Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata

Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Poncjusz Piłat zasnął około północy, ale nie na długo... Śniło mu się, że wspina się po smudze księżyca, a wraz z nim wędruje filozof Ha – Nocri. Nie było żadnego procesu, wyroku, ani kaźni. Mężczyźni idąc, dyskutowali na tematy filozoficzne, między innymi o tchórzostwie: „O, nie, mój filozofie, nie zgodzę się z tobą – tchórzostwo nie jest jedną z najstraszliwszych ułomności, ono jest ułomnością najstraszliwszą!” Surowy procurator Judei śmiał się i płakał przez sen, wierząc, że udało mu się „ocalić od śmierci szalonego marzyciela i lekarza, który doprawdy niczemu nie jest winien.” Zawarczał Banga, a obok łoża Hegemona zjawił się centurion Marek Szczurza Śmierć. Sen prysł. Centurion obwieścił przybycie tajnego komendanta.

Afraniusz przyznał się, że nie udało mu się „ochronić” Judy z Kiriatu i został on zasztyletowany. Zdał dokładną relację z przebiegu „domniemanego” morderstwa „waluciarza”. Zapewnił, że sprawdziły się wszystkie podejrzenia procuratora, Zapowiedział wszczęcie śledztwa.

Relacja tajnego „agenta” była skrupulatna i wiarygodna. Przypuszczalnie kiriatczyk, po otrzymaniu należnej sumy, postanowił ukryć pieniądze w spokojnym miejscu, najlepiej oddalonym od miasta i zadrzewionym. Dlatego zapewne trafił do gaju oliwnego. Wykluczył udział kobiety w morderstwie – byłoby to zbyt kosztowe: „Należy myśleć logicznie. Kto był zainteresowany śmiercią Judy? Jacyś tam wędrowni fantaści, grupka, w której przede wszystkim nie było żadnych kobiet. Żeby się ożenić, procuratorze, trzeba mieć pieniądze. Żeby wydać na świat nowego człowieka, trzeba ich również. Żeby jednak zamordować człowieka z pomocą kobiety, potrzebne są bardzo wielkie pieniądze, żadni włóczędzy takimi pieniędzmi nie dysponują. W tej sprawie nie ma kobiety, procuratorze.”

Najprawdopodobniej zabójcy obserwowali Judę i zaczaili się na niego w gaju oliwnym, po czym brutalnie, lecz sprawnie zamordowali, a skradzione pieniądze podrzucili z notatką do pałacu Kajfasza. W tej sprawie wezwano Afraniusza do świątyni, ale na jego pytanie, czy danego wieczoru wypłacono komuś pieniądze, odpowiedziano odmownie, w związku z czym trop przestępców urywał się: „ – Ach tak? No cóż, nie wypłacono, to znaczy nie wypłacono. Tym trudniej będzie znaleźć morderców.” Piłat zasugerował, iż z czasem całe Jeruszalaim zacznie plotkować, że Juda z Kiriatu popełnił samobójstwo. Komendant przyznał mu rację. „Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: Lecz oni odparli: Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się. Arcykapłani zaś wzięli srebrniki i orzekli: Po odbyciu narady kupili za nie Pole Garncarza, na grzebanie cudzoziemców. Dlatego pole to aż po dziś dzień nosi nazwę Pole Krwi.” (Fragment Pisma Świętego – Ewangelia według Świętego Mateusza)
Doniósł również o pogrzebie skazańców. Na zboczu Łysej Czaszki leżały tylko dwa ciała, trzecie - Jeszui, ukrywał Mateusz Lewita z zamiarem pochówku. Żołnierze Afraniusza pozwolili mu wziąć udział w pogrzebie. Nagie ciała przyoblekli w chitiony i złożyli w zbiorowym grobie niedaleko Jeruszalaim. „Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie. Był z miasta żydowskiego Arymatei, i oczekiwał królestwa Bożego. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany.” (fragment Pisma Świętego – Ewangelia według świętego Łukasza)

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41  

Szybki test:

Pracownicy filii Komisji Nadzoru Widowisk co chwilę intonowali pieśń:
a) „Wołga... Wołga...”
b) „Morze przesławne”
c) „Zza gór i lasów”
d) „Ukochany Kraj”
Rozwiązanie

Stiopa Lichodiejew został „wysłany” przez maga Wolanda:
a) do Kijowa
b) za Ural
c) na Krym
d) do Jałty
Rozwiązanie

Kto, przedstawiając się jako Timofiej Kwascow, poinformował milicję, że Nikanor Iwanowicz Bosy przechowuje w swoim domu walutę?
a) Woland
b) Azazello
c) Korowiow
d) Behemot
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe
Mistrz i Małgorzata – streszczenie w pigułce
Czas i miejsce akcji „Mistrza i Małgorzaty”
Znaczenie tytułu i motta „Mistrza i Małgorzaty”
Główne wątki „Mistrza i Małgorzaty”
Świat przedstawiony w powieści „Mistrz i Małgorzata” – realizm i fantastyka
Michaił Bułhakow – życie i twórczość
Problematyka moralno – filozoficzna w „Mistrzu i Małgorzacie”
Obraz Moskwy lat trzydziestych XX wieku – w oparciu o powieść „Mistrz i Małgorzata”
Język „Mistrza i Małgorzaty”
„Mistrz i Małgorzata” jako arcydzieło literatury światowej
Polifoniczność narracji w powieści Bułhakowa
Kompozycja i struktura „Mistrza i Małgorzaty”
Problematyka władzy w „Mistrzu i Małgorzacie”
Historia Poncjusza Piłata i Jeszui Ha - Nocri
Historia miłości mistrza i Małgorzaty
„Mistrz i Małgorzata” jako parabola
„Powieść w powieści” na przykładzie „Mistrza i Małgorzaty”
Humor w „Mistrzu i Małgorzacie”
Twórczość Michaiła Bułhakowa
„Mistrz i Małgorzata” jako powieść wielogatunkowa
Nawiązania w „Mistrzu i Małgorzacie”
Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
Wybrane adaptacje „Mistrza i Małgorzaty”
Plan wydarzeń „Mistrza i Małgorzaty”
Najważniejsze cytaty „Mistrza i Małgorzaty”
Bibliografia




Bohaterowie
Małgorzata – charakterystyka postaci
Mistrz – charakterystyka postaci
Jeszua Ha-Nocri charakterystyka postaci
Wizja szatana (Woland) „Mistrza i Małgorzaty”
Piłat z Pontu – charakterystyka postaci
Charakterystyka bohaterów powieści mistrza
Charakterystyka gości z zaświatów - Woland i jego świta
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Mistrza i Małgorzaty”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies