Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace

Streszczenie „Syzyfowych prac”

Autor: Karolina Marl�ga

Wycieńczony płaczem Marcinek zasnął. Gdy się przebudził: „Uczucie osamotnienia, graniczącego z rozpaczą, chwyciło małego szlachcica stalowemł szponami. Wzrok jego latał niespokojnie od przedmiotu do przedmiotu, z miejsca na miejsce, szukając czegoś znajomego i bliskiego. Spoczął wreszcie na tym kącie kanapki, gdzie siedzieli rodzice, ale i tam spał ktoś obcy. Z kątów izby, zasnutych mrokiem, wychylał się strach wielkooki, a widok gratów, stojących w półświetle, zdawał się grozić w sposób złowrogi. Długo malec siedział na posłaniu, patrząc bezsilnie i nie będąc w stanie najsroższem swojem cierpieniem odgadnąć, po co to wszystko z nim zrobiono, co to znaczy, dla jakiej racji tak jest męczony”. Nazajutrz ujawniła się jego niesamodzielność podczas ubierania i mycia. Dotychczas w tych czynnościach pomagała mu matka.
Gdy nauczycielka zaprowadziła malca do izby szkolnej. Zastał tam przy ławkach dużo dziewczynek i chłopców. Wiechowska kazała mu zająć miejsce przy Michałku (ten jasny blondyn miał około kilkunastu lat), nazywając Borowicza „paniczem z Gawronek”. Inny uczeń – Piotr Michcik, zaczął czytać na głos chrestomatię rosyjską Paulsona (były to czytanki szkolne, wybór wyjątków z dzieł najwybitniejszych pisarzy). Gdy do klasy wszedł nauczyciel, głośno odmówił modlitwę, rozpoczynającą się słowami: „Priebłagij Gospodi, nisposli nam błagodat…”. Po sprawdzeniu listy obecności, zaczął wykładać po rosyjsku. Marcinek, który nic nie rozumiał, ogromnie się nudził. Jedynie kilko dzieci dobrze czytało w tym języku. Później przystąpiono do rozwiązywania zadań arytmetycznych, a około jedenastej prowadzący lekcję, przy wtórze dzieci, zaczął śpiewać pieśń cerkiewną.

Rozdział II
Mały Borowicz ma duże trudności z przyswojeniem nowego trybu nauki (lekcje prowadzone są po rosyjsku), a przecież musi przygotować się w krótkim czasie do egzaminów do klasy wstępnej. Chłopiec poznaje Piotrka Michcika – najlepszego ucznia w grupie. Podczas odczytywania listy obecności dzieci podają dziwne odpowiedzi, ponieważ nie znają języka rosyjskiego. Marcin ma problemy w nauce rosyjskiego. Tęskni za domem rodzinnym. Pewnego dnia do szkoły dociera wieść o zbliżającej się kontroli władz. Następuje przygotowywanie placówki, uczniów, budynku szkoły, domu Wiechowskiego. W końcu nadchodzi moment wizytacji Jaczmieniewa. Odpytuje on uczniów, dostrzegając nieudolność w posługiwaniu się językiem wykładowym. Wypowiada krytyczne uwagi i grozi nauczycielowi utratą pracy. W końcu wychodzi wzburzony. Wraca jednak po kilku chwilach i przeprasza za pomyłkę w ocenie pracy Wiechowskiego, któremu podnosi pensję. Okazuje się, że wiejskie kobiety poskarżyły się na jego metody wychowawcze (uczył w języku rosyjskim), czym spowodowały poprawę jego sytuacji w oczach wizytatora. Wiechowscy świętują sukces.

Streszczenia	Opracowanie
Streszczenie „Syzyfowych prac” „Syzyfowe prace” streszczenie w pigułce	Stefan Żeromski - biografia „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”, czyli powstanie powieści Geneza i autobiografizm „Syzyfowych prac” Czas i miejsce akcji „Syzyfowych prac” Język i styl „Syzyfowych prac” Kompozycja „Syzyfowych prac” Znaczenie tytułu powieści Metody rusyfikacji polskiej młodzieży na podstawie „Syzyfowych prac” Artyzm „Syzyfowych prac” Żeromskiego Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku Szczegółowy plan wydarzeń „Syzyfowych prac” Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku „Syzyfowe prace” na wielkim i małym ekranie Morfologia, składnia oraz stylistyka „Syzyfowych prac” Krytycy i badacze o „Syzyfowych pracach” Żeromski - kalendarium twórczości Twórczość Stefana Żeromskiego Najważniejsze cytaty „Syzyfowych prac” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Marcina Borowicza Charakterystyka Andrzeja Radka Charakterystyka Bernarda Zygiera (Siegera) Charakterystyka pozostałych bohaterów

Streszczenie „Syzyfowych prac”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: