Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata
Fragmenty o zabarwieniu sensacyjnym, kryminalnym zawierają sporo czasowników. Przyspiesza to akcję. W podobny sposób konstruowana jest atmosfera tajemniczości, grozy:
„Młody człowiek zauważył ją, co więcej – rozpoznał, a poznawszy drgnął, zatrzymał się, z niedowierzaniem popatrzył na nią i natychmiast popędził jej śladem.”
„Tak podniecony, że serce tłukło mu się jak ptak okryty czarnym kekryfalos, by nikt z przechodniów nie dosłyszał, zapytał urywanym szeptem:
- Dokąd idziesz, Nisa?” (nagromadzenie czasowników) W dowolnym akapicie tej części powieści znać mistrzostwo języka Bułhakowa.
O miłości autor pisze równie wzniośle, patetycznie jak o „pozorowanych” na Biblię wydarzeniach w Jeruszalaim. Uczucie do Małgorzaty referuje, rzecz jasna, mistrz i znów język, „stylizowany” na bohatera, jest tu niezwykle precyzyjny: „Szliśmy bez słowa tym smutnym, krzywym zaułkiem, ja po jednej jego stronie, ona po drugiej. (...) Męczyłem się, ponieważ wydało mi się, że muszę z nią pomówić, i bałem się, że nie powiem ani słowa, a ona tymczasem odejdzie i nigdy już jej więcej nie zobaczę. (...) wydało mi się, że żółte, brudne mury uliczki powtarzają echem jej słowa. (...) Popatrzyła na mnie zdziwiona, i ja nagle i najzupełniej nieoczekiwanie zrozumiałem, że przez całe życie kochałem właśnie tę kobietę!”
Mistrz i Małgorzata to istny popis językowy z wykorzystaniem „zwyczajnych” i „nadzwyczajnych” słów - stylistyczna „mikstura” , która upaja czytelnika, pozostawiając po sobie niezatarte wrażenie i niezapomniany smak.
strona: 1 2
a) zawiły
b) archaiczny
c) patetyczny
d) kolokwialny
Rozwiązanie
O miłości autor pisze:
a) z zadęciem
b) kolokwialnie
c) wzniośle i patetycznie
d) wielopłaszczyznowo
Rozwiązanie
Powieść mistrza nie jest pisana językiem:
a) kunsztownym
b) barwnym
c) potocznym
d) obrazowym
Rozwiązanie
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Język „Mistrza i Małgorzaty”
Autor: Ewa PetniakFragmenty o zabarwieniu sensacyjnym, kryminalnym zawierają sporo czasowników. Przyspiesza to akcję. W podobny sposób konstruowana jest atmosfera tajemniczości, grozy:
„Młody człowiek zauważył ją, co więcej – rozpoznał, a poznawszy drgnął, zatrzymał się, z niedowierzaniem popatrzył na nią i natychmiast popędził jej śladem.”
„Tak podniecony, że serce tłukło mu się jak ptak okryty czarnym kekryfalos, by nikt z przechodniów nie dosłyszał, zapytał urywanym szeptem:
- Dokąd idziesz, Nisa?” (nagromadzenie czasowników) W dowolnym akapicie tej części powieści znać mistrzostwo języka Bułhakowa.
O miłości autor pisze równie wzniośle, patetycznie jak o „pozorowanych” na Biblię wydarzeniach w Jeruszalaim. Uczucie do Małgorzaty referuje, rzecz jasna, mistrz i znów język, „stylizowany” na bohatera, jest tu niezwykle precyzyjny: „Szliśmy bez słowa tym smutnym, krzywym zaułkiem, ja po jednej jego stronie, ona po drugiej. (...) Męczyłem się, ponieważ wydało mi się, że muszę z nią pomówić, i bałem się, że nie powiem ani słowa, a ona tymczasem odejdzie i nigdy już jej więcej nie zobaczę. (...) wydało mi się, że żółte, brudne mury uliczki powtarzają echem jej słowa. (...) Popatrzyła na mnie zdziwiona, i ja nagle i najzupełniej nieoczekiwanie zrozumiałem, że przez całe życie kochałem właśnie tę kobietę!”
Mistrz i Małgorzata to istny popis językowy z wykorzystaniem „zwyczajnych” i „nadzwyczajnych” słów - stylistyczna „mikstura” , która upaja czytelnika, pozostawiając po sobie niezatarte wrażenie i niezapomniany smak.
strona: 1 2
Szybki test:
W powieści dominuje język:a) zawiły
b) archaiczny
c) patetyczny
d) kolokwialny
Rozwiązanie
O miłości autor pisze:
a) z zadęciem
b) kolokwialnie
c) wzniośle i patetycznie
d) wielopłaszczyznowo
Rozwiązanie
Powieść mistrza nie jest pisana językiem:
a) kunsztownym
b) barwnym
c) potocznym
d) obrazowym
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies