Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Syzyfowe prace

Język i styl „Syzyfowych prac”

Autor: Karolina Marl�ga

· Wzbogacenie mowy potocznej zwrotami frazeologicznymi, na przykład przyswojonymi w języku wielu środowisk utartymi powiedzonkami i przysłowiami: „pójdziesz na grzyby”, „zapomnisz na amen”, „ocet siedmiu złodziei”, „Adiu Fruziu”.

· Występowanie w toku narracji lub w wypowiedziach osób kilku pieśni, uplastyczniających i pogłębiających zdarzenia i przeżycia: Kol Sławien nasz Gospod w Sijonie; Pamie, zachowaj imperatora i króla naszego Aleksandra; Ach, powstańcy kochający, udirajut kak zajoncy; Święty Boże, święty mocny; Pazur, Mazur, obżarł się grochu.

· Wprowadzenie do języka potocznego wyrażeń i zwrotów gwarowych, czego przykładem jest mowa karczmarki, opowiadanie strzelca Nogi o zabitym powstańcu, relacja Jędrka o kradzieży klaczy: „- A to tak było (…) Z soboty na niedzielę, będzie ze cztery tygodnie temu, poszliśmy z Wincentym spać... zwyczajnie w stajni. Spać duszno z koniami, to my otwarli drzwi, tylko my śtangę założyli. Samem śrubę zakręcił na fest, klucz-em pod żłób cisnął i układłem się. Oni ta tylko głowę przytkną do słomy, już ci po nich...”. W słowach fornala obecne są elementy gwary, mowy potocznej, żargonu.

· Dostosowanie mowy uczniowskiej do realiów życia w szkole. Słodkowski popiera to spostrzeżenie słowami: „Bogactwo żargonu uczniowskiego wyraża się w słownictwie określającym ucznia i nauczyciela, naukę szkolną, zabawy i figle młodzieży, jej wykroczenia przeciw regulaminowi szkolnemu, przeżycia itd.”. Na podstawie analizy tych określeń, można pokusić się o stworzenie mini słownika żargonu uczniowskiego: - wstępniak, pierwszak, powtarzak - określenia uczniów,
- owczarnia - klasa wstępna,
- ryfa, frajer, kapcan, mandryl - stopnie awansu ucznia w świat szkolny,
- dać sera; dać kapry; puścić w nos finty; wziąć na kawały; naciągnąć frajera; sprawić ciężkie lanie, czyli wały – próby, którym poddawano wstępniaków i pierwszaków przed zaklasyfikowaniem ich do społeczności szkolnej,
- Buła, Figa, Maniek, Wilczek, Pieprzojad, Pytia, Balfegor, Spinoza – przezwiska uczniów zaklasyfikowanych do społeczności szkolnej,
- belfer – nauczyciel,
- „pilnowacz” (Grajcarek) – pełniący nadzór nad uczniami,
- Kałmuk, Klej – przezwiska nauczycieli,
- wykpiwanka, nabieranie belfrów, ściąganie, wagary – czynności pomagające uczniom przetrwać twarde realia szkoły.

Streszczenia	Opracowanie
Streszczenie „Syzyfowych prac” „Syzyfowe prace” streszczenie w pigułce	Stefan Żeromski - biografia „Napisać muszę książkę, gdzie wypowiem, ze historia mego czasu była przedmiotem mego badania i bólu mego serca”, czyli powstanie powieści Geneza i autobiografizm „Syzyfowych prac” Czas i miejsce akcji „Syzyfowych prac” Język i styl „Syzyfowych prac” Kompozycja „Syzyfowych prac” Znaczenie tytułu powieści Metody rusyfikacji polskiej młodzieży na podstawie „Syzyfowych prac” Artyzm „Syzyfowych prac” Żeromskiego Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku Szczegółowy plan wydarzeń „Syzyfowych prac” Rusyfikacja ziem polskich w XIX wieku „Syzyfowe prace” na wielkim i małym ekranie Morfologia, składnia oraz stylistyka „Syzyfowych prac” Krytycy i badacze o „Syzyfowych pracach” Żeromski - kalendarium twórczości Twórczość Stefana Żeromskiego Najważniejsze cytaty „Syzyfowych prac” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Marcina Borowicza Charakterystyka Andrzeja Radka Charakterystyka Bernarda Zygiera (Siegera) Charakterystyka pozostałych bohaterów

Język i styl „Syzyfowych prac”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: