Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata

Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

„O, bogowie, o, bogowie moi! Jakże smutna jest wieczorna ziemia! Jakże tajemnicze są opary nad oparzeliskami! Wie o tym ten, kto błądził w takich oparach, kto wiele cierpiał przed śmiercią, kto leciał ponad tą ziemią, dźwigając ciężar ponad siły. Wie o tym ten, kto jest zmęczony. I bez żalu porzuca mglistą ziemię, jej bagniska i jej rzeki, ze spokojem w sercu powierza się śmierci, wie bowiem, że tylko ona przyniesie mu spokój.”

Wszystko dookoła czarną chustą okrywała noc. Gdzieś podziały się czarodziejskie kostiumy jeźdźców. Każdy przeżył jakąś metamorfozę. Korowiow – Fagot w stroju cyrkowca przeobraził się nagle w „ciemnofioletowego rycerza o mrocznej twarzy, na której nigdy nie zagościł uśmiech.” Behemot stracił puszyste futro i ogon. Podróżował już jako młodzieniec „demon- paź, najwspanialszy błazen, jakiego znał świat.” Azazello leciał w stalowej zbroi. „Znikł bez śladu nieprzystojny kieł i zez również okazał się kamuflażem.(...) lecąc, Azazello przybrał swą prawdziwą postać demona bezwodnej pustyni, demona – mordercy.” Włosy galopującego mistrza połyskiwały w poświacie księżyca, „Małgorzata widziała to zapalające się, to znów gasnące gwiazdeczki ostróg na botfortach.” Woland leciał również w swej prawdziwej postaci. Uzda jego wierzchowca wydawała się być zrobiona z promieni księżyca, „grzywa rumaka – chmurą, a ostrogi jeźdźca – to białe cętki gwiazd.”

W pewnym momencie, na odległym pustkowiu, podróżnicy dostrzegli siedzącego na tronie człowieka pogrążonego w myślach. Obok niego spoczywał czarny pies o spiczastych uszach wpatrujący się w księżyc. Woland wyjaśnił mistrzowi, że to jego bohater: „ – Powieść twoja została przeczytana – (...) Chciałem ci zatem pokazać twego bohatera. Prawie od dwóch tysięcy lat siedzi on na tym szczycie i śpi, ale kiedy nadchodzi pełnia księżyca, dręczy go, jak widzisz, bezsenność. (...) Jeżeli prawdą jest, że tchórzostwo to najstraszliwsza z ułomności, to temu psu zarzucić go raczej niepodobna. Jedyną rzeczą, której bało się to nieustraszone zwierzę była burza. No cóż, ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.” Piłat mówił coś do siebie, przeklinał swoją nieśmiertelność i sławę. Żałował, że tamtego pamiętnego dnia miesiąca nisan nie dopowiedział czegoś...
Małgorzata zakrzyknęła, by uwolnić dręczonego wyrzutami sumienia procuratora. Woland zezwolił na to mistrzowi – była to szansa zakończenia powieści. Mistrz krzyknął: „ – Jesteś wolny! Jesteś wolny! On czeka na ciebie!” Runęły skalne ściany i uwolniony Poncjusz Piłat wspiął się na strunę księżycowego światła. Obok posłusznie szedł pies. Najpewniej spotkał na tej drodze tego, z którym tak bardzo pragnął się zobaczyć i rozmawiać, bo on również przeczytał powieść mistrza.

Woland wskazał mistrzowi i Małgorzacie ich przeznaczenie. Stwierdził przy tym, że uczynił to na polecenie Jeszui. „Tam czeka już na was dom i stary sługa, goreją świece, które wkrótce pogasną, ponieważ już niebawem powitacie świt.”
W tym nowym, całkowicie oddalonym od świata miejscu, mistrz i jego ukochana mieli spacerować w cieniu kwitnących wiśni, słuchać muzyki i delektować się spokojem. Gdy się pożegnali, czarny Woland rzucił się w otchłań. To samo uczyniła jego świta. Zniknęły rącze rumaki, skały i płaski szczyt, na którym niedawno siedział okrutny procurator. Zaczynało świtać. Kochankowie szli przez omszały kamienny mostek, a Małgorzata roztaczała przed ukochanym wspaniałą wizję ich wspólnego, dalszego, pozaziemskiego życia: „Oto twój dom, oto twój wieczysty dom, który otrzymałeś w nagrodę. Widzę już okno weneckie i dzikie wino, które wspina się pod sam dach. (...) Wiem, że wieczorem odwiedzą cię ci, których kochasz, którzy cię interesują, ci, co nie zakłócą twojego spokoju. Będą ci grali, będą ci śpiewali, zobaczysz, jak jasno jest w pokoju, kiedy palą się świece. (...) będziesz zasypiał z uśmiechem na ustach. Sen cię wzmocni (...). Ja zaś będę strzegła twego snu.”

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41  

Szybki test:

Strawiński to:
a) szef restauracji w „Domu Gribojedowa”
b) urzędnik Komisji Widowisk
c) dyrektor kliniki psychiatrycznej
d) sekretarz redakcji Massolitu
Rozwiązanie

W klinice psychiatrycznej profesora Strawińskiego stwierdzono u Iwana Bezdomnego:
a) depresję
b) zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
c) nerwicę
d) schizofrenię
Rozwiązanie

Wynająć mieszkanie mistrz mógł dzięki:
a) wygranej na loterii
b) odprawie z muzeum
c) pomocy Małgorzaty
d) zapłacie za tłumaczenia
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe
Mistrz i Małgorzata – streszczenie w pigułce
Czas i miejsce akcji „Mistrza i Małgorzaty”
Świat przedstawiony w powieści „Mistrz i Małgorzata” – realizm i fantastyka
Znaczenie tytułu i motta „Mistrza i Małgorzaty”
Główne wątki „Mistrza i Małgorzaty”
Michaił Bułhakow – życie i twórczość
Problematyka moralno – filozoficzna w „Mistrzu i Małgorzacie”
Obraz Moskwy lat trzydziestych XX wieku – w oparciu o powieść „Mistrz i Małgorzata”
Język „Mistrza i Małgorzaty”
„Mistrz i Małgorzata” jako arcydzieło literatury światowej
Polifoniczność narracji w powieści Bułhakowa
Kompozycja i struktura „Mistrza i Małgorzaty”
Problematyka władzy w „Mistrzu i Małgorzacie”
Historia Poncjusza Piłata i Jeszui Ha - Nocri
Historia miłości mistrza i Małgorzaty
„Mistrz i Małgorzata” jako parabola
„Powieść w powieści” na przykładzie „Mistrza i Małgorzaty”
Humor w „Mistrzu i Małgorzacie”
Twórczość Michaiła Bułhakowa
„Mistrz i Małgorzata” jako powieść wielogatunkowa
Nawiązania w „Mistrzu i Małgorzacie”
Motyw miłości w „Mistrzu i Małgorzacie”
Wybrane adaptacje „Mistrza i Małgorzaty”
Plan wydarzeń „Mistrza i Małgorzaty”
Najważniejsze cytaty „Mistrza i Małgorzaty”
Bibliografia




Bohaterowie
Małgorzata – charakterystyka postaci
Mistrz – charakterystyka postaci
Jeszua Ha-Nocri charakterystyka postaci
Wizja szatana (Woland) „Mistrza i Małgorzaty”
Piłat z Pontu – charakterystyka postaci
Charakterystyka bohaterów powieści mistrza
Charakterystyka gości z zaświatów - Woland i jego świta
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Mistrza i Małgorzaty”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies