Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziÅ› - strona 3
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Szewcy

Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziÅ›

Autor: Karolina Marlêga

Zygmunt Greń o krakowskiej premierze w reżyserii Jerzego Jarockiego:
„Mianowicie Jarocki (…) podniósÅ‚ szewców i ich szewstwo o szczebel wyżej, od samego poczÄ…tku, niżby należaÅ‚o i niżby to mogÅ‚o kiedykolwiek zjawić siÄ™ w wyobraźni autora. Warto bowiem zwrócić uwagÄ™ na pewnÄ… charakterystycznÄ… cechÄ™ dramatów Witkiewicza: scenÄ™ wyjÅ›ciowÄ… z każdym razem autor rysuje z dużą dozÄ… realizmu, czy inaczej: zdrowego sensu. Dopiero później z tego zdrowego pnia rozwijajÄ… siÄ™ rachityczne czy nadmiernie wybujaÅ‚e pÄ™dy: jÄ™zyk, wyobraźnia, sytuacje. U Zachwatowicz [Krystyna Zachwatowicz – scenograf] i Jarockiego pierwsza scena, pierwszy akt rozgrywa siÄ™ niemal w salonie szewskim (…) Od razu wiÄ™c sami szewcy tracÄ… atut komizmu sytuacyjnego, który by wynikaÅ‚ z ich późniejszych tÄ™sknot za swoim warsztatem (…) W przedstawieniu krakowskim Jarocki znów imponowaÅ‚ wirtuozowskÄ… technikÄ… inscenizowania. Nie jest to u niego nigdy sieczka pomysłów, jak bywa u tak zwanych mÅ‚odych zdolnych reżyserów, lecz bardzo mocno spojony, konsekwentnie zamierzony i wykonany Å‚aÅ„cuszek. Ale Å‚aÅ„cuszek, wiadomo, może być dopiero ozdobÄ… jakiejÅ› piersi. U Jarockiego natomiast pod tym Å‚aÅ„cuszkiem – atrapa z Witkacego. Choćby nie wiem jak opukiwać, nic siÄ™ nie odezwie. Tekst sypie siÄ™ ze sceny jak paciorki, bogato zdobiony przez reżysera. Ale gdy dochodzi do widowni, nie zapala siÄ™, nie iskrzy. Nie dlatego, powiadam, iżby zabrakÅ‚o mu aluzyjnoÅ›ci (…) Czego dowodzi krakowskie przedsienie Szewców? Å»e Jerzy Jarocki umie reżyserować, a Witkiewicz niewiele w gruncie rzeczy ma nam do powiedzenia. Mimo caÅ‚ego szacunku dla trudu artystów muszÄ™ powiedzieć, że po to, aby dowiedzieć siÄ™ pierwszego (Jarocki) nie potrzebowaÅ‚em oglÄ…dać tego przedstawienia; o drugim zaÅ› (Witkiewicz) wcale nie zostaÅ‚em przekonany”.

Józef Kelera o krakowskiej premierze w reżyserii Jerzego Jarockiego:
„DzieÅ‚o kluczowe i w teatrze Witkiewicza najdonioÅ›lejsze”.

Marta Fik o spektaklach Jarockiego i Maciej Prusa (sztuka w warszawskim Teatrze Ateneum):
„Oba respektujÄ… tekst, »zwyczajność« scenerii (bardziej niż żąda tego w didaskaliach sam Witkacy), sÅ‚owo nie zagrożone przez nadmiar dziaÅ‚aÅ„ (…) Przedstawienie Jarockiego powtarza wszystkie Å›wietnoÅ›ci i sÅ‚aboÅ›ci tekstu, przedstawienie Prusa sporo niewÄ…tpliwych sÅ‚aboÅ›ci dramatu tuszuje, dorzucajÄ…c do nich wszakże nowe”.
…i dziÅ›
Międzywojenny dramat Witkacego jest również wystawiany w XXI wieku. Nie sposób wymienić wszystkich inscenizacji dzieła, ponieważ jest to materiał na książkę. Wspomnę tylko o kilku najważniejszych, tych, które wpisały się na trwałe do historii adaptacji twórczości Witkacego lub wzbudziły zainteresowanie widowni.

1 grudnia 2000 roku o godzinie dziewiętnastej w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu odbył się premierowy spektakl Szewców Stanisława Ignacego Witkiewicza. Sztukę wyreżyserował Bartłomiej Wyszomirski, mający w swym dorobku kilka przedstawień (między innymi na scenie Teatru Witkacego w Zakopanym). Praca nad przeniesieniem utworu na scenę trwała ponad dwa miesiące. Gdy reżyser wybierał aktorów, Anna Popek wykonała scenografię.

Dyrektor teatru, a zarazem odtwórca głównej roli Sajetana Tempe - Adam Kopciuszewski, zapytany o to tematykÄ™ przedstawienia, powiedziaÅ‚: „Jest to spektakl egzystencjalny i nie odnosi siÄ™ do warstwy politycznej. To dramat o zagubionym czÅ‚owieku chcÄ…cym przetrwać, walce o wÅ‚adze”. W pozostaÅ‚ych rolach mogliÅ›my podziwiać Juliusza Krzysztofa Warunka (Czeladnik I), Piotra Zawadzkiego (Czeladnik II), MariÄ™ BieÅ„kowskÄ… (Księżna Irina WsiewoÅ‚odowna Zbereźnicka-Podberezka) czy Wojciecha LeÅ›niaka (Prokurator Robert Scurvy).

WÅ›ród autorów recenzji sztuki opinie na jej temat sÄ… podzielone. Dorota Mrówka w „Gazecie” w Katowicach, w artykule „ZabrakÅ‚o pomysÅ‚u?” napisaÅ‚a: „NajproÅ›ciej rzecz ujmujÄ…c, wszystko byÅ‚o normalne, co w przypadku Witkacego jest nie do przyjÄ™cia. ZwykÅ‚y szewski warsztat, zwykli szewcy, zwyczajna księżna i zwyczajny prokurator. To nie mogÅ‚o siÄ™ udać. ZabrakÅ‚o odrobiny szaleÅ„stwa, na którym można by caÅ‚y spektakl zbudować, które porwaÅ‚oby widza swojÄ… niezwykÅ‚oÅ›ciÄ… i odwagÄ…, które mogÅ‚oby nawet szokować. Bo czegoż innego można oczekiwać od dzieÅ‚a jednego z najwiÄ™kszych polskich skandalistów, który przychodziÅ‚ do kawiarni w piżamie, a na proszonym obiedzie chowaÅ‚ schabowego do portfela?”.

strona:    1    2    3    4    5  

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Szewcy” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Szewców” w piguÅ‚ce
Geneza „Szewców”
Biografia Stanisława Ignacego Witkiewicza
Problematyka „Szewców”
Czas i miejsce akcji „Szewców”
JÄ™zyk „Szewców” Witkacego
Struktura i kompozycja „Szewców”
Czysta Forma Witkacego
Problematyka wÅ‚adzy w „Szewcach” Witkacego
Krytyka ustrojów politycznych w „Szewcach” Witkacego
Obraz rewolucji w „Szewcach” Witkacego
Interpretacja tytuÅ‚u „Szewców”
Motywy literackie obecne w „Szewcach”
Nuda i Nienasycenie w „Szewcach”
Sceniczne dzieje „Szewców” dawniej i dziÅ›
Biogram życia i twórczości Witkacego
O Witkacym powiedzieli...
Cytaty z Witkacego
Najważniejsze cytaty „Szewców”
Bibliografia




Bohaterowie
Charakterystyka Księżny Iriny Wsiewołodownej Zbereźnickiej-Podberezkiej
Charakterystyka Sajetana Tempe
Charakterystyka prokuratora Scurviego
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Szewców”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies