mariana Gontali, u którego dochodzi do potajemnych zebrań, odczytów referatów zbuntowanych przeciw rusyfikacji gimnazjalistów. Chłopcy czytają zakazaną literaturę polską. Następuje przemiana głównego bohatera pod wpływem lektury Mickiewicza i rozmów o historii Polski z Zygierem. Pewnego wieczora Marcin podąża na „bibkę” do Mańka, gdy przypadkiem napotyka inspektora Majewskiego, chcącego wyszpiegować kryjówkę patriotów. Chłopiec (niezauważenie) obrzuca błotem szpiega i ostrzega kolegów przed pedagogiem i rychłą rewizją. Poszukiwania kryjówki zbuntowanych uczniów przez znieważonego pedagoga i władze kończą się niepowodzeniem.

Streszczenia	Opracowanie
Streszczenie „Syzyfowych prac” „Syzyfowe prace” streszczenie w pigułce	Stefan Żeromski - biografia „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”, czyli powstanie powieści Geneza i autobiografizm „Syzyfowych prac” Czas i miejsce akcji „Syzyfowych prac” Język i styl „Syzyfowych prac” Kompozycja „Syzyfowych prac” Znaczenie tytułu powieści Metody rusyfikacji polskiej młodzieży na podstawie „Syzyfowych prac” Artyzm „Syzyfowych prac” Żeromskiego Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku Szczegółowy plan wydarzeń „Syzyfowych prac” Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku „Syzyfowe prace” na wielkim i małym ekranie Morfologia, składnia oraz stylistyka „Syzyfowych prac” Krytycy i badacze o „Syzyfowych pracach” Żeromski - kalendarium twórczości Twórczość Stefana Żeromskiego Najważniejsze cytaty „Syzyfowych prac” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Marcina Borowicza Charakterystyka Andrzeja Radka Charakterystyka Bernarda Zygiera (Siegera) Charakterystyka pozostałych bohaterów

Streszczenie „Syzyfowych prac”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: