JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace
O maÅ‚y wÅ‚os, a jego plany na przyszÅ‚ość zakoÅ„czyÅ‚yby siÄ™ niepowodzeniem, gdyż koledzy nie uÅ‚atwiali mu życia w szkolnych murach. Z prostolinijnego i dobrego chÅ‚opca zrobili sobie przedmiot kpin, szydzÄ…c z ubrania i mowy Radka. Gdy Andrzejowi zabrakÅ‚o już siÅ‚ na ciÄ…gÅ‚Ä… i nierównÄ… walkÄ™ z dyskryminacjÄ…, wytykaniem mu chÅ‚opskiego pochodzenia, ciÄ…gÅ‚Ä… biedÄ… i ciężkÄ… pracÄ… korepetytora – ulegÅ‚ presji i wdaÅ‚ siÄ™ w bójkÄ™ z nÄ™kajÄ…cym go Tynkiewiczem. Kara za ten czyn dotknęła oczywiÅ›cie tylko bohatera. Dyrektor gimnazjum natychmiast wydaliÅ‚ Radka ze szkoÅ‚y, karzÄ…c skreÅ›lić z listy uczniów. ChÅ‚opiec byÅ‚ wstrzÄ…Å›niÄ™ty: „- Już po wszystkiem... - wymówiÅ‚y jego omdlaÅ‚e wargi. Jak bÅ‚Ä™dny zbliżyÅ‚ siÄ™ do muru zamykajÄ…cego podwórze i siadÅ‚ na kamieniu, który tam leżaÅ‚. ByÅ‚ to dÅ‚ugi, ociosany gÅ‚az piaskowca. SpoczywaÅ‚ na tem miejscu pewno od wieków, a przynajmniej od czasu zaÅ‚ożenia konwiktu przez ojców Jezuitów. W bliskoÅ›ci znać byÅ‚o wybornie udeptane mety do gry w extrÄ™. Dziedziniec byÅ‚ w owej chwili pusty. Wiatr jesienny huczaÅ‚ w nagich konarach kasztanów, zwisajÄ…cych nad murem, garnÄ…Å‚ na kupÄ™ zeschÅ‚e, skurczone, ceglaste i żółte liÅ›cie, strzÄ™pki zagryzmolonych papierów i miótÅ‚ je wirem pospoÅ‚u ze Å›mieciami w róg dziedziÅ„ca. JÄ™drek oparÅ‚ siÄ™ plecami o Å›cianÄ™, wyciÄ…gnÄ…Å‚ nogi, a dÅ‚ugie rÄ™ce zwiesiÅ‚ miÄ™dzy kolanami tak bezwÅ‚adnie, że prawie dotykaÅ‚y ziemi. GÅ‚owa jego opadÅ‚a na piersi. Zanadto niespodziewanie roztrÄ…ciÅ‚ go ten przypadek, zbyt szybko zdechÅ‚y promienne nadzieje. Trza siÄ™ wynosić z izby, rzec panu PÅ‚oniewiczowi, że już nie bÄ™dÄ™, zabrać manatki, książczÄ™ta i iść...”. Na szczęście w niedoli pomógÅ‚ mu Marcin Borowicz, i, wstawiajÄ…c siÄ™ za nowym kolegÄ… u Zabielskiego, cofnÄ…Å‚ wydalenie. Od tej chwili miÄ™dzy chÅ‚opcami zrodziÅ‚a siÄ™ prawdziwa przyjaźń.
Andrzej Radek jest postaciÄ… ciekawÄ…. Choć ma chÅ‚opskie korzenie, wychowaÅ‚ siÄ™ pasÄ…c Å›winie i krowy, w biedzie i z dala od wielkiego miasta, to jednak jest dowodem, na to, iż charakter czÅ‚owieka zależy od wychowania, a nie miejsca urodzenia. ChÅ‚opiec nigdy nie poddaÅ‚ siÄ™ rusyfikacji, byÅ‚ pewny siebie, dążyÅ‚ do celu z „chÅ‚opskim uporem”, czego dowodem może być piesza wÄ™drówka do Klerykowa czy ciężkie życie u PÅ‚oniewiczów. Samodzielnie pogÅ‚Ä™biaÅ‚ swÄ… wiedzÄ™, ksztaÅ‚tujÄ…c Å›wiatopoglÄ…d w oparciu o lekturÄ™ dzieÅ‚ polskich romantyków.
Nauka nie byłą dla niego obowiązkiem, lecz szansą na lepszą przyszłość. Wyznawane zasady zawdzięczał przede wszystkim Antoniemu Paluszkiewiczowi, lecz i on nie zdziałałby tyle, gdyby chłopiec nie był pracowity, ciekawy świata, koleżeński.
Bohater ten jest w pewnym stopniu symboliczny. Gdy w koÅ„cowej scenie podaje zaÅ‚amanemu po stracie ukochanej „Biruty” Marcinowi silnÄ…, „koÅ›cistÄ…, a jakby z żelaza urobionÄ… dÅ‚oÅ„”, staje siÄ™ wskazówkÄ… na to, co niesie przyszÅ‚ość, czyli rewolucje mas proletariackich. Dowodem na to, iż zdawaÅ‚ sobie sprawÄ™ z nadchodzÄ…cych zmian, jest Å›piewana przez niego pieśń: „MÅ‚oty w dÅ‚oÅ„, kujmy broÅ„…”.Charakterystyka Andrzeja Radka
Autor: Karolina MarlêgaO maÅ‚y wÅ‚os, a jego plany na przyszÅ‚ość zakoÅ„czyÅ‚yby siÄ™ niepowodzeniem, gdyż koledzy nie uÅ‚atwiali mu życia w szkolnych murach. Z prostolinijnego i dobrego chÅ‚opca zrobili sobie przedmiot kpin, szydzÄ…c z ubrania i mowy Radka. Gdy Andrzejowi zabrakÅ‚o już siÅ‚ na ciÄ…gÅ‚Ä… i nierównÄ… walkÄ™ z dyskryminacjÄ…, wytykaniem mu chÅ‚opskiego pochodzenia, ciÄ…gÅ‚Ä… biedÄ… i ciężkÄ… pracÄ… korepetytora – ulegÅ‚ presji i wdaÅ‚ siÄ™ w bójkÄ™ z nÄ™kajÄ…cym go Tynkiewiczem. Kara za ten czyn dotknęła oczywiÅ›cie tylko bohatera. Dyrektor gimnazjum natychmiast wydaliÅ‚ Radka ze szkoÅ‚y, karzÄ…c skreÅ›lić z listy uczniów. ChÅ‚opiec byÅ‚ wstrzÄ…Å›niÄ™ty: „- Już po wszystkiem... - wymówiÅ‚y jego omdlaÅ‚e wargi. Jak bÅ‚Ä™dny zbliżyÅ‚ siÄ™ do muru zamykajÄ…cego podwórze i siadÅ‚ na kamieniu, który tam leżaÅ‚. ByÅ‚ to dÅ‚ugi, ociosany gÅ‚az piaskowca. SpoczywaÅ‚ na tem miejscu pewno od wieków, a przynajmniej od czasu zaÅ‚ożenia konwiktu przez ojców Jezuitów. W bliskoÅ›ci znać byÅ‚o wybornie udeptane mety do gry w extrÄ™. Dziedziniec byÅ‚ w owej chwili pusty. Wiatr jesienny huczaÅ‚ w nagich konarach kasztanów, zwisajÄ…cych nad murem, garnÄ…Å‚ na kupÄ™ zeschÅ‚e, skurczone, ceglaste i żółte liÅ›cie, strzÄ™pki zagryzmolonych papierów i miótÅ‚ je wirem pospoÅ‚u ze Å›mieciami w róg dziedziÅ„ca. JÄ™drek oparÅ‚ siÄ™ plecami o Å›cianÄ™, wyciÄ…gnÄ…Å‚ nogi, a dÅ‚ugie rÄ™ce zwiesiÅ‚ miÄ™dzy kolanami tak bezwÅ‚adnie, że prawie dotykaÅ‚y ziemi. GÅ‚owa jego opadÅ‚a na piersi. Zanadto niespodziewanie roztrÄ…ciÅ‚ go ten przypadek, zbyt szybko zdechÅ‚y promienne nadzieje. Trza siÄ™ wynosić z izby, rzec panu PÅ‚oniewiczowi, że już nie bÄ™dÄ™, zabrać manatki, książczÄ™ta i iść...”. Na szczęście w niedoli pomógÅ‚ mu Marcin Borowicz, i, wstawiajÄ…c siÄ™ za nowym kolegÄ… u Zabielskiego, cofnÄ…Å‚ wydalenie. Od tej chwili miÄ™dzy chÅ‚opcami zrodziÅ‚a siÄ™ prawdziwa przyjaźń.
Andrzej Radek jest postaciÄ… ciekawÄ…. Choć ma chÅ‚opskie korzenie, wychowaÅ‚ siÄ™ pasÄ…c Å›winie i krowy, w biedzie i z dala od wielkiego miasta, to jednak jest dowodem, na to, iż charakter czÅ‚owieka zależy od wychowania, a nie miejsca urodzenia. ChÅ‚opiec nigdy nie poddaÅ‚ siÄ™ rusyfikacji, byÅ‚ pewny siebie, dążyÅ‚ do celu z „chÅ‚opskim uporem”, czego dowodem może być piesza wÄ™drówka do Klerykowa czy ciężkie życie u PÅ‚oniewiczów. Samodzielnie pogÅ‚Ä™biaÅ‚ swÄ… wiedzÄ™, ksztaÅ‚tujÄ…c Å›wiatopoglÄ…d w oparciu o lekturÄ™ dzieÅ‚ polskich romantyków.
Nauka nie byłą dla niego obowiązkiem, lecz szansą na lepszą przyszłość. Wyznawane zasady zawdzięczał przede wszystkim Antoniemu Paluszkiewiczowi, lecz i on nie zdziałałby tyle, gdyby chłopiec nie był pracowity, ciekawy świata, koleżeński.
strona: 1 2
Szybki test:
W którym rozdziale Syzyfowych prac pojawia się postać Andrzeja Radka?a) w 6
b) w 10
c) w 12
d) w 8
RozwiÄ…zanie
Kto najbardziej zaważył na życiu Andrzeja Radka?
a) ojciec
b) nauczyciel
c) ksiÄ…dz
d) matka
RozwiÄ…zanie
Radek udzielał korepetycji:
a) Stasiowi i Maryli
b) Maryli i WÅ‚adziowi
c) WÅ‚adziowi i Mici
d) Mici i Stasiowi
RozwiÄ…zanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies