Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności

Styl „Jądra ciemności”

Ponieważ historia Marlowa jest przez niego opowiadana na głos, spotykamy w tekście wiele elementów charakterystycznych dla tego typu wypowiedzi: pauzy, powtórzenia, dygresje. Czytelnik wyczuwa, iż Marlow nie tylko daje upust swoim wspomnieniom, ale sam próbuje zrozumieć znaczenie swojej opowieści. Bohater starannie dobiera słowa, aby jak najdokładniej przedstawić swoją historię.

Dzięki technice impresjonistycznej, którą zastosował Conrad, czytelnik, wraz z Marlowem, przeżywa opowieść. Na uwagę zasługuje sposób ukazywania ogólnego planu poprzez sumę pojedynczych detali. Na przykład, gdy Marlow spostrzegł palisadę wokół domu Kurtza był przekonany, iż stanowi ona jedynie formę ogrodzenia. Nieco później, gdy patrzył przez lunetę, zorientował się, iż pale zwieńczone są czarnymi kulami, dopiero gdy wyregulował ostrość przekonał się, że w istocie były to ludzkie głowy. Przeżywamy to wszystko razem z nim, poczynając od złudzenia do nagłego zaszokowania, które również następuje etapami – najpierw zaskoczenie: „pod pierwszym wrażeniem targnąłem głowę w tył jak przed ciosem”, a następnie dedukcja. Czytelnik bierze udział w procesie myślowym bohatera. Podobną techniką opisany jest atak tubylców na parowiec. Impresjonizm w literaturze najczęściej współistniał wraz z naturalizmem, ekspresjonizmem lub symbolizmem. Dzięki niemu narracja w prozie uległa rozluźnieniu, zwłaszcza w sferze ciągłości czasowej. Znaczący wpływ wywarł na opisywanie otoczenia, które koniecznie musiało być spowite mgłą lub nakreślone pastelowymi barwami.

Taki styl niesie za sobą inne konsekwencje. Autor kładzie nacisk na to, iż pewnym jest tylko to, czego możemy doświadczyć zmysłami. Główny bohater nieustannie poddaje badaniom swoje sensualne odczucia i wrażenia, by poznać ich znaczenie. Od narratora dowiadujemy się, iż opowieść Marlowa będzie dotyczyła „jednej z rozlicznych przygód (…) nie doprowadzających do żadnych konkluzji”, dla takiej właśnie opowieści, nierozstrzygniętej, nieprzekonywującej, styl impresjonistyczny jest właściwy.

Jednak impresjonizm przejawia się głównie w opisywanym otoczeniu. Akcja powieści rozgrywa się w półmroku, przy słabym świetle, czasami w ciemnościach, a czasami we mgle. Nawet postaci ludzkie są opisywane w podobny sposób: „były to tylko czarne cienie choroby i głodu, leżące bezwładnie w zielonawym mroku”.

Szybki test:

Impresjonizm przejawia się głównie w:
a) opisach wody
b) opisach zamęczanych tubylców
c) opisach bohaterów
d) opisywanym otoczeniu
Rozwiązanie

Conrad zastosował technikę:
a) klasyczną
b) impresjonistyczną
c) ekspresjonistyczną
d) modernistyczna
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Jądro ciemności” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Jądra ciemności” w pigułce	Geneza „Jądra ciemności” Znaczenie tytułu „Jądra ciemności” Czas i miejsce akcji „Jądra ciemności” Motyw ciemności w „Jądrze ciemności” Szczegółowy plan wydarzeń „Jądra ciemności” Polityczno-społeczna problematyka „Jądra ciemności” Problematyka psychologiczna „Jądra ciemności” Biografia Josepha Conrada Struktura i język „Jądra ciemności” Narracja „Jądra ciemności” Styl „Jądra ciemności” Uniwersalna wymowa „Jądra ciemności” Rola kobiet w „Jądrze ciemności” Obraz rdzennych mieszkańców Konga i Afryki w „Jądrze ciemności” Tło historyczne powieści - sytuacja Konga Belgijskiego u schyłku XIX stulecia Kalendarium twórczości Josepha Conrada Ekranizacje „Jądra ciemności” Najważniejsze cytaty „Jądra ciemności” Bibliografia
Bohaterowie
Marlow – charakterystyka bohatera Kurtz – charakterystyka bohatera Charakterystyka pozostałych bohaterów „Jądra ciemności”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies