Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Szewcy
Władza została ukazana jako paraliżująca siła, która natychmiast ogarniała kolejnych bohaterów, którzy w wyniku rewolucji zasiadali na najwyższych stanowiskach. Żaden z nich nie potrafił zrobić nic pozytywnego i konstruktywnego mając do dyspozycji wielkie możliwości. Wszyscy oni poddawali się ludzkim namiętnościom, a swoją pozycję wykorzystywali na swój użytek lub przeciwko innym.
Najlepiej demoralizującą siłę władzy i paraliż, jaki ze sobą niesie oddają słowa Sajetana skierowane do Scurv’ego: „Jeden dekret, drugi, trzeci i szlus. Więc czemu, powtarzam, pan tego sam nie zacznie, mając władzę, która ci na gówno w rękach gnije, skurwysynie, a mogłaby kupą piorunów twórczych być. Czemu, rozumiejąc to, nie masz pan odwagi? Żal ci tego głupiego, spokojnego żyćka twego, które dowolnie niski stwór gdzieś głęboko ma? Czy to ze względu na publiczkę ona sobaczą, dla popularności - czy co? O - gdyby były wyższe potęgi, to modliłbym się do nich o oświecenie tej hoch-explosiv bomby władzy, aby świadomie pękła z własnej woli. Czemu, jeśli jest towarzystwo świadomego macierzyństwa, nie ma instytutu oświecającego mężów stanu co do istotnego znaczenia słowa „ludzkość” i charakteru chwil dziejowych! Czemu są oni zawsze ciasnymi pionkami jakiejś zaściankowej idejki czy intrygi, u źródeł czy raczej na dnie której siedzi ohydny, bezpłodny, bezpłciowy już polip międzynarodowej finansjery, koncernu czystej formy chamstwa albo draństwa i tak dalej, i dalej. Czemu pan tego nie zrobi mając władzę? Czemu?”.
Motyw ojca i syna
W utworze motyw ten jest zrealizowany poprzez postaci Sajetana i jego syna Józefa. Co ciekawe autor umieścił dwójkę bohaterów po „przeciwnych stronach barykady”. Sajetan stanął na czele rewolucji komunistycznej, a jego syn był aktywnym członkiem faszystowskiej organizacji „Dziarscy Chłopcy”. Los sprawił, iż to właśnie dwudziestoletni Józef Tempe aresztował i wtrącił do więźnia swojego ojca z polecenia prokuratora Scurv’ego. Dzięki „uszewceniu się”, jakiemu mimowolnie poddali się „Dziarscy Chłopcy”, czyli popadnięciu wręcz w hipnotyczny trans pracy przy wyrobie butów, ojciec z synem rzucili się sobie w ramiona i w wielkim szczęściem pojednali się.
Motyw kobietyMotywy literackie obecne w „Szewcach”
Władza została ukazana jako paraliżująca siła, która natychmiast ogarniała kolejnych bohaterów, którzy w wyniku rewolucji zasiadali na najwyższych stanowiskach. Żaden z nich nie potrafił zrobić nic pozytywnego i konstruktywnego mając do dyspozycji wielkie możliwości. Wszyscy oni poddawali się ludzkim namiętnościom, a swoją pozycję wykorzystywali na swój użytek lub przeciwko innym.
Najlepiej demoralizującą siłę władzy i paraliż, jaki ze sobą niesie oddają słowa Sajetana skierowane do Scurv’ego: „Jeden dekret, drugi, trzeci i szlus. Więc czemu, powtarzam, pan tego sam nie zacznie, mając władzę, która ci na gówno w rękach gnije, skurwysynie, a mogłaby kupą piorunów twórczych być. Czemu, rozumiejąc to, nie masz pan odwagi? Żal ci tego głupiego, spokojnego żyćka twego, które dowolnie niski stwór gdzieś głęboko ma? Czy to ze względu na publiczkę ona sobaczą, dla popularności - czy co? O - gdyby były wyższe potęgi, to modliłbym się do nich o oświecenie tej hoch-explosiv bomby władzy, aby świadomie pękła z własnej woli. Czemu, jeśli jest towarzystwo świadomego macierzyństwa, nie ma instytutu oświecającego mężów stanu co do istotnego znaczenia słowa „ludzkość” i charakteru chwil dziejowych! Czemu są oni zawsze ciasnymi pionkami jakiejś zaściankowej idejki czy intrygi, u źródeł czy raczej na dnie której siedzi ohydny, bezpłodny, bezpłciowy już polip międzynarodowej finansjery, koncernu czystej formy chamstwa albo draństwa i tak dalej, i dalej. Czemu pan tego nie zrobi mając władzę? Czemu?”.
Motyw ojca i syna
W utworze motyw ten jest zrealizowany poprzez postaci Sajetana i jego syna Józefa. Co ciekawe autor umieścił dwójkę bohaterów po „przeciwnych stronach barykady”. Sajetan stanął na czele rewolucji komunistycznej, a jego syn był aktywnym członkiem faszystowskiej organizacji „Dziarscy Chłopcy”. Los sprawił, iż to właśnie dwudziestoletni Józef Tempe aresztował i wtrącił do więźnia swojego ojca z polecenia prokuratora Scurv’ego. Dzięki „uszewceniu się”, jakiemu mimowolnie poddali się „Dziarscy Chłopcy”, czyli popadnięciu wręcz w hipnotyczny trans pracy przy wyrobie butów, ojciec z synem rzucili się sobie w ramiona i w wielkim szczęściem pojednali się.
Motyw ten jest bardzo wyrazisty, poprzez kreację Księżnej. Irina jak mało która postać w polskiej literaturze, nie tylko dwudziestolecia międzywojennego, jest kobietą wręcz ociekającą erotyzmem. Otwarcie wykorzystuje swoje walory, aby realizować cele. Jawnie przyznaje się, iż jest w stanie oddać się każdemu mężczyźnie, który znajduje się u władzy. Księżna bawi się prokuratorem wodząc go „za nos”. Wykazała się również tendencjami sadystycznymi, gdy rozkazała Scurv’emu zażyć proszki potęgujące podniecenie erotyczne, aby upajać się jego katuszami. Najważniejszym celem Księżnej było wprowadzenie matriarchatu, czyli ustroju, w którym najwyższą władzę sprawują kobiety.
Motyw „Nudy”
Początkowo Szewcy, wykonując swoją pracę czują się nią znużeni, dlatego pragną odmiany, rewolucji. Gdy trafiają do więzienia okazuje się, iż jeszcze większą męczarnią jest dla nich „przymusowa bezrobotność”. Podobna sytuacja ma miejsce, gdy rzemieślnicy dochodzą wreszcie do tak upragnionej władzy. Nie wiedzą, co mają robić, dlatego trwają w monotonni, nie podejmują żadnych konstruktywnych działań. Na domiar tego Witkacy zaleca w didaskaliach, aby podczas inscenizacji jego dzieła pojawiały się tabliczki z napisami: „Milczenie. Nuda. Nuda coraz gorsza”.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies