Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Wesele
Pomysł umieszczenia scen dramatu w podkrakowskiej chacie podczas wesela Wyspiański wziął z własnych przeżyć. Był przyjacielem Lucjana Rydla. Został zaproszony jako świadek na jego ślub. Osobiście przyglądał się w Bronowicach przebiegowi święta. Dramat oparty jest na konkretnych realiach. Tworzy obraz współczesności doskonale znany autorowi.
„Wesele” to dramat realistyczny, ponieważ występują w nim postaci, które autor osobiście znał. Poszczególni bohaterowie mają swoje odpowiedniki w rzeczywistości. Sceneria „Wesela” odpowiada autentycznemu miejscu. Bronowicka chata przypomina wiele podobnych podkrakowskich domów. Wystrój wnętrza także oparty jest na realnych obserwacjach dramaturga. Realistyczny jest przede wszystkim pierwszy akt dramatu.
Bohaterowie w kolejnych scenach ukazują się głównie w parach. Ich dialogi są często zabawne. Pary są bardzo trafnie dobrane. Dialogi między postaciami pokazują różnice między inteligencją a chłopami. Odnosi się to zarówno do ich poglądów, jak i sposobu wysławiania się. W tym akcie poznajemy także cechy osobowości poszczególnych gości weselnych. Ich wady i zalety. W parach, gdzie postaci pochodzą z tej samej klasy społecznej, odnoszą się do siebie z szacunkiem i zrozumieniem.
Sceneria i obyczajowość dramatu są wzorowane na pierwowzorach istniejących realnie. Wyspiański okazał się dobrym obserwatorem. Czytając dramat może poczuć się gośćmi w bronowickiej chacie.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
„Wesele” jako dramat realistyczny
Autor: Jakub RudnickiPomysł umieszczenia scen dramatu w podkrakowskiej chacie podczas wesela Wyspiański wziął z własnych przeżyć. Był przyjacielem Lucjana Rydla. Został zaproszony jako świadek na jego ślub. Osobiście przyglądał się w Bronowicach przebiegowi święta. Dramat oparty jest na konkretnych realiach. Tworzy obraz współczesności doskonale znany autorowi.
„Wesele” to dramat realistyczny, ponieważ występują w nim postaci, które autor osobiście znał. Poszczególni bohaterowie mają swoje odpowiedniki w rzeczywistości. Sceneria „Wesela” odpowiada autentycznemu miejscu. Bronowicka chata przypomina wiele podobnych podkrakowskich domów. Wystrój wnętrza także oparty jest na realnych obserwacjach dramaturga. Realistyczny jest przede wszystkim pierwszy akt dramatu.
Bohaterowie w kolejnych scenach ukazują się głównie w parach. Ich dialogi są często zabawne. Pary są bardzo trafnie dobrane. Dialogi między postaciami pokazują różnice między inteligencją a chłopami. Odnosi się to zarówno do ich poglądów, jak i sposobu wysławiania się. W tym akcie poznajemy także cechy osobowości poszczególnych gości weselnych. Ich wady i zalety. W parach, gdzie postaci pochodzą z tej samej klasy społecznej, odnoszą się do siebie z szacunkiem i zrozumieniem.
Sceneria i obyczajowość dramatu są wzorowane na pierwowzorach istniejących realnie. Wyspiański okazał się dobrym obserwatorem. Czytając dramat może poczuć się gośćmi w bronowickiej chacie.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies