Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Opowiadania Żeromskiego
Gdy wrócił wieczorem, obdarł ze skóry martwego konia, by potem przenieść jego ciało wraz z ciałem Szymona do dołu kartoflanego. By pozbawić wron padliny, przysypał zawartość rowu gałęziami i gliną. Wracając do domu, postanowił, że po skórę drugiego konia przyjdzie nazajutrz, ponieważ przewidywał, iż zwierzę do tego czasu zdechnie.
Mężczyzna dziÄ™kowaÅ‚ Bogu, iż obdarzyÅ‚ go tak bogatym Å‚upem. Prócz radoÅ›ci czuÅ‚ jednak strach przed sÄ…siadami, którzy nic nie wiedzieli o możliwoÅ›ci zaopatrzenia siÄ™ w odzież (Å‚achmany), buty (podarte, bez podeszew) czy skórÄ™. W pewnym momencie usÅ‚yszaÅ‚ rżenie, które wytrÄ…ciÅ‚o go z zamyÅ›lenia. Odwróciwszy siÄ™, ujrzaÅ‚ stojÄ…cego na przednich nogach konia, który patrzyÅ‚ w dół – miejsce spoczynku Szymona. Nad gÅ‚owÄ… konia lataÅ‚y stada wron, przygotowujÄ…cych siÄ™ do rychÅ‚ego ataku na umierajÄ…ce zwierzÄ™.
Chłop wiedział, iż koń zaraz zdechnie, ponieważ nie miał sił do obrony ani ucieczki. Mężczyzna cierpliwie czekał na skórę.
Utwór koÅ„czÄ… sÅ‚owa: „Tak bez wiedzy i woli zemÅ›ciwszy siÄ™ za tylowieczne niewolnictwo, za szerzenie ciemnoty, za wyzysk, za haÅ„bÄ™ i za cierpienie ludu, szedÅ‚ ku domowi z odkrytÄ… gÅ‚owÄ… i z modlitwÄ… na ustach. Dziwnie rzewna radość zstÄ™powaÅ‚a do jego duszy i ubieraÅ‚a mu caÅ‚y widnokrÄ…g, caÅ‚y zakres umysÅ‚owego objÄ™cia, całą ziemiÄ™ barwami cudnie piÄ™knymi. Głęboko, prawdziwie z caÅ‚ej duszy wielbiÅ‚ Boga za to, że w bezgranicznym miÅ‚osierdziu swoim zesÅ‚aÅ‚ mu tyle żelastwa i rzemienia... Nagle w Å›miertelnej ciszy jesiennego zmroku przeleciaÅ‚o nad ziemiÄ… rozpaczliwe koÅ„skie rżenie. ChÅ‚op siÄ™ zatrzymaÅ‚ i nakrywszy oczy dÅ‚oniÄ… od blasku, patrzaÅ‚ pod zachód sÅ‚oÅ„ca”.
strona: 1 2
a) Adam
b) Andrzej
c) Alojzy
d) Aleksander
RozwiÄ…zanie
Szymona Winrycha napadła grupa:
a) dziesięciu rosyjskich ułanów
b) sześciu rosyjskich ułanów
c) czterech rosyjskich ułanów
d) ośmiu rosyjskich ułanów
RozwiÄ…zanie
„DziaÅ‚” to dla chÅ‚opa z noweli „RozdziobiÄ… nas kruki, wrony”:
a) ziemia przydzielona po carskiej reformie rolnej
b) danina, którą musiał oddać rosyjskiemu zarządcy
c) miedza oddzielajÄ…ca jego pole od innych
d) przydział miesięczny wódki
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„RozdziobiÄ… nas kruki, wrony…” - streszczenie noweli
Autor: Karolina MarlêgaGdy wróciÅ‚ wieczorem, obdarÅ‚ ze skóry martwego konia, by potem przenieść jego ciaÅ‚o wraz z ciaÅ‚em Szymona do doÅ‚u kartoflanego. By pozbawić wron padliny, przysypaÅ‚ zawartość rowu gałęziami i glinÄ…. WracajÄ…c do domu, postanowiÅ‚, że po skórÄ™ drugiego konia przyjdzie nazajutrz, ponieważ przewidywaÅ‚, iż zwierzÄ™ do tego czasu zdechnie.
Mężczyzna dziÄ™kowaÅ‚ Bogu, iż obdarzyÅ‚ go tak bogatym Å‚upem. Prócz radoÅ›ci czuÅ‚ jednak strach przed sÄ…siadami, którzy nic nie wiedzieli o możliwoÅ›ci zaopatrzenia siÄ™ w odzież (Å‚achmany), buty (podarte, bez podeszew) czy skórÄ™. W pewnym momencie usÅ‚yszaÅ‚ rżenie, które wytrÄ…ciÅ‚o go z zamyÅ›lenia. Odwróciwszy siÄ™, ujrzaÅ‚ stojÄ…cego na przednich nogach konia, który patrzyÅ‚ w dół – miejsce spoczynku Szymona. Nad gÅ‚owÄ… konia lataÅ‚y stada wron, przygotowujÄ…cych siÄ™ do rychÅ‚ego ataku na umierajÄ…ce zwierzÄ™.
Chłop wiedział, iż koń zaraz zdechnie, ponieważ nie miał sił do obrony ani ucieczki. Mężczyzna cierpliwie czekał na skórę.
Utwór koÅ„czÄ… sÅ‚owa: „Tak bez wiedzy i woli zemÅ›ciwszy siÄ™ za tylowieczne niewolnictwo, za szerzenie ciemnoty, za wyzysk, za haÅ„bÄ™ i za cierpienie ludu, szedÅ‚ ku domowi z odkrytÄ… gÅ‚owÄ… i z modlitwÄ… na ustach. Dziwnie rzewna radość zstÄ™powaÅ‚a do jego duszy i ubieraÅ‚a mu caÅ‚y widnokrÄ…g, caÅ‚y zakres umysÅ‚owego objÄ™cia, całą ziemiÄ™ barwami cudnie piÄ™knymi. Głęboko, prawdziwie z caÅ‚ej duszy wielbiÅ‚ Boga za to, że w bezgranicznym miÅ‚osierdziu swoim zesÅ‚aÅ‚ mu tyle żelastwa i rzemienia... Nagle w Å›miertelnej ciszy jesiennego zmroku przeleciaÅ‚o nad ziemiÄ… rozpaczliwe koÅ„skie rżenie. ChÅ‚op siÄ™ zatrzymaÅ‚ i nakrywszy oczy dÅ‚oniÄ… od blasku, patrzaÅ‚ pod zachód sÅ‚oÅ„ca”.
strona: 1 2
Szybki test:
Prawdziwe imiÄ™ Szymona Winrycha to:a) Adam
b) Andrzej
c) Alojzy
d) Aleksander
RozwiÄ…zanie
Szymona Winrycha napadła grupa:
a) dziesięciu rosyjskich ułanów
b) sześciu rosyjskich ułanów
c) czterech rosyjskich ułanów
d) ośmiu rosyjskich ułanów
RozwiÄ…zanie
„DziaÅ‚” to dla chÅ‚opa z noweli „RozdziobiÄ… nas kruki, wrony”:
a) ziemia przydzielona po carskiej reformie rolnej
b) danina, którą musiał oddać rosyjskiemu zarządcy
c) miedza oddzielajÄ…ca jego pole od innych
d) przydział miesięczny wódki
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies