Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Wesele
Premiera „Wesela” miała miejsce 16 marca 1901 r. w Teatrze Miejskim . Dziś to Teatr im. J.Słowackiego w Krakowie. Sztuka odniosła niespodziewany sukces. Nikt przed premierą nie był co do niej przekonany, nawet ówczesny dyrektor teatru Józefem Kotarbińskim.
Aktorzy rezygnowali z odgrywania poszczególnych postaci, a na próbach uznawali tekst za nudny. Reżyserem pierwszego spektaklu był Adolf Wawelski wraz z samym Wyspiańskim. Dramatopisarz zaprojektował scenografię do dramatu.
Sztuka wywarła piorunujące wrażenie na widzach, o czym świadczy fakt, iż po zamykającej utwór pieśni o złotym rogu, śpiewanej przez Chochoła, zapanowała grobowa cisza, po której nastąpiły gromkie oklaski.
Spektakl odegrano w Krakowie dwunastokrotnie, co na owe czasy było sukcesem. Gwiazdami w pierwszej obsadzie spektaklu byli Wanda Siemiaszkowa grająca Pannę Młodą, Stanisław Knake-Zawadzki grający Wernyhorę. Aleksander Zelwerowicz grał Kaspra a Kazimierz Kamiński Stańczyka.
Wystawienie Wesela było wówczas wydarzeniem, które zainspirowało wielu Polaków do podjęcia działań niepodległościowych. Dodatkowo dla środowiska krakowskiego spektakl był swoistym lustrem. Ukazano w nim słabości krakowskich mieszczan.
Wersja spektaklu, która ujrzała światło dzienne, różniła się nieco od pierwotnej, głównie za sprawą imion bohaterów. I tak Gospodyni pierwotnie nazwana była Hanną, Dziennikarz – Dolciem (taki pseudonim miał Rudolf Starzewski), a Panna Młoda - Jagą.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Premiera spektaklu „Wesele”
Autor: Karolina MarlgaPremiera „Wesela” miała miejsce 16 marca 1901 r. w Teatrze Miejskim . Dziś to Teatr im. J.Słowackiego w Krakowie. Sztuka odniosła niespodziewany sukces. Nikt przed premierą nie był co do niej przekonany, nawet ówczesny dyrektor teatru Józefem Kotarbińskim.
Aktorzy rezygnowali z odgrywania poszczególnych postaci, a na próbach uznawali tekst za nudny. Reżyserem pierwszego spektaklu był Adolf Wawelski wraz z samym Wyspiańskim. Dramatopisarz zaprojektował scenografię do dramatu.
Sztuka wywarła piorunujące wrażenie na widzach, o czym świadczy fakt, iż po zamykającej utwór pieśni o złotym rogu, śpiewanej przez Chochoła, zapanowała grobowa cisza, po której nastąpiły gromkie oklaski.
Spektakl odegrano w Krakowie dwunastokrotnie, co na owe czasy było sukcesem. Gwiazdami w pierwszej obsadzie spektaklu byli Wanda Siemiaszkowa grająca Pannę Młodą, Stanisław Knake-Zawadzki grający Wernyhorę. Aleksander Zelwerowicz grał Kaspra a Kazimierz Kamiński Stańczyka.
Wystawienie Wesela było wówczas wydarzeniem, które zainspirowało wielu Polaków do podjęcia działań niepodległościowych. Dodatkowo dla środowiska krakowskiego spektakl był swoistym lustrem. Ukazano w nim słabości krakowskich mieszczan.
Wersja spektaklu, która ujrzała światło dzienne, różniła się nieco od pierwotnej, głównie za sprawą imion bohaterów. I tak Gospodyni pierwotnie nazwana była Hanną, Dziennikarz – Dolciem (taki pseudonim miał Rudolf Starzewski), a Panna Młoda - Jagą.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies