Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności
Ponieważ historia Marlowa jest przez niego opowiadana na głos, spotykamy w tekście wiele elementów charakterystycznych dla tego typu wypowiedzi: pauzy, powtórzenia, dygresje. Czytelnik wyczuwa, iż Marlow nie tylko daje upust swoim wspomnieniom, ale sam próbuje zrozumieć znaczenie swojej opowieści. Bohater starannie dobiera słowa, aby jak najdokładniej przedstawić swoją historię.
Dzięki technice impresjonistycznej, którą zastosował Conrad, czytelnik, wraz z Marlowem, przeżywa opowieść. Na uwagę zasługuje sposób ukazywania ogólnego planu poprzez sumę pojedynczych detali. Na przykład, gdy Marlow spostrzegł palisadę wokół domu Kurtza był przekonany, iż stanowi ona jedynie formę ogrodzenia. Nieco później, gdy patrzył przez lunetę, zorientował się, iż pale zwieńczone są czarnymi kulami, dopiero gdy wyregulował ostrość przekonał się, że w istocie były to ludzkie głowy. Przeżywamy to wszystko razem z nim, poczynając od złudzenia do nagłego zaszokowania, które również następuje etapami – najpierw zaskoczenie: „pod pierwszym wrażeniem targnąłem głowę w tył jak przed ciosem”, a następnie dedukcja. Czytelnik bierze udział w procesie myślowym bohatera. Podobną techniką opisany jest atak tubylców na parowiec. Impresjonizm w literaturze najczęściej współistniał wraz z naturalizmem, ekspresjonizmem lub symbolizmem. Dzięki niemu narracja w prozie uległa rozluźnieniu, zwłaszcza w sferze ciągłości czasowej. Znaczący wpływ wywarł na opisywanie otoczenia, które koniecznie musiało być spowite mgłą lub nakreślone pastelowymi barwami.
Taki styl niesie za sobą inne konsekwencje. Autor kładzie nacisk na to, iż pewnym jest tylko to, czego możemy doświadczyć zmysłami. Główny bohater nieustannie poddaje badaniom swoje sensualne odczucia i wrażenia, by poznać ich znaczenie. Od narratora dowiadujemy się, iż opowieść Marlowa będzie dotyczyła „jednej z rozlicznych przygód (…) nie doprowadzających do żadnych konkluzji”, dla takiej właśnie opowieści, nierozstrzygniętej, nieprzekonywującej, styl impresjonistyczny jest właściwy.
Jednak impresjonizm przejawia się głównie w opisywanym otoczeniu. Akcja powieści rozgrywa się w półmroku, przy słabym świetle, czasami w ciemnościach, a czasami we mgle. Nawet postaci ludzkie są opisywane w podobny sposób: „były to tylko czarne cienie choroby i głodu, leżące bezwładnie w zielonawym mroku”.
a) opisach wody
b) opisach zamęczanych tubylców
c) opisach bohaterów
d) opisywanym otoczeniu
Rozwiązanie
Conrad zastosował technikę:
a) klasyczną
b) impresjonistyczną
c) ekspresjonistyczną
d) modernistyczna
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Styl „Jądra ciemności”
Ponieważ historia Marlowa jest przez niego opowiadana na głos, spotykamy w tekście wiele elementów charakterystycznych dla tego typu wypowiedzi: pauzy, powtórzenia, dygresje. Czytelnik wyczuwa, iż Marlow nie tylko daje upust swoim wspomnieniom, ale sam próbuje zrozumieć znaczenie swojej opowieści. Bohater starannie dobiera słowa, aby jak najdokładniej przedstawić swoją historię.
Dzięki technice impresjonistycznej, którą zastosował Conrad, czytelnik, wraz z Marlowem, przeżywa opowieść. Na uwagę zasługuje sposób ukazywania ogólnego planu poprzez sumę pojedynczych detali. Na przykład, gdy Marlow spostrzegł palisadę wokół domu Kurtza był przekonany, iż stanowi ona jedynie formę ogrodzenia. Nieco później, gdy patrzył przez lunetę, zorientował się, iż pale zwieńczone są czarnymi kulami, dopiero gdy wyregulował ostrość przekonał się, że w istocie były to ludzkie głowy. Przeżywamy to wszystko razem z nim, poczynając od złudzenia do nagłego zaszokowania, które również następuje etapami – najpierw zaskoczenie: „pod pierwszym wrażeniem targnąłem głowę w tył jak przed ciosem”, a następnie dedukcja. Czytelnik bierze udział w procesie myślowym bohatera. Podobną techniką opisany jest atak tubylców na parowiec. Impresjonizm w literaturze najczęściej współistniał wraz z naturalizmem, ekspresjonizmem lub symbolizmem. Dzięki niemu narracja w prozie uległa rozluźnieniu, zwłaszcza w sferze ciągłości czasowej. Znaczący wpływ wywarł na opisywanie otoczenia, które koniecznie musiało być spowite mgłą lub nakreślone pastelowymi barwami.
Taki styl niesie za sobą inne konsekwencje. Autor kładzie nacisk na to, iż pewnym jest tylko to, czego możemy doświadczyć zmysłami. Główny bohater nieustannie poddaje badaniom swoje sensualne odczucia i wrażenia, by poznać ich znaczenie. Od narratora dowiadujemy się, iż opowieść Marlowa będzie dotyczyła „jednej z rozlicznych przygód (…) nie doprowadzających do żadnych konkluzji”, dla takiej właśnie opowieści, nierozstrzygniętej, nieprzekonywującej, styl impresjonistyczny jest właściwy.
Jednak impresjonizm przejawia się głównie w opisywanym otoczeniu. Akcja powieści rozgrywa się w półmroku, przy słabym świetle, czasami w ciemnościach, a czasami we mgle. Nawet postaci ludzkie są opisywane w podobny sposób: „były to tylko czarne cienie choroby i głodu, leżące bezwładnie w zielonawym mroku”.
Szybki test:
Impresjonizm przejawia się głównie w:a) opisach wody
b) opisach zamęczanych tubylców
c) opisach bohaterów
d) opisywanym otoczeniu
Rozwiązanie
Conrad zastosował technikę:
a) klasyczną
b) impresjonistyczną
c) ekspresjonistyczną
d) modernistyczna
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies