Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Wesele

Stylizacja na gwarę w „Weselu”

Autor: Karolina Marl�ga

Języka, jakim posługują się mieszkańcy Bronowic w Weselu, nie można nazwać gwarą. Jest to, bowiem, język stylizowany na gwarę podkrakowskiej wsi. Cechuje go skłonność do mazurzenia. To typowe dla rejonu Małopolski. Polega m. in. na wymawianiu zamiast „cz” – „c”, „sz” – „s”, „dż” – „d” itp. Przykładem może być wypowiedź Jaśka skierowana do Kaspra:
„Do zeniacki pirsy leń,
a wpół chyci, zwyobraco”.

Innym przykładem mazurzenia są słowa Panny Młodej wypowiedziane do Pana Młodego:
„Moze, moze –
cięgiem ino godos o tem”.

Kolejną cechą stylizacji na gwarę małopolską jest charakterystyczna wymowa samogłosek nowych „ą” i „ę”, jako „om” i „em” lub „e”. Za przykład może posłużyć wypowiedź Czepca:

„(…) duza by juz mogli mieć,
ino oni nie chcom chcieć”.

Inną cechą gwary podkrakowskiej wsi jest wymawianie „o” zamiast „a”. Robi tak na przykład Klimina:

„(…) zaraz która co przyniesie,
ino roz sie przetańcuje”.

Innym przykładem może być wypowiedź Panny Młodej:

„(…) ino te ciarachy tworde,
trza by stoć i walić w morde”.

Wyspiański, by nadać językowi mieszkańców Borowic znamion gwary, posługuje się charakterystycznymi dla niej słowami. To na przykład:
„byśwa”, „kajsi”, „ino”, „wprzódy”. Przykładowe wypowiedzi bohaterów Wesela, które świadczą o dokonaniu tego zabiegu:

„No daleko, kajsi gdzieś daleko;
a panowie to nijak nie wiedzą (…)”.
To słowa Czepca.

„Musisz przejść wprzódy cierpień koło;
przejść musisz wprzódy nędzę, bole,
a potem kiedyś będzie wesoło,
jak ci ból serce dość nakole”.
Tak wypowiada się Haneczka.

„Tu ta ładniej, tam to brzydzij;
z miastowymi to dziś krucho;
ino na wsi jesce dusa,
co się z fantazyją rusa”.
Jest to jedna z wypowiedzi Czepca.

„Kasiu, dyć to k`sobie miło
byśwa poszli spolnie ka”.
Tak Kacper zwraca się do Kasi.

Językiem stylizowanym na gwarę mówią osoby mieszkające w Bronowicach. Wywodzą się one z ludu. Są mniej wykształcone niż goście. Mieszkańcy Krakowa i większość postaci dramatu mówią poprawną polszczyzną.

Szybki test:

W Weselu występuje język stylizowany na gwarę podkrakowskiej wsi z charakterystyczną dla tego regionu skłonnością do
a) jabłonkowanie
b) asybilacji
c) palatalizacji indoeuropejskiej
d) mazurzenia
Rozwiązanie

Cechą gwary podkrakowskiej wsi jest wymawianie „o” zamiast:
a) „ą”
b) „ó”
c) „e”
d) „a”
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Wesele” - krótkie streszczenie „Wesele” - streszczenie szczegółowe	„Wesele” - plan wydarzeń Geneza „Wesela” Wyspiańskiego Stanisław Wyspiański - biografia Mity narodowe w „Weselu” Wyspiańskiego Obraz inteligencji w „Weselu” Wyspiańskiego Obraz chłopów w „Weselu” Wyspiańskiego Ocena społeczeństwa w „Weselu” Wyspiańskiego „Wesele” jako dramat narodowy „Wesele” jako dramat neoromantyczny „Wesele” jako dramat symboliczny „Wesele” jako dramat fantastyczny „Wesele” jako dramat realistyczny Symboliczne zakończenie „Wesela” Symbolika przedmiotów w „Weselu” Rola zjaw w „Weselu” Wyspiańskiego Struktura i odmiany dramatu w „Weselu” Wymowa ideowa „Wesela” Wyspiańskiego Kalendarium życia i twórczości Stanisława Wyspiańskiego Stylizacja na gwarę w „Weselu” „Teatr mój widzę ogromny”, czyli koncepcja teatru ogromnego Czas i miejsce akcji w „Weselu” Wyspiańskiego Ponadczasowość „Wesela” Wyspiańskiego Symbolika w „Weselu” Najważniejsze cytaty „Wesela” Wybrane adaptacje „Wesela” w kulturze Bibliografia Premiera spektaklu „Wesele”
Bohaterowie
Bohaterowie „Wesela” i ich pierwowzory Panna Młoda - charakterystyka Pan Młody - charakterystyka Dziennikarz - charakterystyka Poeta - charakterystyka Gospodyni - charakterystyka Rachel - charakterystyka Czepiec - charakterystyka Żyd - charakterystyka Radczyni - charakterystyka Nos - charakterystyka Jasiek - charakterystyka Marysia - charakterystyka Ojciec - charakterystyka Dziad - charakterystyka Klimina - charakterystyka Ksiądz - charakterystyka Pozostali bohaterowie „Wesela”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies