Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności
Była dzika i przepyszna, płomiennooka i wspaniała; jej powolne posuwanie się naprzód miało w sobie coś złowieszczego. A wśród ciszy, która spadła nagle na całą tę smutną krainę, olbrzymi obszar puszczy, cały ogrom płodnego i tajemniczego życia zdawał się patrzeć na nią, zadumany, jakby patrzył na wizerunek swojej własnej, mrocznej i namiętnej duszy”.
Postać ta budziła strach u Rosjanina, ponieważ w przeszłości miała do niego pretensje o to, iż ten spędzał zbyt wiele czasu z Kurtzem. Jej gniew wzbudził również fakt, iż „arlekin” użył jej materiału, w celu załatania swojego ubrania.
Kobieta odprawiła magiczny rytuał na brzegu rzeki, co wystraszyło załogę parowca. Sprawiała wrażenie, iż to ona jest dowódcą armii Kurtza. Jako jedyna nie bała się dźwięku gwizdawki parowej. Gdy parowiec odpływał Marlow zauważył, iż „wspaniała kobieta nie drgnęła nawet i wyciągała za nami tragicznym ruchem nagie ramiona nad ponurą, iskrzącą się rzeką”. Gest ten można odczytywać jako symbolizujący dzikość, która zniszczyła Kurtza.
Narzeczona Kurtza
Kobieta, która mieszkała w „grobowym mieście” i nigdy nie pogodziła się ze stratą ukochanego. Wygląd kobiety była zaskakujący dla Marlowa: „Zauważyłem, że nie była bardzo młoda - to znaczy nie wyglądała na dziewczątko”. Jednak po chwili dostrzegł piękno drzemiące w Narzeczonej Kurtza oraz wielki smutek, który je zdominował: „Te jasne włosy, ta blada twarz, to czyste czoło były, rzekłbyś, otoczone szarą jak popiół aureolą, z której patrzyły ku mnie ciemne oczy. Spojrzenie ich było otwarte, głębokie, spokojne i ufne”. Pomimo, iż jej ukochany zmarł ponad rok temu, wciąż ubierała się na czarno i pozostawała w żałobie.
Jej główną cechą było oddanie wobec Kurtza, pod tym względem przypominała Rosjanina, „arlekina”. Marlow przekonał się, iż kobieta była wierna nie swojemu ukochanemu, a jego wyidealizowanemu wyobrażeniu. Jej oddanie wobec Kurtza było tak wielkie, iż główny bohater nie mógł wyjawić jej ostatnich słów, jakie przed śmiercią wypowiedział jej narzeczony. Zamiast tego skłamał, co dodatkowo wzbogaciło Kurtza w oczach kobiety.
Narzeczona wykonała pewien gest: „Wyciągnęła ramiona jakby za cofającą się postacią, czarne ze splecionymi białymi dłońmi na tle światła mierzchnącego w wąskich oknach”. Ten widok przypomniał Marlowowi kochankę Kurtza, która w podobny sposób wyraziła swoją rozpacz za mężczyzną. Charakterystyka pozostałych bohaterów „Jądra ciemności”
Była dzika i przepyszna, płomiennooka i wspaniała; jej powolne posuwanie się naprzód miało w sobie coś złowieszczego. A wśród ciszy, która spadła nagle na całą tę smutną krainę, olbrzymi obszar puszczy, cały ogrom płodnego i tajemniczego życia zdawał się patrzeć na nią, zadumany, jakby patrzył na wizerunek swojej własnej, mrocznej i namiętnej duszy”.
Postać ta budziła strach u Rosjanina, ponieważ w przeszłości miała do niego pretensje o to, iż ten spędzał zbyt wiele czasu z Kurtzem. Jej gniew wzbudził również fakt, iż „arlekin” użył jej materiału, w celu załatania swojego ubrania.
Kobieta odprawiła magiczny rytuał na brzegu rzeki, co wystraszyło załogę parowca. Sprawiała wrażenie, iż to ona jest dowódcą armii Kurtza. Jako jedyna nie bała się dźwięku gwizdawki parowej. Gdy parowiec odpływał Marlow zauważył, iż „wspaniała kobieta nie drgnęła nawet i wyciągała za nami tragicznym ruchem nagie ramiona nad ponurą, iskrzącą się rzeką”. Gest ten można odczytywać jako symbolizujący dzikość, która zniszczyła Kurtza.
Narzeczona Kurtza
Kobieta, która mieszkała w „grobowym mieście” i nigdy nie pogodziła się ze stratą ukochanego. Wygląd kobiety była zaskakujący dla Marlowa: „Zauważyłem, że nie była bardzo młoda - to znaczy nie wyglądała na dziewczątko”. Jednak po chwili dostrzegł piękno drzemiące w Narzeczonej Kurtza oraz wielki smutek, który je zdominował: „Te jasne włosy, ta blada twarz, to czyste czoło były, rzekłbyś, otoczone szarą jak popiół aureolą, z której patrzyły ku mnie ciemne oczy. Spojrzenie ich było otwarte, głębokie, spokojne i ufne”. Pomimo, iż jej ukochany zmarł ponad rok temu, wciąż ubierała się na czarno i pozostawała w żałobie.
Jej główną cechą było oddanie wobec Kurtza, pod tym względem przypominała Rosjanina, „arlekina”. Marlow przekonał się, iż kobieta była wierna nie swojemu ukochanemu, a jego wyidealizowanemu wyobrażeniu. Jej oddanie wobec Kurtza było tak wielkie, iż główny bohater nie mógł wyjawić jej ostatnich słów, jakie przed śmiercią wypowiedział jej narzeczony. Zamiast tego skłamał, co dodatkowo wzbogaciło Kurtza w oczach kobiety.
Wuj dyrektora
Główny dowodzący Wyprawą Odkrywczą Eldorado. Mężczyzna rozbił swój obóz obok Stacji Centralnej, a „Wyglądem przypominał rzeźnika z ubogiej dzielnicy; w jego oczach malowała się senna przebiegłość. Obnosił ostentacyjnie na krótkich nogach swój tłusty brzuch, a przez cały czas pobytu jego bandy na stacji nie odzywał się do nikogo prócz swego siostrzeńca”.
Marlow podsłuchał jego rozmowę z dyrektorem, z której wynikało, iż obydwaj darzyli Kurtza nienawiścią. Mężczyzna był zdania, iż Afryka znajduje się na tyle daleko od Europy, iż jego siostrzeniec może działać zupełnie bezkarnie.
Kotlarz
Majster mechaników, który pomagał Marlowowi naprawiać parowiec w Stacji Centralnej. Główny bohater darzył tego człowieka wielką sympatią, ponieważ w pracy wykazywał się wielkim entuzjazmem. Poza tym „Był to szczupły, kościsty człowiek o żółtej cerze i wielkich, zapatrzonych oczach. Miał wygląd skłopotany, a głowę łysą jak dłoń; jego włosy, wypadając, jakby się uczepiły policzków i widać czuły się dobrze na tym nowym miejscu, gdyż broda zwisała mu do pasa. Był wdowcem z sześciorgiem drobnych dzieci (zostawił je pod opieką siostry, by móc tu przyjechać), a namiętność jego życia stanowiły wyścigi gołębi. Był ich miłośnikiem i znawcą. Mówił o gołębiach z uniesieniem”.
Ciotka Marlowa
strona: 1 2 3 4 5
Szybki test:
Młody żeglarz, który powitał Marlowa w stacji dowodzonej przez Kurtza to:a) Niemiec
b) Rosjanin
c) Austriak
d) Polak
Rozwiązanie
Rosjanin przypominał:
a) biznesmena
b) arlekina
c) żebraka
d) boga
Rozwiązanie
Postać wzorowana na autentycznej osobie – Camille’u Delcommune to:
a) Fabrykant cegły
b) Księgowy
c) Dyrektor stacji w Kongu
d) Sternik
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies