Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata

Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Michał Aleksandrowicz nie uwierzył. W planach miał zebranie członków Massolitu, ale nieznajomy dodał, że przepowiednia wypełni się, bo Annuszka kupiła już olej słonecznikowy i nawet go rozlała.

Bezdomny począł wnioskować o niepełnosprawności umysłowej przybysza, ale jego przełożony natychmiast go zganił. Wówczas okazało się, że obcy zna ich personalia. Wtedy Iwan Nikołajewicz odsunął na bok Berlioza i próbował mu tłumaczyć, że mają do czynienia ze szpiegiem. Obydwaj postanowili go wylegitymować, ale „szpieg” wyjął już swoją wizytówkę, paszport i zaproszenie do Moskwy. Na wizytówce wydrukowano zagranicznymi literami słowo „profesor” i nazwisko, z którego mężczyźni dostrzegli tylko pierwszą literę „W”. Cudzoziemiec zaprezentował się jako konsultant, władający wieloma językami, a jego specjalnością miała być czarna magia. Przypomniał swoim towarzyszom o istnieniu Jezusa, i by potwierdzić ów fakt, zaczął snuć pewną opowieść: „W białym płaszczu z podbiciem koloru krwawnika posuwistym krokiem kawalerzysty wczesnym rankiem czternastego dnia wiosennego miesiąca nisan...”

2. Poncjusz Piłat
Przed Piłatem stanął zmaltretowany młody człowiek – Jeszua Ha – Nocri, z pochodzenia Galilejczyk. Na podstawie donosu Judy z Kiriatu, oskarżano go o podżeganie do buntu i sprzeniewierzanie się cesarskiej władzy. Procurator miał go osądzić i wydać wyrok, ale trudno mu było skoncentrować się na sprawie Jeszui, ponieważ cierpiał na nieznośny ból głowy. Ponadto nie chciał wydawać pochopnej decyzji, tym bardziej, że nie dopatrzył się w skazańcu żadnej winy. Musiał również przychylić się do opinii jeruszalaimskiego ludu, który zadecydował, by z czterech sprawców: Jeszui, Dismasa, Gestasa i Bar Rabbana uwolnić tego ostatniego. Mając poczucie winy i źle spełnionego obowiązku oraz ze względu na konieczność podporządkowania się władzy arcykapłana Kajfasza i cezara, Piłat wydał wyrok skazujący Ha – Nocri na śmierć. Nie udało mu się „ocalić” obłąkanego filozofa.
Tego dnia procurator Judei Poncjusz Piłat nie czuł się najlepiej. Drażnił go zapach olejku różanego i sama woń tych kwiatów. Niemiłosiernie bolała go głowa, prawdopodobnie była to hemicrania – straszliwa choroba, „przy której boli pół głowy...”. Jego sekretarz podał mu pismo z którego wynikało, że ma rozstrzygnąć o życiu pewnego człowieka z Galilei skazanego za podburzanie ludu i głoszenie fałszywych poglądów. Wprowadzono oskarżonego. Był nim dwudziestosiedmioletni mężczyzna z niezgrabną imitacją korony na głowie, przewiązanej rzemieniem, ze związanymi rękami i pobitą twarzą. Procurator rozpoczął przesłuchanie, zaczynając od zarzutu próby zburzenia jeruszalaimskiej świątyni. Podsądny zaprzeczył i nazwał Piłata „człowiekiem dobrym”, na co ten obruszył się, przywołał Marka Szczurzą Śmierć i przykazał mu pouczyć skazanego, jak należy się do niego zwracać.

Marek Szczurza Śmierć był potężnym centurionem o zeszpeconej twarzy i z strzaskanym niegdyś przez germańską maczugę nosem. W jego historię wpisywało się „nieprzyjemne” spotkanie z Germanami w Dolinie Dziewic, którzy napadli go zbrojnie i, gdyby nie pomoc wojsk Piłata, zapewne nie przeżyłby tego spotkania. Centurion wyprowadził podejrzanego i biczem zaciął go po ramionach, po czym poinformował, że do procuratora rzymskiego należy zwracać się hegemonie. W ciągu dalszego postępowania aresztant musiał ujawnić swoją tożsamość, opowiedzieć o przestępstwie, którego się dopuścił i wydać tych, którzy mu pomagali.

Nazywał się Jeszua Ha – Nocri, pochodził z miasta Gamala i podobno był Syryjczykiem, nie pamiętał swoich rodziców. Nigdzie nie mieszkał na stałe, przenosił się z miejsca na miejsce. Wędrował od miasta do miasta. Nie miał rodziny. Umiał czytać i pisać. Znał grekę, łacinę i aramejski. Na zarzuty odpowiadał szczerze. Zaprzeczał, jakoby podburzał lud do zburzenia świątyni: „Ja, hegemonie nikogo nie namawiałem do tak nonsensownego uczynku.” Uważał, że zaszło nieporozumienie, poprzekręcano jego słowa i źle je zinterpretowano. W wędrówkach towarzyszył mu niejaki Mateusz Lewita – poborca podatkowy, którego po raz pierwszy spotkał w drodze do Bettagium. Porozmawiali chwilę, początkowo nieprzyjaźnie, lecz potem Lewita cisnął zebrane pieniądze i stwierdził, że będzie towarzyszył Jeszui w dalszej podróży. Wtedy to zaczął spisywać jego słowa.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41  

Szybki test:

Małgorzata pomknęła do Moskwy kabrioletem za którego kółkiem siedział:
a) gawron
b) kruk
c) ryś
d) wilk
Rozwiązanie

Kajfasz to:
a) zabójca Judy z Kiriatu
b) przewodniczący Sanhedrynu
c) tajny agent
d) dowódca legionu w służbie procuratora
Rozwiązanie

Woland podpisał kontrakt na magiczne występy w teatrze Varietes z:
a) Arkadiuszem Apołłonowiczem
b) Warionuchą
c) Nikanorem Iwanowiczem
d) Stiopą Lichodiejewem
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe
Mistrz i Małgorzata – streszczenie w pigułce
Czas i miejsce akcji „Mistrza i Małgorzaty”
Znaczenie tytułu i motta „Mistrza i Małgorzaty”
Główne wątki „Mistrza i Małgorzaty”
Świat przedstawiony w powieści „Mistrz i Małgorzata” – realizm i fantastyka
Michaił Bułhakow – życie i twórczość
Problematyka moralno – filozoficzna w „Mistrzu i Małgorzacie”
Obraz Moskwy lat trzydziestych XX wieku – w oparciu o powieść „Mistrz i Małgorzata”
Język „Mistrza i Małgorzaty”
„Mistrz i Małgorzata” jako arcydzieło literatury światowej
Polifoniczność narracji w powieści Bułhakowa
Kompozycja i struktura „Mistrza i Małgorzaty”
Problematyka władzy w „Mistrzu i Małgorzacie”
Historia Poncjusza Piłata i Jeszui Ha - Nocri
Historia miłości mistrza i Małgorzaty
„Mistrz i Małgorzata” jako parabola
„Powieść w powieści” na przykładzie „Mistrza i Małgorzaty”
Humor w „Mistrzu i Małgorzacie”
Twórczość Michaiła Bułhakowa
„Mistrz i Małgorzata” jako powieść wielogatunkowa
Nawiązania w „Mistrzu i Małgorzacie”
Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
Wybrane adaptacje „Mistrza i Małgorzaty”
Plan wydarzeń „Mistrza i Małgorzaty”
Najważniejsze cytaty „Mistrza i Małgorzaty”
Bibliografia




Bohaterowie
Małgorzata – charakterystyka postaci
Mistrz – charakterystyka postaci
Jeszua Ha-Nocri charakterystyka postaci
Wizja szatana (Woland) „Mistrza i Małgorzaty”
Piłat z Pontu – charakterystyka postaci
Charakterystyka bohaterów powieści mistrza
Charakterystyka gości z zaświatów - Woland i jego świta
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Mistrza i Małgorzaty”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies