Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Antygona
Podobnie literatura wojenna podkreślała, jak silnie na psychikę oddziaływał fakt, że bohaterowie nie mogli upamiętnić swoich bliskich zmarłych. Przykłady, które mocno są powiązane z sytuacją Antygony, można czerpać z historii nowożytnej. Rok 1944 to czas Powstania Warszawskiego. Wśród wielu walczących olbrzymią odwagą wykazał się Wojtuś Zalewski ps. „Orzeł Biały”. W wieku 11 lat został łącznikiem polskich oddziałów. Wojtuś niestety stracił życie, niosąc informacje od dowódcy, został zastrzelony przez niemieckiego snajpera. Swoją odważną postawą i sprytem zyskał tak wielki szacunek wśród żołnierzy, że jeden z nich, mimo ostrzału prowadzonego przez Niemców, zabrał ciało chłopca z pola walki. Zostało ono pochowane na podwórku jednej z warszawskich kamienic, jednakże z należytymi honorami.
Czy w żołnierzu, który wyniósł ciało Wojtusia, by je pogrzebać, nie widzimy postawy Antygony? Mógł zginąć, lecz chęć oddania czci młodemu bohaterowi była silniejsza niż strach o własne życie. Obecny w „Antygonie” motyw pogrzebu i upamiętnienia zmarłego jest ponadczasowy. Przewija się w wielu lekturach na przestrzeni epok i nurtów literackich, a jak czytaliśmy powyżej, również w prawdziwym życiu.
Wiele lektur porusza problematykę, która jest ponadczasowa i uniwersalna. Wątki i obecne w nich motywy pojawiają się w niezależnych od siebie momentach rozwoju kultury i społeczeństwa, i to właśnie nadaje im uniwersalny charakter. Sofokles w „Antygonie” poruszył kwestie nurtujące człowieka od zawsze. Potrafimy znaleźć nawiązania do dramatu Sofoklesa zarówno w tekstach kultury, jak i sytuacjach mających miejsce w prawdziwym życiu. Uniwersalność tej historii pozwala nam na spojrzenie na ten sam problem w innym świetle, dlatego tak chętnie jest ona wykorzystywana jako przykład w wielu wypracowaniach i dywagacjach na temat odwiecznej walki profanum z sacrum, konfliktu jednostki z systemem rządzącym bądź wagi pochówku i niepodważalności autorytetu władcy.
strona: 1 2
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Na czym polega uniwersalność „Antygony”?
Autor: Jakub RudnickiPodobnie literatura wojenna podkreślała, jak silnie na psychikę oddziaływał fakt, że bohaterowie nie mogli upamiętnić swoich bliskich zmarłych. Przykłady, które mocno są powiązane z sytuacją Antygony, można czerpać z historii nowożytnej. Rok 1944 to czas Powstania Warszawskiego. Wśród wielu walczących olbrzymią odwagą wykazał się Wojtuś Zalewski ps. „Orzeł Biały”. W wieku 11 lat został łącznikiem polskich oddziałów. Wojtuś niestety stracił życie, niosąc informacje od dowódcy, został zastrzelony przez niemieckiego snajpera. Swoją odważną postawą i sprytem zyskał tak wielki szacunek wśród żołnierzy, że jeden z nich, mimo ostrzału prowadzonego przez Niemców, zabrał ciało chłopca z pola walki. Zostało ono pochowane na podwórku jednej z warszawskich kamienic, jednakże z należytymi honorami.
Czy w żołnierzu, który wyniósł ciało Wojtusia, by je pogrzebać, nie widzimy postawy Antygony? Mógł zginąć, lecz chęć oddania czci młodemu bohaterowi była silniejsza niż strach o własne życie. Obecny w „Antygonie” motyw pogrzebu i upamiętnienia zmarłego jest ponadczasowy. Przewija się w wielu lekturach na przestrzeni epok i nurtów literackich, a jak czytaliśmy powyżej, również w prawdziwym życiu.
Wiele lektur porusza problematykę, która jest ponadczasowa i uniwersalna. Wątki i obecne w nich motywy pojawiają się w niezależnych od siebie momentach rozwoju kultury i społeczeństwa, i to właśnie nadaje im uniwersalny charakter. Sofokles w „Antygonie” poruszył kwestie nurtujące człowieka od zawsze. Potrafimy znaleźć nawiązania do dramatu Sofoklesa zarówno w tekstach kultury, jak i sytuacjach mających miejsce w prawdziwym życiu. Uniwersalność tej historii pozwala nam na spojrzenie na ten sam problem w innym świetle, dlatego tak chętnie jest ona wykorzystywana jako przykład w wielu wypracowaniach i dywagacjach na temat odwiecznej walki profanum z sacrum, konfliktu jednostki z systemem rządzącym bądź wagi pochówku i niepodważalności autorytetu władcy.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies