Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Opowiadania Żeromskiego
Choć w Doktorze Piotrze Żeromski zachował jedność miejsca i czasu, akcja właściwa rozgrywa się między dwiema osobami, a główny wątek został wyodrębniony, co przemawiałoby za zaklasyfikowaniem utworu w obręb noweli, to jednak taki element, jak retrospektywne fragmenty z drugiej części przemawiają za zaklasyfikowaniem go do opowiadań, charakteryzujących się otwartą formą i dotknięciem wielu tematów i problemów, takich jak społeczno-ekonomiczne realia życia w XIX wieku.
W Poetyce Adama Kulawika czytamy: „Nazwa gatunku pochodzi z wÅ‚oskiego novella i oznacza utwór narracyjny prozÄ… o wyrazistej jednowÄ…tkowej fabule. Wyrazistość fabuÅ‚y jest efektem jej krótkiej rozpiÄ™toÅ›ci czasowej, braku opisów, epizodów, dygresji, postaci drugiego planu oraz rozbudowanych charakterystyk postaci. Sposób ksztaÅ‚towania akcji zbliżony jest do sposobów znanych z dramatu: motywy zdarzeniowe majÄ… w noweli charakter spoisty i dynamiczny i ukÅ‚adajÄ… siÄ™ wedÅ‚ug schematu: zawiÄ…zanie akcji, jej kulminacja zwiÄ…zana z gwaÅ‚townym zwrotem sytuacji bohatera i rozwiÄ…zanie (…)
Opowiadanie przypomina nowelÄ™ rozmiarami, jednowÄ…tkowÄ… fabułą, natomiast obce mu sÄ… wszelkie rygory kompozycyjne. Kompozycja opowiadania jest luźna, otwarta, pojawiajÄ… siÄ™ w nim zarówno opisy, jak i refleksje czy dygresje, pointa nie jest ani jednoznaczna, ani nawet wyrazista, natomiast uobecnia siÄ™ w nim narrator, zwracajÄ…cy na siebie uwagÄ™ wyraźnie okreÅ›lonym stosunkiem do Å›wiata przedstawionego we wÅ‚asnej relacji”.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
„Doktor Piotr” - nowela czy opowiadanie?
Autor: Karolina MarlêgaChoć w Doktorze Piotrze Å»eromski zachowaÅ‚ jedność miejsca i czasu, akcja wÅ‚aÅ›ciwa rozgrywa siÄ™ miÄ™dzy dwiema osobami, a główny wÄ…tek zostaÅ‚ wyodrÄ™bniony, co przemawiaÅ‚oby za zaklasyfikowaniem utworu w obrÄ™b noweli, to jednak taki element, jak retrospektywne fragmenty z drugiej części przemawiajÄ… za zaklasyfikowaniem go do opowiadaÅ„, charakteryzujÄ…cych siÄ™ otwartÄ… formÄ… i dotkniÄ™ciem wielu tematów i problemów, takich jak spoÅ‚eczno-ekonomiczne realia życia w XIX wieku.
W Poetyce Adama Kulawika czytamy: „Nazwa gatunku pochodzi z wÅ‚oskiego novella i oznacza utwór narracyjny prozÄ… o wyrazistej jednowÄ…tkowej fabule. Wyrazistość fabuÅ‚y jest efektem jej krótkiej rozpiÄ™toÅ›ci czasowej, braku opisów, epizodów, dygresji, postaci drugiego planu oraz rozbudowanych charakterystyk postaci. Sposób ksztaÅ‚towania akcji zbliżony jest do sposobów znanych z dramatu: motywy zdarzeniowe majÄ… w noweli charakter spoisty i dynamiczny i ukÅ‚adajÄ… siÄ™ wedÅ‚ug schematu: zawiÄ…zanie akcji, jej kulminacja zwiÄ…zana z gwaÅ‚townym zwrotem sytuacji bohatera i rozwiÄ…zanie (…)
Opowiadanie przypomina nowelÄ™ rozmiarami, jednowÄ…tkowÄ… fabułą, natomiast obce mu sÄ… wszelkie rygory kompozycyjne. Kompozycja opowiadania jest luźna, otwarta, pojawiajÄ… siÄ™ w nim zarówno opisy, jak i refleksje czy dygresje, pointa nie jest ani jednoznaczna, ani nawet wyrazista, natomiast uobecnia siÄ™ w nim narrator, zwracajÄ…cy na siebie uwagÄ™ wyraźnie okreÅ›lonym stosunkiem do Å›wiata przedstawionego we wÅ‚asnej relacji”.
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies