„Szewcy” – streszczenie szczegółowe - strona 7
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Szewcy

„Szewcy” – streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Nie widzÄ…c już drogi ratunku przed napastliwymi szewcami, Scurvy przyznaÅ‚ im racjÄ™. WyznaÅ‚, że gdy rano wieszali skazanego na podstawie zebranych przez niego dowodów hrabiego Janusza KokosiÅ„skiego – mordercÄ™ ulicznicy Ryfki SzczygieÅ‚ek oraz defraudanta paÅ„stwowego w Pe-Zet-Pe, to zazdroÅ›ciÅ‚ mu arystokratycznego pochodzenia: „On mówiÅ‚, ten hrabia, a rzygaÅ‚ równoczeÅ›nie ze strachu jak mops glistowaty: «Patrzcie, jak ostatni raz degobijuje prawdziwy hrabia.» Och - tak móc powiedzieć raz i umrzeć”.

Choć prokurator przeżywaÅ‚ teraz ciężkie chwile, to jego ukochana nie zdawaÅ‚a siÄ™ mu współczuć. BawiÅ‚a siÄ™ z pieskiem, a ujÅ›cie swej „wprost nieludzkiej rozkoszy” daÅ‚a w piosence:

„Ja jestem z domu «von und zu».
A to tak imponuje mu,
Pędzę jak antylopa gnu,
Jestem to tam, to tam - to tu!”


Po zakoÅ„czeniu popisu, kobieta zdradziÅ‚a swe panieÅ„skie nazwisko: Tornado Bajbel-Burg. ByÅ‚a z niego niesamowicie dumna. Owo wyznanie spowodowaÅ‚o, że Robert Scurvy prawie zemdlaÅ‚ z rozkoszy. Po chwili zaraz zauważyÅ‚, że doprowadzajÄ…ca go do granicy wytrzymaÅ‚oÅ›ci niewiasta byÅ‚a kiedyÅ› pannÄ…, co nigdy nie przyszÅ‚o mu na myÅ›l. ZdaÅ‚ sobie sprawÄ™, że Księżna byÅ‚a „malutkÄ… dziewczyneczkÄ… - córeczkÄ… - bidulkÄ…!”. Przez to dziwne uÅ›wiadomienie sobie przeszÅ‚oÅ›ci kobiety prawnik zrozumiaÅ‚, że jest nadwrażliwy na „takie oto rzeczy niż rzeczywiste cierpienie. MaÅ‚a czyjaÅ› gafka wstydliwa rozczula mnie do obÅ‚Ä™du, a na kiszki na wierzchu mogÄ™ patrzeć bez drgnienia”. NazwaÅ‚ opiekunkÄ™ pieska swym jedynym zÅ‚otkiem i wyznaÅ‚ jej bezgranicznÄ… miÅ‚ość, koÅ„czÄ…c swój wywód uwagÄ…: „Straszne jest, jak demoniczne pożądanie zejdzie siÄ™ w jednym punkcie z najwiÄ™kszÄ… tkliwoÅ›ciÄ…. Wtedy samiec jest gotów – gotiu”. Wypowiedziawszy przytoczone sÅ‚owa, spadÅ‚ z zydelka z butem w objÄ™ciach. Zaraz na szczęście zostaÅ‚ podniesiony przez szewców, którzy – podtrzymujÄ…c go – nie wypuszczali z rÄ…k żółtych bukietów, które dostali od Księżnej.
Szewcy dyskutujÄ… na tematy filozoficzne. RozważajÄ… problem różnic spoÅ‚ecznych. WymieniajÄ… poglÄ…dy na temat ludzi z wyższych sfer. Nagle Scurvy wyraża chęć poprowadzenia szewców do zwyciÄ™stwa, lecz Sajetan stwierdza, że nie potrzebujÄ… inteligentów, ponieważ ich czas już minÄ…Å‚. Majster popada w ekstazÄ™, czuje zwiÄ…zek z wszechrzeczÄ…: „czujÄ™ siÄ™ naprawdÄ™ kuzynem jurajskich gadów i trylobitów sylurskich, a także Å›wiÅ„ i lemurów – czujÄ™ zwiÄ…zek z wszechstworzeniem – rzadko to bywa, ale jest prawdÄ…!”. Swym zachowaniem i sposobem mówienia, niechÄ™ciÄ… do Prokuratora wywoÅ‚uje zachwyt Księżnej, która pragnie siÄ™ mu oddać dla samej formy: „Och, jakże kocham was za to, Sajetanie! Takim was kocham, Å›mierdzÄ…cego wszarza (…) chyba bÄ™dÄ™ waszÄ… kiedyÅ› – dla samej formy, dla fasonu, dla szyku – żeby tylko byÅ‚o to raz”.

Czeladnik II zastanawia siÄ™ nad kwestiÄ… pochodzenia rodowego. Jest zdania, że nie należy przeceniać roli przodków, że wszystko jest absurdem. Gdy Księżna proponuje jako lek gorÄ…cÄ… wiarÄ™ – Sajetan „wali jÄ… w pysk tak, że caÅ‚a krwiÄ… siÄ™ zalewa (…) pada na kolana”. Scena ta jest kulminacjÄ… niechÄ™ci robotników wobec arystokracji.

Każda z zebranych w izbie osób ma wÅ‚asny poglÄ…d na wÅ‚adzÄ™ i rewolucjÄ™. Scurvy gardzi metodami robotników. Uważa, że zmiany można przeprowadzić bez użycia przemocy. ChciaÅ‚by przyÅ‚Ä…czyć siÄ™ do szewców, ale potem zostawić ich i samodzielnie stanąć na czele formuÅ‚ujÄ…cego siÄ™ nowego porzÄ…dku. Jego zdaniem arystokracja siÄ™ przeżyÅ‚a, trzeba zreformować kapitalizm, ale nie zniszczyć inicjatywy prywatnej. Gdy Księżna jego wystÄ…pienie podsumowuje sÅ‚owami: „Nudno, panie Robercie. To, co pan mówi, to sÄ… frazesy spoÅ‚ecznego impotenta bez istotnych przekonaÅ„”, urażony Prokurator wychodzi z warsztatu.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23  

Szybki test:

Po zabiciu siekierą Sajetana jego ciało Czeladnicy i Księżna układają na:
a) szewskim stole
b) worze baranim
c) postumencie
d) katafalku
RozwiÄ…zanie

Prokurator Scurvy w pierwszym akcie ma na głowie:
a) cylinder
b) czapkę baseballówkę
c) kapelusz
d) melonik
RozwiÄ…zanie

II Czeladnik uważał, że najgorszą rzeczą na świecie był polski:
a) półarystokrata
b) ziemianin
c) ćwierćinteligent
d) książę na dorobku
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Szewcy” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Szewców” w piguÅ‚ce
Geneza „Szewców”
Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza
Czas i miejsce akcji „Szewców”
Problematyka „Szewców”
JÄ™zyk „Szewców” Witkacego
Struktura i kompozycja „Szewców”
Czysta Forma Witkacego
Interpretacja tytuÅ‚u „Szewców”
Problematyka wÅ‚adzy w „Szewcach” Witkacego
Krytyka ustrojów politycznych w „Szewcach” Witkacego
Obraz rewolucji w „Szewcach” Witkacego
Motywy literackie obecne w „Szewcach”
Nuda i Nienasycenie w „Szewcach”
Biogram życia i twórczości Witkacego
Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziÅ›
O Witkacym powiedzieli...
Cytaty z Witkacego
Najważniejsze cytaty „Szewców”
Bibliografia




Bohaterowie
Charakterystyka Księżny Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej-Podberezkiej
Charakterystyka Sajetana Tempe
Charakterystyka prokuratora Scurviego
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Szewców”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies