Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nie-Boska komedia

„Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny

Autor: Ewa Petniak

„Jeżeli jako znak sądu nad zbrodniami, które , jest wizja przemienionego, triumfującego krzyża niemal koniecznym zamknięciem tragedii, to jako znak nowej ery wysnuta jest z założeń nie danych w samym poemacie; a jakkolwiek związana być może z uzasadnieniem myślowym, jest głównym wyrazem [...] pierwiastka uczuciowego. [...]
(Juliusz Kleiner – 1886 – 1957, historyk literatury polskiej, „Zygmunt Krasiński. Dzieje myśli”, t. I, Lwów 1912)

Ów ostatni sceniczny obraz tłumaczono zatem indywidualnymi przekonaniami poety, jego wiarą i zafascynowaniem teorią prowidencjalizmu.

„Wprowadzenie” Boga do dramatu, w dodatku Boga którego zadaniem jest ukarać ludzkość za jej przewinienia (Chrystus Mściciel), miało podkreślać zależność człowieka od woli boskiej. Ponadto unaoczniało wielowymiarowość następujących kwestii: czy zło czynione przez człowieka jest częścią boskiego planu, drogą, którą Stwórca wiedzie jednostkę przez manowce ku postępowi, a ta, mimo zdolności rozumu, nie potrafi z tego labiryntu wybrnąć, czy Bóg wiedząc o niedoskonałości człowieka, ma prawo go potępiać? Stwórca pojawia się w dramacie jako Sędzia, jako ten, który ma obowiązek skarcić za złamanie reguł moralnych i zszarganie jego wizerunku. Obraz Boga karzącego człowieka za niewłaściwe wypełnianie ziemskiej powinności - życia, którego celów człowiek nie jest w stanie do końca poznać, uzmysławia tragizm ludzkiego bytu, jego beznadziejność i kruchość. W tym sensie „Nie – Boska komedia” jest dramatem metafizycznym, dramatem o człowieku uwikłanym w historię, w niezrozumiały boski plan – ludzką komedią o życiu i z życia, boską kpiną z człowieczej egzystencji.

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Inne

Geneza „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe Streszczenie „Nie – Boskiej komedii” w pigułce „Nie – Boska komedia” jako dramat romantyczny Znaczenie tytułu „Nie – Boska komedia” – związki z Dantem Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin” Stylistyka i artyzm „Nie – Boskiej komedii” Kompozycja „Nie – Boskiej komedii” Motyw rewolucji i porewolucyjnej przyszłości w „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego Motyw poezji i poety w „Nie – Boskiej komedii” „Nie – Boska komedia” jako dramat społeczny - „Dwa orły z nas – ale gniazdo twoje strzaskane piorunem” – polemika Pankracego i Hrabiego Henryka Prozaiczna żona czy poetycka kochanka? – motyw miłości, rodziny i małżeńskiego szczęścia w „Nie – Boskiej komedii” Dramatyzm głównych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego „Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny Charakterystyka pozostałych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” „Świat rozbitych form” – tragizm i etyka w „Nie – Boskiej komedii” Motyw szaleństwa w „Nie – Boskiej komedii” Realizm i fantastyka w „Nie – Boskiej komedii” Tło historyczne „Nie – Boskiej komedii” Twórczość Zygmunta Krasińskiego Plan wydarzeń „Nie-Boskiej komedii” Krasiński o „Nie – Boskiej komedii” Funkcje symboli religijnych w dziełach romantycznych twórców Delfina Potocka – muza i kochanka Zygmunta Krasińskiego Realizacje sceniczne „Nie – Boskiej komedii” i uwagi krytyków Uwagi i recenzje o „Nie – Boskiej komedii” w publikacjach XX – wiecznych Sądy współczesnych poecie o „Nie – Boskiej komedii” (XIX wiek) Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies