Chór Duchów z Lasu – to duchy płaczące za wygnanym Chrystusem, opłakujące upadek chrześcijaństwa: „Płaczmy za Chrystusem, za Chrystusem wygnanym, umęczonym – gdzie Bóg nasz, gdzie Kościół Jego?”

Duchy w lochach zamkowych – to dawni poddani, słudzy właścicieli zamku skazani na męki - tortury, dusze cierpiące. Zapowiadają śmierć Hrabiego i upadek jego klasy, potępiają Henryka za egoizm, pychę i próżność.

Postaci realistyczne

Panna Młoda – Hrabina – Maria – Żona – żona Hrabiego Henryka, piękna i zakochana w swoim Mężu, matka Orcia. Gdy ukochany ją porzuca dla poetyckiej wybranki, modli się o dar poezji. Bóg spełnia jej prośbę, lecz Maria popada w szaleństwo. Umiera w szpitalu dla obłąkanych. Potem pojawia się jako duch i rozmawia z synem. Śmiertelnie rannego Orcia przywołuje do siebie: „Do mnie, do mnie, duchu czysty – do mnie, synu mój!”

Orcio – Jerzy Stanisław – syn Hrabiego Henryka i Marii. Nietypowy chłopiec o jasnej twarzyczce, niebieskich oczach i falujących włosach. Różni się od swoich rówieśników, nie uczestniczy w zabawach, bywa smutny i zamyślony. Często choruje. Przypomina małego aniołka. Po śmierci matki recytuje poezję na jej grobie, przekształca w wiersz słowa modlitwy. Ma słaby wzrok, potem całkowicie ślepnie. Wtedy postrzega świat poprzez wyobraźnię. Jako czternastolatek zaczyna zdradzać objawy obłąkania, widzi duchy, rozmawia z nimi. Ponosi śmierć od kuli rewolucjonisty.

Goście obecni na chrzcie Orcia – określani jako Pierwszy Gość, Drugi Gość, Jeden z Gości, Trzeci Gość.

Ojciec Beniamin – udziela chrztu małemu Orciowi.

Ojciec Chrzestny – papa chrzestny Orcia. Pochylając się nad kolebką chłopca, życzy mu, by został prawym obywatelem i znakomitym urzędnikiem, a jeśli będzie trzeba, by oddał życie za Ojczyznę. Sam jest raczej karykaturą patrioty – w czasie rewolucji przyjmuje na siebie rolę posła Pankracego i gotów jest paktować z wrogiem, zamiast bronić kraju i ideałów swojej klasy.

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Inne

Geneza „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Nie – Boskiej komedii” w pigułce „Nie – Boska komedia” jako dramat romantyczny Znaczenie tytułu „Nie – Boska komedia” – związki z Dantem Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin” Stylistyka i artyzm „Nie – Boskiej komedii” Kompozycja „Nie – Boskiej komedii” Motyw rewolucji i porewolucyjnej przyszłości w „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego Motyw poezji i poety w „Nie – Boskiej komedii” „Nie – Boska komedia” jako dramat społeczny - „Dwa orły z nas – ale gniazdo twoje strzaskane piorunem” – polemika Pankracego i Hrabiego Henryka Prozaiczna żona czy poetycka kochanka? – motyw miłości, rodziny i małżeńskiego szczęścia w „Nie – Boskiej komedii” Dramatyzm głównych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny Charakterystyka pozostałych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” „Świat rozbitych form” – tragizm i etyka w „Nie – Boskiej komedii” Motyw szaleństwa w „Nie – Boskiej komedii” Realizm i fantastyka w „Nie – Boskiej komedii” Tło historyczne „Nie – Boskiej komedii” Twórczość Zygmunta Krasińskiego Plan wydarzeń „Nie-Boskiej komedii” Krasiński o „Nie – Boskiej komedii” Funkcje symboli religijnych w dziełach romantycznych twórców Delfina Potocka – muza i kochanka Zygmunta Krasińskiego Realizacje sceniczne „Nie – Boskiej komedii” i uwagi krytyków Uwagi i recenzje o „Nie – Boskiej komedii” w publikacjach XX – wiecznych Sądy współczesnych poecie o „Nie – Boskiej komedii” (XIX wiek) Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies