Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności

Problematyka psychologiczna „Jądra ciemności”

Autor: Karolina Marl�ga

Conrad w swojej powieści zmierzył się z ciemną stroną ludzkiej psychiki, czyli z tematem, który nie był dla niego czymś nowym. Bohaterem, który nie uległ swoim mrocznym popędom w Jądrze ciemności jest Marlow. Niemal wszyscy pozostali biali, których czytelnik poznaje w Afryce, a zwłaszcza Kurtz, to ludzie ogarnięci szaleństwem.

Wielka odległość od Europy wyzwalała w kolonizatorach poczucie bezkarności: „Wszystko, wszystko można zrobić w tym kraju”, mawiał wuj dyrektora Stacji Centralnej. Taka sytuacja stanowiła pokusę dla białych ludzi, którzy przybywając do Afryki czuli się tam niczym królowie, władcy świata. O różnicy kulturowej pomiędzy Londynem a Kongiem oraz o zasadach postępowania w nowej sytuacji tak, aby nie wyrządzać zła mówił Marlow: „Macie pod nogami solidny bruk, otaczają was życzliwi sąsiedzi, którzy gotowi są dodać wam ducha albo rzucić się na was, kroczycie sobie ostrożnie między rzeźnikiem a policjantem, przejęci zbawiennym strachem przed skandalem i szubienicą, i zakładem dla obłąkanych - więc jakżebyście mogli sobie wyobrazić owe szczególne krainy pradawnych wieków, dokąd nieskrępowane kroki mogą człowieka zaprowadzić przez samotność - zupełną samotność, bez policjanta - przez milczenie - zupełne milczenie, w którym się nie rozlegnie żaden głos dobrotliwego sąsiada, szepcącego o opinii publicznej. Te wszystkie drobne rzeczy składają się na wielką różnicę. Kiedy ich zabraknie, musi się człowiek oprzeć na własnej wrodzonej sile, na swojej własnej zdolności do pozostania wiernym. Można być oczywiście zbyt wielkim głupcem, żeby zejść z prostej drogi, zbyt tępym, by nawet wiedzieć, że się jest napastowanym przez mroczne potęgi. Twierdzę, że żaden głupiec nie sprzedał nigdy diabłu swojej duszy; może głupiec jest na to za głupi, a może diabeł zbyt diabelski - nie umiem tego powiedzieć. Zdarzają się też czasem tak miażdżąco podniosłe istoty, że są najzupełniej głuche i ślepe na wszystko prócz niebiańskich widzeń i dźwięków. Dla nich ziemia jest tylko miejscem postoju - a czy taka natura jest dla człowieka stratą, czy zyskiem, nie podejmę się rozstrzygnąć. Ale większość z nas nie należy ani do jednego, ani do drugiego z tych typów. Ziemia jest dla nas miejscem, gdzie żyjemy, gdzie musimy znosić różne widoki, dźwięki, a także i zapachy, na Jowisza! oddychać wonią zdechłego hipopotama, że się tak wyrażę, a jednak się nie zatruć. Właśnie tutaj - rozumiecie mnie? - wchodzi w grę siła człowieka - wiara w swoją umiejętność dyskretnego kopania dołów, w których się zagrzebuje padlinę - zdolność do poświęcenia się nie własnemu celowi, ale jakiejś nierozgłośnej twardej robocie. A to jest dosyć trudne”. W tym obszernym fragmencie widzimy receptę Marlowa na pozostanie prawym człowiekiem w świecie, w którym nie ma zasad. Człowiek musi w takich sytuacjach zdać się na swoją wewnętrzną siłę i skupić się na wykonywaniu pracy.

Streszczenia	Opracowanie
„Jądro ciemności” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Jądra ciemności” w pigułce	Geneza „Jądra ciemności” Znaczenie tytułu „Jądra ciemności” Czas i miejsce akcji „Jądra ciemności” Motyw ciemności w „Jądrze ciemności” Szczegółowy plan wydarzeń „Jądra ciemności” Polityczno-społeczna problematyka „Jądra ciemności” Problematyka psychologiczna „Jądra ciemności” Biografia Josepha Conrada Struktura i język „Jądra ciemności” Narracja „Jądra ciemności” Styl „Jądra ciemności” Uniwersalna wymowa „Jądra ciemności” Rola kobiet w „Jądrze ciemności” Obraz rdzennych mieszkańców Konga i Afryki w „Jądrze ciemności” Tło historyczne powieści - sytuacja Konga Belgijskiego u schyłku XIX stulecia Kalendarium twórczości Josepha Conrada Ekranizacje „Jądra ciemności” Najważniejsze cytaty „Jądra ciemności” Bibliografia
Bohaterowie
Marlow – charakterystyka bohatera Charakterystyka pozostałych bohaterów „Jądra ciemności” Kurtz – charakterystyka bohatera

Problematyka psychologiczna „Jądra ciemności”

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: