Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata

Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Tak naprawdę przybysz nie utykał na żadną nogę, „nie był ani mały, ani olbrzymi, tylko po prostu wysoki”. Zęby miał z lewej strony platynowe, a z prawej złote. Ubrany był w drogi popielaty garnitur i zagraniczne pantofle. Na głowie miał fantazyjny beret, a pod pachą ozdobną laskę. Wyglądał na ponad czterdzieści lat. Był starannie ogolonym brunetem o nieco krzywych ustach, z nieregularnie rozmieszczonymi brwiami i różnymi kolorami oczu: prawym – czarnym i lewym – zielonym.

Przysłuchując się konwersacji pisarzy związanej z niepotwierdzonym istnieniem Chrystusa, wtrącił się do dialogu. Nazwał rozmówców ateistami, co ci potwierdzili, ponieważ podważając istnienie Jezusa, negowali tym samym byt Boga. Obydwaj lekko się zirytowali, w myślach próbując zgadywać tożsamość dziwacznego obcokrajowca. Tymczasem ten zamierzał udowodnić im, że Bóg jednak istnieje. Przypomniał postać Tomasza z Akwinu, który wysunął pięć postulatów potwierdzających istnienie Najwyższego, na co Berlioz zaoponował stwierdzeniem, że są one nielogiczne, ponieważ w kategoriach rozumu nie da się przeprowadzić żadnego tego rodzaju dowodu. Święty Tomasz z Akwinu – urodzony w 1224 lub 1225 roku we Włoszech w arystokratycznej rodzinie, zmarł 7 marca 1274 roku. Początkowo (od 5 –go do 14 – go roku życia) kształcony i wychowywany w zakonie benedyktynów na Monte Cassino, gdzie opatem był jego wuj, później przeszedł do młodego wówczas zakonu dominikanów. Wykształcony filozof i teolog, uznawany za Ojca Kościoła katolickiego.
Dowody na istnienie Boga:
1.Dowód I (kosmologiczny) – „ruch” – świat się zmienia i jest w ciągłym ruchu, musi zatem istnieć coś, co wprawia go w ruch, a samo nie jest poruszane, czyli Pierwszy Poruszyciel – Bóg.
2.Dowód II (kosmologiczny) – „niesamowitość świata” – nic nie istnieje samo z siebie, a przez to musi istnieć Byt samoistny, od niczego niezależny.
3. Dowód III (kosmologiczny) – „przypadkowość rzeczy” – jeżeli wszystko jest przypadkowe i skończone, musi istnieć Istota konieczna, nieskończona.
4. Dowód IV (moralny) – „różnice w doskonałości” - wśród tworów doskonałych musi istnieć Istota Najdoskonalsza.
5. Dowód V (teologiczny) – „celowość przyrody” – Bóg jako Pierwszy Architekt zaprojektował i stworzył świat doskonały.
Literat odwołał się do Kanta, który obalił wszelkie pięć argumentów, przy czym przeprowadził własny szósty dowód.

Immanuel Kant – żył na przełomie XVIII i XIX wieku (ur. 1724 roku w Królewcu, zmarł w 1804 roku, również w Królewcu), zaliczany jest w poczet filozofów niemieckich, profesor logiki i metafizyki na Uniwersytecie Królewieckim. Stworzył pojęcie filozofii krytycznej – transcendentalnej.

Kant poddał w wątpliwość wszystkie dowody na istnienie Boga, ale nie dowiódł tym samym, że Bóg nie istnieje, nie udowodnił również, że istnieje. Nie zaprzeczył ponadto nieśmiertelności duszy i wolności woli. Opowiedział się w tej kwestii po stronie wiary, zwrócił się nie ku rozumowi, ale ku naturalnemu poczuciu człowieka wobec problemów ostatecznych. Napisał: „Musiałem obalić wiedzę, żeby zrobić miejsce dla wiary.”

Podróżnik zapytał uczonych, kto, według nich, steruje życiem człowieka. Berlioz odrzekł bez wahania, że człowiek. Teorię tę nieznajomy podważył, wysuwając hipotezę, iż to niemożliwe, ponieważ człowiek pozbawiony jest możliwości planowania nawet na krótki czas, bo przecież nie wie, co stanie się z nim kolejnego dnia. A następnego dnia może się rozchorować i mimo podjętych prób ratowania zdrowia, i tak nie uda mu się uniknąć śmierci. W związku z tym niewiele od niego zależy.

Cudzoziemiec poczęstował rozmówców papierosami „Nasza Marka”. Podziw wzbudziła w nich sporych rozmiarów, lśniąca papierośnica wykonana z dukatowego złota, zdobiona brylantami. Obcy wrócił do przerwanego wątku i niespodziewanie oświadczył, że Berliozowi utną głowę. Ów zdziwił się tym proroctwem, ale to nie było wszystko. Wykonawcą tego makabrycznego czynu miała być kobieta – Rosjanka, komsomołka. Komsomoł – organizacja komunistyczna skupiająca młodzież od 14 do 28 roku życia. Powstała w 1918 roku z ZSRR. Nazwa była skrótem pochodzącym od całości miana, czyli Komunistycznego Związku Młodzieży. W Komsomole „nauczano” komunizmu i krzewiono jego ideały, co w przyszłości miało się przyczynić do rozbudowy państwa socjalistycznego. (komsomołka – kobieta należąca do organizacji, komunistka).

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41  

Szybki test:

Annuszka przyczyniła się do śmierci Berlioza wylewając:
a) olej
b) kawę
c) wódkę
d) mleko
Rozwiązanie

Kajfasz to:
a) dowódca legionu w służbie procuratora
b) tajny agent
c) przewodniczący Sanhedrynu
d) zabójca Judy z Kiriatu
Rozwiązanie

Wynająć mieszkanie mistrz mógł dzięki:
a) odprawie z muzeum
b) pomocy Małgorzaty
c) wygranej na loterii
d) zapłacie za tłumaczenia
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe
Mistrz i Małgorzata – streszczenie w pigułce
Czas i miejsce akcji „Mistrza i Małgorzaty”
Świat przedstawiony w powieści „Mistrz i Małgorzata” – realizm i fantastyka
Znaczenie tytułu i motta „Mistrza i Małgorzaty”
Główne wątki „Mistrza i Małgorzaty”
Michaił Bułhakow – życie i twórczość
Problematyka moralno – filozoficzna w „Mistrzu i Małgorzacie”
Obraz Moskwy lat trzydziestych XX wieku – w oparciu o powieść „Mistrz i Małgorzata”
Język „Mistrza i Małgorzaty”
„Mistrz i Małgorzata” jako arcydzieło literatury światowej
Polifoniczność narracji w powieści Bułhakowa
Kompozycja i struktura „Mistrza i Małgorzaty”
Problematyka władzy w „Mistrzu i Małgorzacie”
Historia Poncjusza Piłata i Jeszui Ha - Nocri
Historia miłości mistrza i Małgorzaty
„Mistrz i Małgorzata” jako parabola
„Powieść w powieści” na przykładzie „Mistrza i Małgorzaty”
Humor w „Mistrzu i Małgorzacie”
Twórczość Michaiła Bułhakowa
„Mistrz i Małgorzata” jako powieść wielogatunkowa
Nawiązania w „Mistrzu i Małgorzacie”
Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
Wybrane adaptacje „Mistrza i Małgorzaty”
Plan wydarzeń „Mistrza i Małgorzaty”
Najważniejsze cytaty „Mistrza i Małgorzaty”
Bibliografia




Bohaterowie
Małgorzata – charakterystyka postaci
Mistrz – charakterystyka postaci
Jeszua Ha-Nocri charakterystyka postaci
Wizja szatana (Woland) „Mistrza i Małgorzaty”
Piłat z Pontu – charakterystyka postaci
Charakterystyka bohaterów powieści mistrza
Charakterystyka gości z zaświatów - Woland i jego świta
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Mistrza i Małgorzaty”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies