Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Wesele
Akcja i czas są zdeterminowane przez prawdziwe wydarzenia. Dramat rozgrywa się w nocy z 20 na 21 listopada 1900 roku, w noc oczepin To tradycyjne zdjęcia pannie młodej wianka z głowy i zastąpienia go czepcem. Miało miejsce na weselu przyjaciela autora - Lucjana Rydla.
Cała akcja toczy się w podkrakowskich Bronowicach. Rzecz rozgrywa się w jednej izbie zwanej świetlicą, w której tradycyjnie przyjmuje się gości. Izbę tą autor bardzo szczegółowo opisał w didaskaliach na początku utworu.
W świetlicy znajdują się przedmioty pochodzące z dworu szlacheckiego, m.in. biurko, fotografie dzieł Matejki („Wernyhora” i „Bitwa pod Racławicami”), szable i strzelby wiszące nad sofą. Są one własnością Gospodarza, czyli Włodzimierza Tetmajera. Pochodzą z okresu życia, gdy był on mieszkańcem Krakowa.
W izbie są także przedmioty ludowe: proste meble, stołki, piec, obrazy świętych oraz malowana skrzynia posagowa żony gospodarza – Hanny Mikołajczykówny. To niecodzienne zestawienie elementów wystroju jest ważne dla znaczenia akcji dramatu.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Czas i miejsce akcji w „Weselu” Wyspiańskiego
Autor: Karolina MarlgaAkcja i czas są zdeterminowane przez prawdziwe wydarzenia. Dramat rozgrywa się w nocy z 20 na 21 listopada 1900 roku, w noc oczepin To tradycyjne zdjęcia pannie młodej wianka z głowy i zastąpienia go czepcem. Miało miejsce na weselu przyjaciela autora - Lucjana Rydla.
- Bronowice - obecnie Dzielnica VI Bronowice to dzielnica, jednostka gminy miejskiej Kraków. Znajdują się tam: dwór Kazimierza Tetmajera oraz dwór Lucjana Rydla.
Cała akcja toczy się w podkrakowskich Bronowicach. Rzecz rozgrywa się w jednej izbie zwanej świetlicą, w której tradycyjnie przyjmuje się gości. Izbę tą autor bardzo szczegółowo opisał w didaskaliach na początku utworu.
W świetlicy znajdują się przedmioty pochodzące z dworu szlacheckiego, m.in. biurko, fotografie dzieł Matejki („Wernyhora” i „Bitwa pod Racławicami”), szable i strzelby wiszące nad sofą. Są one własnością Gospodarza, czyli Włodzimierza Tetmajera. Pochodzą z okresu życia, gdy był on mieszkańcem Krakowa.
W izbie są także przedmioty ludowe: proste meble, stołki, piec, obrazy świętych oraz malowana skrzynia posagowa żony gospodarza – Hanny Mikołajczykówny. To niecodzienne zestawienie elementów wystroju jest ważne dla znaczenia akcji dramatu.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies