Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności

„Jądro ciemności” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Bohater spędził z Kurtzem wiele godzin i wysłuchiwał jego monologów. Czasami wydawały się one dziecinne, na przykład, gdy agent żądał, by na stacjach witali go królowie. W pamięci marynarza utkwiły między innymi takie słowa: „Trzeba pokazać, że się ma w sobie coś rzeczywiście przynoszącego zysk, a wówczas spotyka człowieka bezgraniczne uznanie” lub „Oczywiście należy zawsze zwracać uwagę na pobudki... słuszne pobudki... zawsze”. Mijały kolejne dni, a krajobraz za burtą wciąż pozostawał taki sam. Widok ten męczył Kurtza. Pewnego razu poprosił Marlowa, by ten zamknął okiennicę. Gdy ta prośba została spełniona mężczyzna krzyknął w kierunku puszczy: „Och, dobiorę ci się jeszcze do bebechów!”.

Zgodnie z przeczuciem bohatera statek się popsuł. Załoga była zmuszona do dłuższego postoju u brzegu niewielkiej wysepki na rzece. Pewnego ranka Kurtz wręczył Marlowowi pakiet papierów i fotografię i poprosił o ich przechowanie w obawie, iż mogły się dostać w ręce dyrektora.

Stan Kurtza wciąż się pogarszał, lecz bohater nie mógł spędzać z nim zbyt wiele czasu, ponieważ pomagał przy naprawie parowca. „Żyłem w piekielnym rozgardiaszu wśród rdzy, opiłków, nakrętek, sworzni, kluczy naśrubkowych, młotków, wiertarek - rzeczy, których nienawidzę, ponieważ nie umiem sobie z nimi poradzić”, relacjonował Marlow.

Pewnego wieczora bohater przestraszył się, gdy zajrzał do kajuty Kurtza, a ten cichym głosem wyjawił mu, iż czeka na śmierć. Kapitan szeptem odpowiedział, że to „bzdura”, ale nic nie mógł zrobić.

Nad ranem na brzegu zgromadził się tłum tubylców. Marlow ponownie pociągnął za sznur od gwizdawki, aby ich przepłoszyć. Kapitan zdawał sobie sprawę z nieuniknionej śmierci Kurtza, był też przekonany, iż podobny los czekał i jego. W drodze powrotnej Marlow spędził wiele godzin w kajucie Kurtza. Utalentowany agent wciąż mówił o nadchodzącej śmierci. Marlow dostrzegł zamiany, jakie zaszły na twarzy chorego. Kapitan był świadkiem ostatnich słów Kurtza, które brzmiały: „Zgroza! Zgroza!”. Marynarz nie mógł patrzeć na agonię wybitnego agenta, więc udał się do jadalni, pomieszczenia, w którym świeciła się lampka. Boy dyrektora oznajmił zebranym, iż pan Kurtz zmarł. Marlow tłumaczył swoim kolegom z załogi „Nellie”, iż mimo wszystko Kurtz był dla niego wybitnym człowiekiem, ponieważ miał coś do powiedzenia.

Streszczenia	Opracowanie
„Jądro ciemności” - streszczenie szczegółowe Streszczenie „Jądra ciemności” w pigułce	Geneza „Jądra ciemności” Znaczenie tytułu „Jądra ciemności” Czas i miejsce akcji „Jądra ciemności” Biografia Josepha Conrada Motyw ciemności w „Jądrze ciemności” Szczegółowy plan wydarzeń „Jądra ciemności” Polityczno-społeczna problematyka „Jądra ciemności” Problematyka psychologiczna „Jądra ciemności” Uniwersalna wymowa „Jądra ciemności” Struktura i język „Jądra ciemności” Narracja „Jądra ciemności” Styl „Jądra ciemności” Tło historyczne powieści - sytuacja Konga Belgijskiego u schyłku XIX stulecia Kalendarium twórczości Josepha Conrada Rola kobiet w „Jądrze ciemności” Obraz rdzennych mieszkańców Konga i Afryki w „Jądrze ciemności” Ekranizacje „Jądra ciemności” Najważniejsze cytaty „Jądra ciemności” Bibliografia
Bohaterowie
Marlow – charakterystyka bohatera Charakterystyka pozostałych bohaterów „Jądra ciemności” Kurtz – charakterystyka bohatera

„Jądro ciemności” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: