Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata
W pałacu Heroda, na sofie, wypoczywał procurator. Stół przed nim zastawiono jadłem i dzbanami z winem. Usługiwał mu Afrykanin, który lękał się hegemona i przypadkiem rozbił amforę z trunkiem. W oddali słychać było wojsko powracające z miejsca kaźni.
Do pałacu wszedł zakapturzony i przemoczony do suchej nitki człowiek. Piłat oczekiwał go i polecił służbie, by zatroszczyła się o przybysza. Mężczyźni rozmawiali. Procurator wypytywał gościa o nastroje panujące w mieście. Upewniał się, czy po wykonanym wyroku nie dojdzie do zamieszek i rozlewu krwi. Skarżył się jednocześnie na obowiązek przebywania w Jeruszalaim. Nie lubił tego miejsca, drażniła go tutejsza tradycja, irytowały powinności wojskowe. Marzył o powrocie do rodzimej Caesarei, zażądał, by przybysz opowiedział mu o śmierci skazańców. Z relacji naocznego świadka wynikało, że Ha – Nocri nie chciał wypić podawanego mu płynu, ale też nie wygłaszał żadnych nauk. Procurator zastanawiał się, czy wśród obywateli Jeruszalaim są jacyś wyznawcy Jeszui. Nakazał pogrzebać potajemnie ciała wszystkich skazańców: „tak, żeby nikt już nigdy o nich nie usłyszał.” Nieznajomy miał na imię Afraniusz i był komendantem tajnej służby przy procuratorze – szpiegiem. Piłat wyraził uznanie dla jego zasług. Poprosił, by odrzucił nadarzającą się okazję awansu i pozostał przy nim. Afraniusz zgodził się.
Procuratora gnębiła sprawa Judy z Kiriatu. Podejrzewano, że Juda otrzymał zapłatę za zdradę Ha – Nocri. Komendant uzupełnił te podejrzenia. Wyjaśnił, że kiriatczyk to młody człowiek – pracownik kantoru wymiany, posiadający słabość do pieniędzy, który jeszcze tego wieczoru, za wypełnienie zadania, miał odebrać pieniądze w pałacu Kajfasza. Piłat, opierając się na rzekomym donosie, stwierdził, iż ktoś zamierza zabić Judę: „Z raportu zaś, który otrzymałem wynika, że ktoś z potajemnych przyjaciół Ha – Nocri, oburzony potworną zdradą tego wekslarza, zmawia się ze swymi kompanami, zamierzając zabić go dzisiejszej nocy, a pieniądze, które otrzymał za to, że zaprzedał gamalijczyka, podrzucić arcykapłanowi z notatką: „Zwracam przeklęte pieniądze”.” „Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.” (Fragment Pisma Świętego – Ewangelia według świętego Mateusza)
Poncjusz Piłat polecił Afraniuszowi strzec Judy z Kiriatu, ale szpieg zapewniał, że te podejrzenia nie sprawdzą się, ponieważ byłoby to zadanie ponad możliwości morderców: „Zamysł zbrodniarzy jest nader trudny do wykonania. Proszę tylko pomyśleć (...) – muszą wyśledzić człowieka, zabić go, w dodatku muszą się dowiedzieć, ile dostał, i potem znaleźć sposób zwrócenia pieniędzy Kajfaszowi.(...)”Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe
Autor: Ewa PetniakW pałacu Heroda, na sofie, wypoczywał procurator. Stół przed nim zastawiono jadłem i dzbanami z winem. Usługiwał mu Afrykanin, który lękał się hegemona i przypadkiem rozbił amforę z trunkiem. W oddali słychać było wojsko powracające z miejsca kaźni.
Do pałacu wszedł zakapturzony i przemoczony do suchej nitki człowiek. Piłat oczekiwał go i polecił służbie, by zatroszczyła się o przybysza. Mężczyźni rozmawiali. Procurator wypytywał gościa o nastroje panujące w mieście. Upewniał się, czy po wykonanym wyroku nie dojdzie do zamieszek i rozlewu krwi. Skarżył się jednocześnie na obowiązek przebywania w Jeruszalaim. Nie lubił tego miejsca, drażniła go tutejsza tradycja, irytowały powinności wojskowe. Marzył o powrocie do rodzimej Caesarei, zażądał, by przybysz opowiedział mu o śmierci skazańców. Z relacji naocznego świadka wynikało, że Ha – Nocri nie chciał wypić podawanego mu płynu, ale też nie wygłaszał żadnych nauk. Procurator zastanawiał się, czy wśród obywateli Jeruszalaim są jacyś wyznawcy Jeszui. Nakazał pogrzebać potajemnie ciała wszystkich skazańców: „tak, żeby nikt już nigdy o nich nie usłyszał.” Nieznajomy miał na imię Afraniusz i był komendantem tajnej służby przy procuratorze – szpiegiem. Piłat wyraził uznanie dla jego zasług. Poprosił, by odrzucił nadarzającą się okazję awansu i pozostał przy nim. Afraniusz zgodził się.
Procuratora gnębiła sprawa Judy z Kiriatu. Podejrzewano, że Juda otrzymał zapłatę za zdradę Ha – Nocri. Komendant uzupełnił te podejrzenia. Wyjaśnił, że kiriatczyk to młody człowiek – pracownik kantoru wymiany, posiadający słabość do pieniędzy, który jeszcze tego wieczoru, za wypełnienie zadania, miał odebrać pieniądze w pałacu Kajfasza. Piłat, opierając się na rzekomym donosie, stwierdził, iż ktoś zamierza zabić Judę: „Z raportu zaś, który otrzymałem wynika, że ktoś z potajemnych przyjaciół Ha – Nocri, oburzony potworną zdradą tego wekslarza, zmawia się ze swymi kompanami, zamierzając zabić go dzisiejszej nocy, a pieniądze, które otrzymał za to, że zaprzedał gamalijczyka, podrzucić arcykapłanowi z notatką: „Zwracam przeklęte pieniądze”.” „Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł:
Mimo tych zapewnień Piłat ufał swoim przeczuciom i ponowił rozkaz. W dowód uznania i spłaty dawnego długu podarował odchodzącemu Afraniuszowi sakiewkę z pieniędzmi. Komendant tajnej służby opuścił pałac procuratora. Nad Jeuszalaim zapadał zmrok.
26. Złożenie do grobu
Oddelegowany przez procuratora komendant, udał się w okolicę twierdzy Antoniusza, a następnie na ulicę Grecką, gdzie spotkał się z piękną Greczynką – Nisą. Nisa, na polecenie Afraniusza, „wywabiła” zakochanego w niej Judę za miasto – do ogrodu Getsemani. Tu dwóch nieznanych sprawców zasztyletowało mężczyznę.
Komendant rozkazał pochować zwłoki skazańców. Ciało Jeszui ukrywał jego uczeń – Mateusz Lewita. Pozwolono mu wziąć udział w pogrzebie. Złożono je, odpowiednio znakując, w zbiorowym grobie. Szpieg powrócił do pałacu hegemona i opowiedział o tym, co nastąpiło. Potwierdził przypuszczenia procuratora co do zabójstwa Judy z Kiriatu - nie udało się go uchronić od śmierci. Pokazał pokrwawioną sakiewkę z pieniędzmi zabraną umierającemu. Wskazał również inne dowody świadczące o tym, że sprawa zabójstwa kiriatczyka będzie trudna do rozwikłania. Przed obliczem Piłata stanął Mateusz Lewita. Przyznał się, że zamierza zabić zdrajcę, ale procurator poinformował go, że ta kwestia jest już rozstrzygnięta - sam przyczynił się do śmierci Judy.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41
Szybki test:
Rimski i Warionucha podejrzewali, że dyrektor znalazł się w okolicznej knajpie o nazwie:a) „Moskwa”
b) „Gribodajew”
c) „Jałta”
d) „Newa”
Rozwiązanie
Praskowia Fiodorowna to:
a) pisarka
b) prostytutka
c) pielęgniarka
d) sprzątaczka
Rozwiązanie
Kajfasz to:
a) dowódca legionu w służbie procuratora
b) tajny agent
c) zabójca Judy z Kiriatu
d) przewodniczący Sanhedrynu
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies