Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Szewcy

Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza

Autor: Karolina Marl�ga

Lata dwudzieste XX wieku to okres największej płodności twórczej artysty. Witkacy pisał bardzo dużo i w bardzo szybkim tempie. W samym roku 1920 napisał aż dziesięć dramatów. Do roku 1925 napisał ich około trzydziestu, ale zaledwie pięć z nich opublikował. Większość z dramatów nie stanowiła kompletnych utworów, a próby przelania pewnych koncepcji, myśli, pomysłów artysty na papier. Utwory scenicznie autorstwa Witkacego miały swoje premiery w teatrach w Warszawie, Krakowie i Toruniu. Poza dramatami Witkacy napisał wówczas również kilka powieści i traktatów filozoficznych.

30 kwietnia 1923 roku ożenił się z wnuczką Juliusza Kossaka – Jadwigą Unrug. Artysta nie przeprowadził się jednak do Warszawy, skąd pochodziła jego żona. Na przemian zamieszkiwał w stolicy i w Zakopanem u matki.

Wrzawa wokół nazwiska artysty z czasem zaczęła cichnąć. Od 1924 roku Witkacy zdecydował się porzucić eksperymenty malarskie na rzecz portretowania w celach zarobkowych. Rok później założył historyczną Firmę Portetową „S.I. Witkiewcz”. Dzięki dochodom z zakłady wraz z przyjaciółmi założył amatorski teatr eksperymentalny w Zakopanem – Teatr Formistyczny. Na jego scenie wystawiał między innymi sztuki swojego autorstwa.

W 1926 roku rozpoczął pracę w charakterze krytyka literackiego na łamach „Przeglądu Wieczornego”. W późniejszych latach pisał felietony również do innych pism, między innymi do „Gazety Polskiej” i „Pionu”.

W 1929 roku poznał Czesławę Konińską-Korzeniowską, z którą połączyła go silna więź emocjonalna. Kobieta ta odegra ważną rolę w ostatnich latach życia artysty. W 1931 roku zmarła matka Witkacego, a on sam przeniósł się do „Witkiewiczówki”, gdzie wynajmował pokój od swojej ciotki.

Rok przed tym wydarzeniem Witkiewicz w pełni zaangażował się w pracę filozoficzną. Po ukończeniu Szewców w 1934 roku zajął się opracowywaniem swojej teorii monadyzmu biologicznego. Rok później poniósł sromotną komercyjną klęskę, kiedy to z opublikowanych sześciuset pięćdziesięciu egzemplarzy jego głównego dzieła filozoficznego – Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie Istnienia zostało sprzedanych zaledwie dwadzieścia. Dzięki wcześniejszym dokonaniom literackim w 1935 roku został uhonorowany Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury.

Streszczenia	Opracowanie
„Szewcy” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Szewców” w pigułce	Geneza „Szewców” Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza Problematyka „Szewców” Czas i miejsce akcji „Szewców” Czysta Forma Witkacego Język „Szewców” Witkacego Struktura i kompozycja „Szewców” Problematyka władzy w „Szewcach” Witkacego Krytyka ustrojów politycznych w „Szewcach” Witkacego Obraz rewolucji w „Szewcach” Witkacego Interpretacja tytułu „Szewców” Motywy literackie obecne w „Szewcach” Nuda i Nienasycenie w „Szewcach” Biogram życia i twórczości Witkacego Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziś O Witkacym powiedzieli... Cytaty z Witkacego Najważniejsze cytaty „Szewców” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Księżny Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej-Podberezkiej Charakterystyka Sajetana Tempe Charakterystyka prokuratora Scurviego Charakterystyka pozostałych bohaterów „Szewców”

Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: