Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Szewcy

Język „Szewców” Witkacego

Autor: Karolina Marl�ga

„Mówić chcemy po wyspiańsku,
A nie nowocześnie drańsku.
Z nami jest ta „dziwka bosa”
(mówi) Ino teraz się obuła dla przyzwoitości,
bo jakże tak między ludzi boso – wicie – haj!”.

Na oddzielną charakterystykę zasługują liczne neologizmy, spotkane w Szewcach. Są one tak bardzo wymyślne, że przykuwają uwagę każdego czytelnika, zmuszając go nad zastanowieniem się nad sensem takich, a nie innych powiązań językowych. Magdalena Nowotny-Szybistowa, autorka książki o języku dramatu Witkacego jest zdania, że bogactwo ilościowe i różnorodność stylistyczna owych środków językowych wynika „z niechęci do automatyzmu, do języka pospolitego, który nie wnosi niczego nowego, jest używany odruchowo, bezmyślnie”. Badaczka językowej warstwy tekstu uważa poza tym, że „udziwnione nowe słownictwo nie pozwala bezwiednie się po nim prześliznąć, zwraca na siebie uwagę zestawieniem elementów budujących wyraz (często są to bowiem niezwykłe złożenia, zrosty) lub całą frazą – każe szukać tego jedynego, niepowtarzalnego, zasadniczego sensu”.

Witkacy był zdania, że język się zużywa, traci znaczenia, ponieważ jest za bardzo uzależniony od semantyki realizmu. Aby eksperymentować, odnaleźć nowe formy, autor za wszelką cenę powinien próbować złamać stereotypowe skojarzenia, zerwać ze schematyzmem w leksyce, powinien tworzyć nowy język i nadawać jego elementom nowe sensy, stale eksperymentować. Nowotny-Szybistowa pisze: „Zderzanie się w warstwie językowej neologizmów i słów potocznych, znaczeń znanych i znaczeń nowych uzyskanych przez kontrastowe zestawienia, a w planie treści zaś zderzanie się elementów z pozornie bezsensownymi elementami kontrakcji mają powodować „eksplozje semantyczne”, w wyniku których objawi się nam, być może, zarys Czystej Formy. [...] W tej samej funkcji występują też cudzysłowy, komentarze, dygresje, wykrzykniki, nawiasy, wszelkie uwagi autotematyczne – zmieniające stosunki semantyczne pomiędzy elementami tekstu”.

Streszczenia	Opracowanie
„Szewcy” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Szewców” w pigułce	Geneza „Szewców” Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza Czas i miejsce akcji „Szewców” Problematyka „Szewców” Język „Szewców” Witkacego Struktura i kompozycja „Szewców” Czysta Forma Witkacego Interpretacja tytułu „Szewców” Problematyka władzy w „Szewcach” Witkacego Krytyka ustrojów politycznych w „Szewcach” Witkacego Obraz rewolucji w „Szewcach” Witkacego Motywy literackie obecne w „Szewcach” Nuda i Nienasycenie w „Szewcach” Biogram życia i twórczości Witkacego Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziś O Witkacym powiedzieli... Cytaty z Witkacego Najważniejsze cytaty „Szewców” Bibliografia
Bohaterowie
Charakterystyka Księżny Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej-Podberezkiej Charakterystyka Sajetana Tempe Charakterystyka prokuratora Scurviego Charakterystyka pozostałych bohaterów „Szewców”

Język „Szewców” Witkacego

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: