Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Szewcy

Biogram życia i twórczości Witkacego

Autor: Karolina Marl�ga

1914 – Narzeczona Witkacego – Jadwiga Janczewska – popełniła samobójstwo. Z przyjacielską pomocą zwrócił się do artysty Bronisław Malinowski, który zabrał go ze sobą na Nową Gwineę w charakterze rysownika i fotografa. Gdy dotarła do niego wiadomość o wybuchu pierwszej wojny światowej wyjechał do Petersburga, gdzie wstąpił do elitarnej szkoły oficerskiej, przez co zraził do siebie ojca – zagorzałego przeciwnika caratu.

1915 – Jako oficer Pułku Pawłowskiego został ranny podczas bitwy pod Mołdecznem. W Lovranie zmarł ojciec Witkacego.

1916-1917 – Ranny artysta pozostał w petersburskim szpitalu. Okres rekonwalescencji poświęcił malarstwu oraz eksperymentom z narkotykami. Stał się naocznym świadkiem rewolucji w Rosji, co wpłynęło dobitnie na jego twórczość artystyczną i myśl filozoficzną.

1918 – Powrócił do Polski, gdzie nawiązał bliskie kontakty z grupą malarzy znanych jako formiści. W tym czasie rozpoczął również karierę dramaturga, gdy ukazały się dwie pierwsze sztuki jego autorstwa: Maciej Korbowa i Bellatrix oraz Nowa homeopatia zła. Napisał również pracę teoretyczną zatytułowaną Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia.

1919 – Przetłumaczył Szaleństwo Almayera autorstwa Josepha Conrada na język polski. W pracy pomagała mu kuzynka wielkiego pisarza polskiego pochodzenia – Aniela Zagórska. Ukończył prace nad swoim kolejnym dramatem, zatytułowanym Pragmatycy.

1920 – Był to rok obfitujący w niezwykły urodzaj – Witkacy napisał wtedy aż dziesięć sztuk scenicznych, m.in.: Tumora Mózgowicza, Mister Price’a, Nowe Wyzwolenie, a także operetkę Panna Tutli-Putli. Opracował i wygłosił swoją słynną teorię Czystej Formy w dziele Wstęp do teorii Czystej Formy w Teatrze.

1921 – Ukończył kolejne utwory sceniczne: W małym dworku, Niepodległość trójkątów, Metafizyka dwugłowego cielęcia, Gyubal Wahazar, Kurka Wodna i Bezimienne dzieło. Często uczestniczył w wystawach awangardowych i zabierał głos w polemice nad sztuką, poprzez liczne artykuły.

1922 – Kolejne dramaty autorstwa Witkacego zostały ukończone: Mątwa, Nadobnisie i koczkodany, Jan Maciej Karol Wścieklica oraz Szkice estetyczne.

1923 – Wziął ślub z Jadwigą Unrug, wnuczką Juliusza Kossaka. Nie przeniósł się jednak na stałe do Warszawy, skąd pochodziła jego żona. Na przemian mieszkał w stolicy u Jadwigi i w Zakopanem u matki. Napisał kolejne trzy sztuki: Wariat i zakonnica, Szalona lokomotywa oraz Janculka, córka Fizdejki. Opublikował również zbiór szkiców scenicznych napisanych w latach 1919-1922, zatytułowany Teatr.

1924 – Ukończył kolejny utwór, zatytułowany Matka. Z powodów ekonomicznych postanowił porzucić ambitne malarstwo w Czystej Formie na rzecz portretów. Nie oznaczało to wcale, iż jego dzieła pozbawione były jaskrawej oryginalności. Powrócił do eksperymentów z narkotykami, aby zbadać ich wpływ na swoją twórczość.

1925 – Napisał Sonatę Belzebuba, ostatnią sztukę z lat dwudziestych ubiegłego stulecia, jaka się zachowała. Założył wraz z przyjaciółmi amatorski teatr eksperymentalny w Zakopanem – Teatr Formistyczny. Na jego scenie wystawiał między innymi sztuki swojego autorstwa. Rozpoczął prace nad powieścią Pożegnanie z jesienią.

1926 – Aktorzy z warszawskiego teatru odmówili gry w Tumorze Mózgowiczu, ponieważ uznali sztukę za niedorzeczną. Ukończył prace nad Pożegnaniem jesieni.

1927 – Ukończył swoją trzecią powieść – Nienasycenie oraz rozpoczął prace nad Szewcami. Teatr Formistyczny z przyczyn finansowych przestał funkcjonować.

1928 – Opublikował Regulamin Firmy Portretowej S.I. Witkiewicz - przeznaczony dla swoich klientów tekst zawierający elementy humorystyczne oraz rozumiane na serio postulaty.

strona: 1 2 3

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Szewcy” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Szewców” w pigułce	Geneza „Szewców” Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza Problematyka „Szewców” Czas i miejsce akcji „Szewców” Język „Szewców” Witkacego Struktura i kompozycja „Szewców” Czysta Forma Witkacego Problematyka władzy w „Szewcach” Witkacego Krytyka ustrojów politycznych w „Szewcach” Witkacego Obraz rewolucji w „Szewcach” Witkacego Interpretacja tytułu „Szewców” Motywy literackie obecne w „Szewcach” Nuda i Nienasycenie w „Szewcach” Biogram życia i twórczości Witkacego Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziś O Witkacym powiedzieli... Cytaty z Witkacego Najważniejsze cytaty „Szewców” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Księżny Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej-Podberezkiej Charakterystyka Sajetana Tempe Charakterystyka prokuratora Scurviego Charakterystyka pozostałych bohaterów „Szewców”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies