Rozpoczęły się masowe samosądy – ludzi chwytano, gilotynowano, wieszano lub zabijano w inny sposób. Sytuacja taka utrzymywała się na terenie całej Francji do września 1792 roku, gdy pod Valmy armia francuska zadała wreszcie klęskę Prusakom. W listopadzie pokonano Austriaków. Król Ludwik XVI został zdetronizowany i po próbie ucieczki wraz z małżonką, uwięziony. 17 stycznia 1793 roku skazano go na śmierć, a 21 zgilotynowano na Placu Rewolucji. Próbującego przemówić w swej obronie władcę zakrzyczał ponad dwustutysięczny tłum, a gdy jego głowa spadła, ulice Paryża wypełniły się okrzykami radości. Niebawem stracono również jego małżonkę Marię Antoninę.

„Śmierć Marata” – słynny obraz Jacquesa’a – Louisa Davida, artysty czasów rewolucji francuskiej. Zamordowanego Jeana – Paula Marata namalował jego przyjaciel. Na mrocznym obrazie, stylowo nawiązującym do antyku, widać bezwładne ciało leżące w wannie niczym w sarkofagu. Głowę Marata spowija biała tkanina, na jego twarzy i w sylwetce znać spokój. Cała postać przypomina malarskie wizje Chrystusa zdjętego z krzyża, co odbiorcy winno kojarzyć się z męczeństwem i dokładnie w taki sposób traktowano Marata po śmierci – jako ludowego męczennika. Jasna postura zabitego kontrastuje z ciemnym tłem idealnie oddającym atmosferę zdarzenia. Obok pióra używanego przez dziennikarza leży zakrwawione narzędzie zbrodni (sztylet). Umarły, a jakby śpiący Marat trzyma w dłoni list, który jako pretekst wykorzystała podstępnie zabójczyni - dwudziestopięcioletnia Charlotte Corday. Patrząc na płótno, można odnieść wrażenie, że morderca przed chwilą opuścił komnatę, choć śmierć już naznaczyła ofiarę – informują o tym bladość ciała i zsiniałe opuszki palców. Malarz tragicznym, a jednocześnie pełnym patosu dziełem złożył hołd przyjacielowi.

strona:    1    2    3    4    5  

Zobacz inne artykuły:

Inne

Geneza „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Nie – Boskiej komedii” w pigułce „Nie – Boska komedia” jako dramat romantyczny Znaczenie tytułu „Nie – Boska komedia” – związki z Dantem Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin” Stylistyka i artyzm „Nie – Boskiej komedii” Kompozycja „Nie – Boskiej komedii” Motyw rewolucji i porewolucyjnej przyszłości w „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego Motyw poezji i poety w „Nie – Boskiej komedii” „Nie – Boska komedia” jako dramat społeczny - „Dwa orły z nas – ale gniazdo twoje strzaskane piorunem” – polemika Pankracego i Hrabiego Henryka „Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny Charakterystyka pozostałych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” „Świat rozbitych form” – tragizm i etyka w „Nie – Boskiej komedii” Motyw szaleństwa w „Nie – Boskiej komedii” Realizm i fantastyka w „Nie – Boskiej komedii” Tło historyczne „Nie – Boskiej komedii” Prozaiczna żona czy poetycka kochanka? – motyw miłości, rodziny i małżeńskiego szczęścia w „Nie – Boskiej komedii” Dramatyzm głównych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego Twórczość Zygmunta Krasińskiego Plan wydarzeń „Nie-Boskiej komedii” Krasiński o „Nie – Boskiej komedii” Funkcje symboli religijnych w dziełach romantycznych twórców Delfina Potocka – muza i kochanka Zygmunta Krasińskiego Realizacje sceniczne „Nie – Boskiej komedii” i uwagi krytyków Uwagi i recenzje o „Nie – Boskiej komedii” w publikacjach XX – wiecznych Sądy współczesnych poecie o „Nie – Boskiej komedii” (XIX wiek) Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies