Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Szewcy

Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza

Autor: Karolina Marl�ga

Jednak za namową ojca już po roku Stanisław Ignacy powrócił do Zakopanego. W 1906 roku zamiast od Jana Stanisławskiego, który był pracownikiem krakowskiej ASP, Witkiewicz uczył się kunsztu malarskiego od Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Nauczyciel zainteresował artystę twórczością Paula Gaugina. Wraz z Karolem Szymanowskim odbył krótką podróż do Włoch w odwiedziny pana Stanisława Witkiewicza, który przebywał w jednym z tamtejszych sanatoriów.

Bardzo ważnym wydarzeniem w życiu Stanisława Ignacego była podróż do Paryża, którą odbył w 1908 roku. Dzięki wizytom w muzeach, galeriach oraz Salonie Niezależnych Witkiewicz miał okazję zaznajomić się z najnowszymi wówczas trendami i kierunkami w malarstwie europejskim. Po powrocie z Francji Stanisław ponownie wstąpił do krakowskiej ASP. Tym razem trafił do pracowni Józefa Mehoffera. Pod wpływem poznanych w Paryżu trendach i tendencjach sztuki europejskiej porzucił dotychczasowe malarstwo pejzażowe na rzecz portretów i bardzo oryginalnych „potworów”. W Krakowie zorganizowano pierwszą wystawę prac artysty, przez co stał się osobą znaną w towarzystwie.

Okresem, który miał ogromny wpływ na twórczość i poglądy Witkiewicza był trudny i długi związek ze znaną wówczas aktorką Ireną Solską. W wyniku tej znajomości powstała pierwsza powieść w dorobku artysty, zatytułowana 622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta, którą ukończył w 1911 roku.

Ponownie udaje się do Paryża, gdzie gości na wystawie kubistów. W drodze powrotnej odwiedza przyjaciół: malarza Władysława Ślewińskiego w Bretanii oraz wybitnego etnologa Bronisława Malinowskiego w Londynie. Po powrocie do Polski postanowił ostatecznie porzucić studia na ASP. Cierpiał z powodu poważnego kryzysu psychicznego. Skorzystał z pomocy psychiatry-freudysty, doktora Karola de Beauraina, który zdiagnozował u niego tak zwany kompleks embriona. Stanisław postanowił wyzwolić się spod opieki ojca, czemu miało służyć powstanie pseudonimu artystycznego. Od roku 1913 podpisywał swoje dzieła kontaminacją swojego nazwiska i imienia – „Witkacy” (WITKiewicz + ignACY).

Streszczenia	Opracowanie
„Szewcy” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Szewców” w pigułce	Geneza „Szewców” Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza Czas i miejsce akcji „Szewców” Problematyka „Szewców” Język „Szewców” Witkacego Struktura i kompozycja „Szewców” Czysta Forma Witkacego Interpretacja tytułu „Szewców” Problematyka władzy w „Szewcach” Witkacego Krytyka ustrojów politycznych w „Szewcach” Witkacego Obraz rewolucji w „Szewcach” Witkacego Motywy literackie obecne w „Szewcach” Nuda i Nienasycenie w „Szewcach” Biogram życia i twórczości Witkacego Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziś O Witkacym powiedzieli... Cytaty z Witkacego Najważniejsze cytaty „Szewców” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Księżny Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej-Podberezkiej Charakterystyka Sajetana Tempe Charakterystyka prokuratora Scurviego Charakterystyka pozostałych bohaterów „Szewców”

Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: