„JÄ…dro ciemnoÅ›ci” - streszczenie szczegółowe - strona 14
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności

„JÄ…dro ciemnoÅ›ci” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Dyrektor zwrócił się do Marlowa mówiąc, iż ma nadzieję, że panu Kurtzowi nie grozi żadne niebezpieczeństwo. Bohater odniósł wrażenie, że mężczyzna powiedział to szczerze. Przez otaczającą statek mgłę niemożliwe było ruszenie się z miejsca. Marlow nie miał zamiaru podejmować zbędnego ryzyka płynięcia na oślep i postanowił poczekać, aż widoczność się polepszy. Dyrektor obawiał się, iż parowiec zostanie napadnięty przez tubylców.

Bohater był przekonany, iż nie dojdzie do ataku na jego statek. Po pierwsze uważał, że mgła była zbyt gęsta, co uniemożliwiało czółnom swobodne podpłynięcie do parowca. Poza tym był pewny, że okrzyki, które właśnie usłyszeli nie były wezwaniem do ataku ani nienawiści, lecz stanowiły upust wielkiego smutku. Widocznie ich parowiec został dostrzeżony z brzegu, a jego widok wywołał poruszenie w najbliższej wiosce. Marlow przekonywał dyrektora, że jeśli zostaną napadnięci to jedynie w efekcie ludzkiej namiętności, która pozwala smutkowi przerodzić się w agresję. Jego przeczucie okazało się trafne. Odgłosy te nie były próbą ataku, lecz odparcia.

Około dwóch godzin po podniesieniu się mgły, półtorej mili od stacji Kurtza, oczom Marlowa ukazała się wysepka. Stanowiła ona początek płycizn i mielizn ciągnących się środkiem koryta rzeki. Kapitan skierował swój parowiec ku zachodniemu przesmykowi, ponieważ po tej właśnie stronie miała znajdować się stacja Kurtza. Swoisty korytarz okazał się być dużo ciaśniejszy, niż Marlow się spodziewał. Kapitan prowadził swój parowiec jak najbliżej brzegu, ponieważ woda była tam najgłębsza. Statek sunął w górę rzeki bardzo powoli.

Sternikiem parowca był jeden z przeszkolonych Murzynów. Największym jego mankamentem była skłonność do panikowania. Gdy stał przy nim Marlow, mężczyzna sterował z dumą, rozwagą i dokładnością, ale wystarczyło spuścić go z oka, a zaraz zjadał go strach i w jego poczynania wkradała się głupota.

Na dziobie parowca jeden z Murzynów pełni rolę sondy. Za pomocą kija sprawdzał głębokość wody. Bohater zdziwił się, gdy ten nagle położył się płasko na pokładzie, a na ich drodze wyrastał powoli wielki pień. Zauważył również, że palacz pochylił się nad paleniskiem. Nagle niewielkie strzałki zaczęły przecinać powietrze na wysokości twarzy kapitana. Drobne kijki fruwały nad pokładem, podczas gdy brzeg wydawał się być jak zwykle bardzo spokojny i cichy. Gdy parowiec wyminął pień, Marlow zorientował się, że byli pod obstrzałem. Zamknął szybko okna w domku kapitańskim i spostrzegł, że sternik dziwnie kołysze statkiem. Gdy wychylił się, by sięgnąć ostatnią okiennicę zauważył na brzegu ludzkie oczy. Po chwili zorientował się, że wzdłuż rzeki biegnie większa liczba ludzi. Marlow zdołał zatrzasnąć okno i nakazał sternikowi zachowanie spokoju.
Murzyn zbyt bardzo siÄ™ baÅ‚, przez co parowiec koÅ‚ysaÅ‚ siÄ™ niczym drzewo na wietrze. Marlow wypadÅ‚ ze swojej kajuty na pokÅ‚ad i zorientowaÅ‚ siÄ™, iż pÅ‚ynÄ… prosto na zmarszczkÄ™ w ksztaÅ‚cie litery V, która oznaczaÅ‚a kolejnÄ… przeszkodÄ™. „Pielgrzymi” zrobili użytek ze swoich winchesterów i otworzyli ogieÅ„ do tubylców. Bohater miaÅ‚ przeczucie, iż strzaÅ‚ki, którymi do nich strzelano nie mogÅ‚yby skrzywdzić nawet kota. Nagle za plecami Marlowa rozlegÅ‚ siÄ™ huk. OkazaÅ‚o siÄ™, iż sternik rzuciÅ‚ wszystko, chwyciÅ‚ stojÄ…cy w kÄ…cie domku kapitana nabity karabin Martini-Henry, otworzyÅ‚ okiennicÄ™ i wystrzeliÅ‚ w kierunku buszu. Bohater chwyciÅ‚ za ster i pchnÄ…Å‚ statek ku brzegowi. DziaÅ‚aÅ‚ instynktownie, ponieważ nic nie widziaÅ‚ przez opary dymu, który unosiÅ‚ siÄ™ ze strzelb.

Strzelanina nagle ucichÅ‚a, ponieważ skoÅ„czyÅ‚y siÄ™ naboje. Marlow dostrzegÅ‚ poruszajÄ…ce siÄ™ dwójkami postaci na brzegu. Nagle wyglÄ…dajÄ…cy przez okiennicÄ™ Murzyn-sternik upuÅ›ciÅ‚ strzelbÄ™ za burtÄ™ i padÅ‚ na Marlowa. W jego boku, tuż pod żebrami tkwiÅ‚a włócznia, którÄ… cisnÄ…Å‚ ktoÅ› z brzegu. Krew czarnoskórego zalewaÅ‚a bohaterowi nogi oraz podÅ‚ogÄ™ pod sterem. Murzyn patrzyÅ‚ na kapitana zaniepokojonym spojrzeniem, ale ten odwróciÅ‚ swój wzrok, by skupić siÄ™ na sterowaniu. Wtedy ponownie wybuchÅ‚a strzelanina, ponieważ „pielgrzymi” przeÅ‚adowali swoje winchestery. Marlow zaczÄ…Å‚ szarpać linkÄ™ parowej gwizdawki. Jej dźwiÄ™k spowodowaÅ‚, iż wojownicze okrzyki nagle ucichÅ‚y. Z brzegu dochodziÅ‚y jÄ™ki przerażenia. W buszu zapanowaÅ‚a wielka konsternacja. Deszcz strzaÅ‚ek momentalnie umilkÅ‚. Jeden z „pielgrzymów” oznajmiÅ‚ kapitanowi, że wzywa go do siebie dyrektor. Mężczyzna dostrzegÅ‚ zakrwawionego Murzyna, ten widok go przeraziÅ‚.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24  

Szybki test:

Jedyną rzeczą, jakiej potrzebował bohater do naprawienia parowca były:
a) nakrętki
b) gwoździe
c) nity
d) śruby
RozwiÄ…zanie

Marlow zdradził, iż jego poprzednik na stanowisku parowca zginął podczas kłótni z wodzem tubylczej wioski o:
a) kurÄ™
b) kość słoniową
c) wodÄ™
d) pieniÄ…dze
RozwiÄ…zanie

Pale rozmieszczone wokół chaty Kurtza zwieńczone były:
a) pióropuszami
b) ludzkimi głowami
c) ozdobami z kości słoniowej
d) włóczniami
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„JÄ…dro ciemnoÅ›ci” - streszczenie szczegółowe
Streszczenie „JÄ…dra ciemnoÅ›ci” w piguÅ‚ce
Geneza „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Czas i miejsce akcji „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Znaczenie tytuÅ‚u „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Polityczno-spoÅ‚eczna problematyka „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Problematyka psychologiczna „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Biografia Josepha Conrada
Motyw ciemnoÅ›ci w „JÄ…drze ciemnoÅ›ci”
Uniwersalna wymowa „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Struktura i jÄ™zyk „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Narracja „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Styl „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Tło historyczne powieści - sytuacja Konga Belgijskiego u schyłku XIX stulecia
Kalendarium twórczości Josepha Conrada
Rola kobiet w „JÄ…drze ciemnoÅ›ci”
Obraz rdzennych mieszkaÅ„ców Konga i Afryki w „JÄ…drze ciemnoÅ›ci”
Ekranizacje „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Najważniejsze cytaty „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Bibliografia




Bohaterowie
Marlow – charakterystyka bohatera
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Kurtz – charakterystyka bohatera



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies