Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata

Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Ponadto w filii zarządu widowisk działy się równie nielogiczne rzeczy. Urzędnicy, ku zdziwieniu petentów, śpiewali piosenkę „Morze przesławne”. Panowała ogólna wesołość. Ponoć wcześniej zjawił się wybitny specjalista w dziedzinie organizowania chórów amatorskich i od tamtej pory całość pracowniczej kadry co chwilę intonowała przyśpiewkę, nawet wtedy, gdy dziwaczny fachowiec w pękniętych binoklach poszedł sobie. Korowiow i Behemot nieźle narozrabiali. Przybył lekarz, który miał się zająć przypadkiem „zbiorowej hipnozy” i wszystkim „zahipnotyzowanym” podać odpowiednie porcje waleriany. Później „tenorów” z kierownictwem na czele odwieziono ciężarówkami do szpitala psychiatrycznego.

Następnie księgowy Łastoczkin udał się do wydziału finansowego, by dokonać wpłaty państwowych pieniędzy, lecz gdy tylko otworzył teczkę, by to uczynić, został natychmiast aresztowany. W walizce, zamiast rubli, znajdowały się zagraniczne banknoty: kanadyjskie dolary, łotewskie łaty, korony estońskie, angielskie funty szterlingi.

18. Pechowi goście
Do Moskwy przyjechał wuj nieboszczyka Berlioza – Maksymilian Andriejewicz Popławski. Zamierzał zakwaterować się w mieszkaniu zmarłego, a następnie objąć je po nim. Chciał spotkać się z administracją budynku, ale wszyscy gdzieś przepadli. Udał się więc bezpośrednio na ulicę Sadową. W mieszkaniu zastał świtę Wolanda. „Gospodarze” po wylegitymowaniu nieproszonego gościa, doradzili mu rychły powrót do Kijowa i nieprzyjemnie się z nim pożegnali.
Następnie do fatalnego lokum, w sprawie fałszywych „czerwońców”, przybył bufetowy z Varietes – Andriej Fokicz. Ten spotkał się z samym messerem. Szatan zarzucił mu dopuszczanie się zaniedbań w bufecie teatralnym oraz okłamywanie gości. Przepowiedział też czas śmierci. Fokicz opuścił mieszkanie z podrapaną łysiną, po czym udał się do profesora Kuźmina, by upewnić się, czy nie jest śmiertelnie chory na nowotwór wątroby. Po jego wyjściu w gabinecie lekarskim działy się dziwne rzeczy: wróbel tańczył fokstrota na biurku, za oknem przemykała roznegliżowana dama, zjawiła się pielęgniarka z pijawkami. Zdezorientowany lekarz musiał wypocząć w swoim domu.
W czasie, gdy skrupulatny księgowy jechał taksówką do komisji nadzoru widowisk, do Moskwy przybywał wuj nieboszczyka Berlioza – Maksymilian Andriejewicz Popławski, z zawodu ekonomista – planista. Dwa dni wcześniej otrzymał on depeszę dziwnej treści: „przed chwilą na patriarszych prudach przejechał mnie tramwaj pogrzeb piątek godzina trzecia przyjeżdżaj berlioz”. Zdziwił go taki zapis, ale doszedł do wniosku, że widocznie nie dopatrzono się błędu w szyku zdania, niemniej informacja musiała być prawdziwa. Żałował zmarłego nagle siostrzeńca żony, lecz wziął pod uwagę korzyści materialne wynikające z zaistniałego i niezmiennego już przecież faktu. Postanowił odziedziczyć trzypokojowe mieszkanie po Berliozie. By stało się to realne, należało najpierw zameldować się na pobyt czasowy w lokum zmarłego.

Popławski zamierzał działać. Na początek udał się do administracji domu numer 302 – A przy ulicy Sadowej, ale zastał tam tylko jednego człowieka o nazwisku Piatnażko. Ów nieco przestraszony osobnik nie potrafił jednoznacznie powiedzieć, gdzie znajduje się i kiedy powróci prezes zarządu. Sekretarza również nie było. Po chwili ktoś wywołał i Piatnażkę, a Popławski został sam. W tak zawiłych okolicznościach nie chciał dłużej zwlekać i skierował się bezpośrednio do mieszkania numer pięćdziesiąt.
Gdy otworzył drzwi, w przedpokoju zauważył siedzącego na krześle olbrzymiego czarnego kota. Dopiero po chwili z gabinetu wyszedł Korowiow. Przybysz przedstawił się, a Korowiow począł nagle zalewać się łzami i relacjonować okoliczności śmierci Berlioza: „Prawa noga – chrust, i na pół! Lewa – chrust, i na pół! Oto do czego doprowadziły te tramwaje!” W końcu dziwaczny lokator zadecydował, że zażyje krople waleriany na uspokojenie i nieco się prześpi.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41  

Szybki test:

Na polecenie Afraniusza, „wywabiła” zakochanego w niej Judę za miasto – do ogrodu Getsemani:
a) Masena
b) Kira
c) Nisa
d) Kama
Rozwiązanie

Wuj nieboszczyka Berlioza – Maksymilian Andriejewicz Popławski przyjechał z:
a) Leningradu
b) Kazania
c) Archangielska
d) Kijowa
Rozwiązanie

Annuszka przyczyniła się do śmierci Berlioza wylewając:
a) mleko
b) kawę
c) olej
d) wódkę
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe
Mistrz i Małgorzata – streszczenie w pigułce
Czas i miejsce akcji „Mistrza i Małgorzaty”
Świat przedstawiony w powieści „Mistrz i Małgorzata” – realizm i fantastyka
Znaczenie tytułu i motta „Mistrza i Małgorzaty”
Główne wątki „Mistrza i Małgorzaty”
Michaił Bułhakow – życie i twórczość
Problematyka moralno – filozoficzna w „Mistrzu i Małgorzacie”
Obraz Moskwy lat trzydziestych XX wieku – w oparciu o powieść „Mistrz i Małgorzata”
Język „Mistrza i Małgorzaty”
„Mistrz i Małgorzata” jako arcydzieło literatury światowej
Polifoniczność narracji w powieści Bułhakowa
Kompozycja i struktura „Mistrza i Małgorzaty”
Problematyka władzy w „Mistrzu i Małgorzacie”
Historia Poncjusza Piłata i Jeszui Ha - Nocri
Historia miłości mistrza i Małgorzaty
„Mistrz i Małgorzata” jako parabola
„Powieść w powieści” na przykładzie „Mistrza i Małgorzaty”
Humor w „Mistrzu i Małgorzacie”
Twórczość Michaiła Bułhakowa
„Mistrz i Małgorzata” jako powieść wielogatunkowa
Nawiązania w „Mistrzu i Małgorzacie”
Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
Wybrane adaptacje „Mistrza i Małgorzaty”
Plan wydarzeń „Mistrza i Małgorzaty”
Najważniejsze cytaty „Mistrza i Małgorzaty”
Bibliografia




Bohaterowie
Małgorzata – charakterystyka postaci
Mistrz – charakterystyka postaci
Jeszua Ha-Nocri charakterystyka postaci
Wizja szatana (Woland) „Mistrza i Małgorzaty”
Piłat z Pontu – charakterystyka postaci
Charakterystyka bohaterów powieści mistrza
Charakterystyka gości z zaświatów - Woland i jego świta
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Mistrza i Małgorzaty”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies