Wokół szubienicy odbywa się „taniec wolnych ludzi”. Mężczyźni i kobiety tańczą i śpiewają o wolności, o zmianie społecznych ról. Skończy się czas wyzysku biednych, role zostaną odwrócone. Jedna z dziewcząt, zagadnięta przez hrabiego, narzeka, że niegdyś była służącą. Obecnie, gdy nachodzą lepsze czasy, może bynajmniej swobodnie tańczyć.
Pod jednym z dębów odpoczywa klub lokajów. Rozmawiają o zabójstwach dokonanych na arystokratach, popijają przy tym:

„Pierwszy lokaj: Jużem ubił mojego dawnego pana.
„Drugi lokaj: Ja szukam dotąd mojego barona (...)”

Przewodzi im Prezes w osobie Kamerdynera, wznosząc toast za zdrowie klubu. Nieopodal znajduje się Chór Rzeźników. Dla nich zbrodnia jest czymś naturalnym - przywilejem zawodowym: „Nam jedno, czy bydło, czy panów rznąć (...).” Nie wiążą jej z ideologią, ani z honorem. Walczą dla własnych zysków: „kto nas powoła, ten nas ma”. Obok przechodzi kobieta, która porzuciła męża – „wroga wolności”. Teraz bez skrępowania może rozdawać swoją miłość innym. Kupczy swoim ciałem.

W pobliżu stoi żołnierz – Bianchetti – wódz żołnierzy najemnych, walczących dla korzyści materialnych. Nie wkracza w tłum, uważa się za bardziej uprzywilejowanego: „Chociażeście moi bracia w wolności, nie jesteście moimi braćmi w geniuszu (...)” Mąż radzi go zabić, „bo tak się zaczyna każda arystokracja.” Dalej „zwiadowcy” napotykają Rzemieślnika. Ów rzuca przekleństwa bogaczom, przez których zmarnował najlepsze lata życia, „ślęcząc w ciasnej komorze nad warsztatem jedwabiu.” Pada bez sił i umiera. Przechrzta chce odejść, lecz hrabia go zatrzymuje. Przewodnik radzi więc, by Henryk wrócił do swoich towarzyszy ukrytych w jarze św. Ignacego, póki jeszcze nie został rozpoznany. Hrabia nie ma takiego zamiaru, chce dalej poznawać teren nieprzyjaciela: „Chcę obywateli raz jeszcze w zmierzchu obejrzyć.” Idąc, słyszą narzekania i głosy wzburzone alkoholem.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14  

Szybki test:

Oblężenie twierdzy w której broniła się arystokracja trwało:
a) dwa tygodnie
b) trzy dni
c) miesiąc
d) dwa miesiące
Rozwiązanie

Przechrzci za cel stawiają sobie:
a) zdobycie władzy
b) dominację nad rewolucjonistami
c) zniszczenie chrześcijaństwa
d) wejście na salony
Rozwiązanie

Ojciec Chrzestny życzy Orciowi na chrzcie by został:
a) oficerem
b) urzędnikiem
c) księdzem
d) poetą
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne

Geneza „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Nie – Boskiej komedii” w pigułce „Nie – Boska komedia” jako dramat romantyczny Znaczenie tytułu „Nie – Boska komedia” – związki z Dantem Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin” Stylistyka i artyzm „Nie – Boskiej komedii” Kompozycja „Nie – Boskiej komedii” Motyw rewolucji i porewolucyjnej przyszłości w „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego Motyw poezji i poety w „Nie – Boskiej komedii” „Nie – Boska komedia” jako dramat społeczny - „Dwa orły z nas – ale gniazdo twoje strzaskane piorunem” – polemika Pankracego i Hrabiego Henryka Prozaiczna żona czy poetycka kochanka? – motyw miłości, rodziny i małżeńskiego szczęścia w „Nie – Boskiej komedii” Dramatyzm głównych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny Charakterystyka pozostałych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” „Świat rozbitych form” – tragizm i etyka w „Nie – Boskiej komedii” Motyw szaleństwa w „Nie – Boskiej komedii” Realizm i fantastyka w „Nie – Boskiej komedii” Tło historyczne „Nie – Boskiej komedii” Twórczość Zygmunta Krasińskiego Plan wydarzeń „Nie-Boskiej komedii” Krasiński o „Nie – Boskiej komedii” Funkcje symboli religijnych w dziełach romantycznych twórców Delfina Potocka – muza i kochanka Zygmunta Krasińskiego Realizacje sceniczne „Nie – Boskiej komedii” i uwagi krytyków Uwagi i recenzje o „Nie – Boskiej komedii” w publikacjach XX – wiecznych Sądy współczesnych poecie o „Nie – Boskiej komedii” (XIX wiek) Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies