Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nie-Boska komedia

„Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Maria roztacza przed Henrykiem wizję oszalałego świata wraz z obłąkanym Bogiem: „Wszystkie światy lecą to na dół, to w górę – człowiek każdy, robak każdy krzyczy: „Ja Bogiem” – i co chwila jeden po drugim konają – gasną komety i słońca. – Chrystus nas już nie zbawi – krzyż swój wziął w ręce obie i rzucił w otchłań. Czy słyszysz, jak ten krzyż, nadzieja milionów rozbija się o gwiazdy, łamie się, pęka , rozlatuje w kawałki, a coraz niżej i niżej – aż tuman wielki powstał z jego odłamków (...).”
Po chwili chora słabnie jeszcze bardziej i umiera:
„Kto jest poetą, ten nie żyje długo.”
Doktor, jego żona oraz Mąż Marii nie są w stanie już nic zrobić.

Część druga
Część drugą rozpoczyna wstęp skierowany do małego chłopca, który znacznie różni się od rówieśników – nie uczestniczy w zabawach, często choruje, bywa smutny i zamyślony. Dziecko przypomina aniołka, wszyscy się nim zachwycają.

Mąż wraz z dziesięcioletnim synem odwiedzają grób Marii. Chłopiec modlitwę zamienia w słowa poezji. Podczas spaceru Hrabia rozmawia z Filozofem, obserwując stare drzewo wszczynają dyskusję o rewolucji, która mędrcowi kojarzy się z obaleniem dawnego systemu. Henryk widzi czarnego Orła i słyszy szept Mefista. Decyduje się wziąć udział w rewolucji i bronić ginącej klasy arystokratów. Orcio dojrzewa i zaczyna mieć problemy ze wzrokiem, niebawem go traci i staje się niewidomy. Wtedy też pojawiają się pierwsze symptomy szaleństwa. Chłopiec funkcjonuje w przestrzeni podświadomości – „widzi” tylko oczyma duszy, rozmawia z duchami, słyszy tajemnicze głosy. Często pogrąża się we śnie. Medycyna jest bezsilna, a Hrabia Henryk czuje się bezradny.

Część drugą poprzedza wstęp (apostrofa) skierowany do małego Orcia. Chłopczyk nie jest zwyczajnym dzieckiem, które spędza czas na zabawie: „(...) nie bawisz się lalką, much nie mordujesz, nie wbijasz na pal motyli, nie tarzasz się po trawnikach, nie kradniesz łakoci, nie oblewasz łzami wszystkich liter od A do Z?”
W jego błękitnych oczach maluje się smutek, blada twarzyczka jest wiecznie zamyślona: „czoło opierasz na rączkach białych i zdajesz się marzyć (...) skronie twoje obarczone myślami”.
Malec często spogląda w niebo, jakby z kimś tam w górze rozmawiał. Krewni martwią się stanem chłopca, mamka płacze. Lekarz badał dziecku puls i stwierdził nadwrażliwość nerwową. Inny medyk na podstawie oględzin głowy wydedukował zdolności do nauk ścisłych. Cyganka nie chciała mu przepowiedzieć przyszłości, magnetyzer (hipnotyzer) zaniechał hipnozy, bo poczuł, że sam zasypia. Malarz widział chłopca w kilku chwilach gniewu i nakreślił go na obrazie jako małego szatana pomiędzy wyklętymi duchami

Ojciec Chrzestny rozpieszcza chrześniaka łakociami i wróży mu przyszłość sławnego obywatela. Tylko rodzic – Hrabia Henryk milcząco przypatruje się Orciowi i rozumie już przekleństwo poezji. Chłopiec wzrasta i pięknieje „pięknością dziwnych, niepojętych myśli”, a każdy kto spojrzy na niego mówi: „Jakie śliczne dziecię.” Jest inny niż jego rówieśnicy – przypomina małego aniołka.

Frenologia – greckie „phren” znaczy rozum, dusza; pogląd naukowy opracowany przez Franciszka Józefa Galla. W myśl tego poglądu o zdolnościach człowieka można było wnioskować na podstawie oględzin jego czaszki. Frenolodzy twierdzili, że kora mózgu dzieli się na pewne ośrodki odpowiadające za cechy psychiczne człowieka, w miejscach gdzie rozwijała się bardziej, miały rzekomo powstawać uwypuklenia. One świadczyły o predyspozycjach człowieka w danym zakresie np. o zdolnościach muzycznych, matematycznych. Teoria ta została podważona i aktualnie uznaje się, że nie istnieje żaden związek pomiędzy budową czaszki a umysłem człowieka.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14  

Szybki test:

We śnie Mężowi objawia się niezwykła piękność:
a) Dziewica
b) Księżniczka
c) Niewiasta
d) Nimfa
Rozwiązanie

„Młodszym bratem szatana” Hrabia Henryk nazywa:
a) Ojca chrzestnego
b) Bianchettiego
c) Pankracego
d) Leonarda
Rozwiązanie

Przechrzci za cel stawiają sobie:
a) wejście na salony
b) dominację nad rewolucjonistami
c) zniszczenie chrześcijaństwa
d) zdobycie władzy
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
Geneza „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego
„Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Nie – Boskiej komedii” w pigułce
„Nie – Boska komedia” jako dramat romantyczny
Znaczenie tytułu „Nie – Boska komedia” – związki z Dantem
Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin”
Stylistyka i artyzm „Nie – Boskiej komedii”
Kompozycja „Nie – Boskiej komedii”
Motyw rewolucji i porewolucyjnej przyszłości w „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego
Motyw poezji i poety w „Nie – Boskiej komedii”
„Nie – Boska komedia” jako dramat społeczny - „Dwa orły z nas – ale gniazdo twoje strzaskane piorunem” – polemika Pankracego i Hrabiego Henryka
„Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Nie – Boskiej komedii”
„Świat rozbitych form” – tragizm i etyka w „Nie – Boskiej komedii”
Motyw szaleństwa w „Nie – Boskiej komedii”
Realizm i fantastyka w „Nie – Boskiej komedii”
Tło historyczne „Nie – Boskiej komedii”
Prozaiczna żona czy poetycka kochanka? – motyw miłości, rodziny i małżeńskiego szczęścia w „Nie – Boskiej komedii”
Dramatyzm głównych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego
Twórczość Zygmunta Krasińskiego
Plan wydarzeń „Nie-Boskiej komedii”
Krasiński o „Nie – Boskiej komedii”
Funkcje symboli religijnych w dziełach romantycznych twórców
Delfina Potocka – muza i kochanka Zygmunta Krasińskiego
Realizacje sceniczne „Nie – Boskiej komedii” i uwagi krytyków
Uwagi i recenzje o „Nie – Boskiej komedii” w publikacjach XX – wiecznych
Sądy współczesnych poecie o „Nie – Boskiej komedii” (XIX wiek)
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies