Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności
1. Podczas przymusowego postoju u ujścia Tamizy załoga jachtu „Nellie” podziwia piękno okolicy, a narrator, który jest jednym z nich, zachwyca się rzeką.
2. Marlow, jedyny zawodowy marynarz na pokładzie, zastanawia się nad tym, jak wyglądały tereny ówczesnej im Anglii, gdy po raz pierwszy przybyli na nie Rzymianie.
3. Mężczyzna zaczął swoją historię nagle, pomimo, że nikt nie wykazywał nią zainteresowania, kontynuował. W tym momencie to właśnie Marlow przejął rolę narratora powieści.
4. Marlow wyjawił kolegom, iż od dziecka marzył o podróży do Afryki. Znalazł na mapie rzekę, której kształt przypominał mu węża i obiecał sobie, iż kiedyś będzie po niej pływał. Postanowił ubiegać się o posadę kapitana na jednym z parowców spółki handlowej, która właśnie stamtąd importowała kość słoniową. W otrzymaniu tej pracy pomogła mu ciotka „z kontynentu” oraz śmierć jednego z kapitanów.
5. Marynarz stawił się w „grobowym mieście”, gdzie mieściła się główna siedziba spółki handlowej. Rozmowa z prezesem trwała zaledwie trzydzieści sekund, podpisał wszystkie dokumenty.
6. Marlow odbył jeszcze dwie rutynowe wizyty: u lekarza i swojej ciotki.
7. Podróż parowcem z Europy do zakątka w Afryce, gdzie miał pracować bohater, zajęła trzydzieści dni. W tym czasie Marlow był zdumiony niezmiennością krajobrazu za burtą. Brzeg „czarnego lądu” był szczelnie porośnięty gęstym buszem.
8. Po przebyciu dodatkowych dwustu mil w górę rzeki, bohater dotarł do pierwszej stacji towarzystwa. Zastał tam umierających z wycieńczenia czarnoskórych niewolników oraz schludnie ubranego księgowego.
9. Buchalter zapowiedział Marlowowi, iż wkrótce spotka na swojej drodze pana Kurtza, wybitnego człowieka i najlepszego dostawcę kości słoniowej dla towarzystwa.
10. Wraz z karawaną marynarz udał się do Stacji Centralnej. Po piętnastu dniach marszu dotarł do celu. Na miejscu okazało się, iż jego parowiec jest uszkodzony i spoczywa na dnie rzeki. Dyrektor stacji dał Marlowowi trzy miesiące na naprawienie statku. Parowiec był potrzebny do odbycia podróży w górę rzeki, do stacji położonej w sercu kraju, gdzie stacjonował Kurtz. Mężczyzna był podobno ciężko chory i wymagał przewiezienia w bezpieczne miejsce.
11. W tym czasie bohater poznał tajemniczego agenta, który oficjalnie był odpowiedzialny za wyrób cegieł w Stacji Centralnej, a tak naprawdę łączyły go z dyrektorem tajemnicze układy i interesy. Mężczyzna wspomniał marynarzowi o panu Kurtzu, którego Marlow znał jedynie z opowieści, lecz wystarczyło mu to, by go podziwiać.Szczegółowy plan wydarzeń „Jądra ciemności”
1. Podczas przymusowego postoju u ujścia Tamizy załoga jachtu „Nellie” podziwia piękno okolicy, a narrator, który jest jednym z nich, zachwyca się rzeką.
2. Marlow, jedyny zawodowy marynarz na pokładzie, zastanawia się nad tym, jak wyglądały tereny ówczesnej im Anglii, gdy po raz pierwszy przybyli na nie Rzymianie.
3. Mężczyzna zaczął swoją historię nagle, pomimo, że nikt nie wykazywał nią zainteresowania, kontynuował. W tym momencie to właśnie Marlow przejął rolę narratora powieści.
4. Marlow wyjawił kolegom, iż od dziecka marzył o podróży do Afryki. Znalazł na mapie rzekę, której kształt przypominał mu węża i obiecał sobie, iż kiedyś będzie po niej pływał. Postanowił ubiegać się o posadę kapitana na jednym z parowców spółki handlowej, która właśnie stamtąd importowała kość słoniową. W otrzymaniu tej pracy pomogła mu ciotka „z kontynentu” oraz śmierć jednego z kapitanów.
5. Marynarz stawił się w „grobowym mieście”, gdzie mieściła się główna siedziba spółki handlowej. Rozmowa z prezesem trwała zaledwie trzydzieści sekund, podpisał wszystkie dokumenty.
6. Marlow odbył jeszcze dwie rutynowe wizyty: u lekarza i swojej ciotki.
7. Podróż parowcem z Europy do zakątka w Afryce, gdzie miał pracować bohater, zajęła trzydzieści dni. W tym czasie Marlow był zdumiony niezmiennością krajobrazu za burtą. Brzeg „czarnego lądu” był szczelnie porośnięty gęstym buszem.
8. Po przebyciu dodatkowych dwustu mil w górę rzeki, bohater dotarł do pierwszej stacji towarzystwa. Zastał tam umierających z wycieńczenia czarnoskórych niewolników oraz schludnie ubranego księgowego.
9. Buchalter zapowiedział Marlowowi, iż wkrótce spotka na swojej drodze pana Kurtza, wybitnego człowieka i najlepszego dostawcę kości słoniowej dla towarzystwa.
10. Wraz z karawaną marynarz udał się do Stacji Centralnej. Po piętnastu dniach marszu dotarł do celu. Na miejscu okazało się, iż jego parowiec jest uszkodzony i spoczywa na dnie rzeki. Dyrektor stacji dał Marlowowi trzy miesiące na naprawienie statku. Parowiec był potrzebny do odbycia podróży w górę rzeki, do stacji położonej w sercu kraju, gdzie stacjonował Kurtz. Mężczyzna był podobno ciężko chory i wymagał przewiezienia w bezpieczne miejsce.
12. Do Stacji Centralnej przybyła Wyprawa Odkrywcza Eldorado, czyli dowodzona przez wuja dyrektora grupa ludzi, zajmujących się łupieniem okolicznych wiosek z ich skarbów.
13. Marlow podsłuchał rozmowę między dyrektorem, a jego wujem, z której wynikało, iż oboje pałali nienawiścią do Kurtza. Mężczyzna stanowił przeszkodę w ich interesach.
14. Po trzech miesiącach parowiec był wreszcie sprawny. Załogę statku, poza kapitanem, stanowił dyrektor stacji, garstka jego ludzi oraz około dwudziestu „ludożerców”.
15. Parowiec przepłynął pewnego dnia obok wioski tubylców. Czarnoskórzy na widok statku wpadli w istny obłęd. Kłębili się na placu tupiąc i wymachując rękami, a przy tym donośnie krzyczeli. Załoga parowca nie wiedziała, jak odczytać takie zachowanie.
16. Znacznie później załoga parowca natknęła się na małe obozowisko przy rzece. W opuszczonej szopie Marlow odnalazł książkę oraz informację na desce, której treść była ostrzeżeniem i prośbą o zachowanie ostrożności w dalszej podróży.
17. Załoga parowca była zmuszona do przeczekania nocy, chociaż do stacji Kurtza pozostało już bardzo niewiele. O świcie statek otoczyła mgła. W oddali załoga usłyszała przeraźliwy wrzask. Parowiec nie mógł ruszyć, ponieważ rzeka była zbyt niebezpieczna, aby pływać po niej zdając się jedynie na wyczucie.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies