Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Antygona
Dzieło Sofoklesa nawiązuje do mitu o rodzie Labdakidów i jest kontynuacją tragicznej historii. W „Antygonie” poznajemy tylko dwoje z czwórki rodzeństwa – potomków Edypa: tytułową Antygonę i jej młodszą siostrę Ismenę. Bracia: Eteokles i Polinejkes wskazani są jako nieżyjący pretendenci do królewskiej korony. Polegli w walce o władzę. Ich śmierć stanowi punkt wyjścia i pretekst do zilustrowania konfliktów – sprzecznych prawd: pomiędzy tym, co boskie a tym, co ludzkie (prawa pisane i niepisane - obyczajowe), rozumem a uczuciami, dobrem jednostki a dobrem społecznym, wolą, wyborem a przeznaczeniem.
Równorzędne istnienie odrębnych racji, przeciwstawienie sobie wartości moralnych nosi miano tragizmu. Natomiast konflikt dwóch sprzecznych prawd, starcie pomiędzy nimi to konflikt tragiczny. Jednostka reprezentująca dany pogląd, działająca w jego obronie, staje się jednocześnie ofiarą swojej prawdy. Jest to wówczas jednostka tragiczna – w „Antygonie” tragicznymi postaciami są Kreon i tytułowa Antygona.
Spór dotyczy głównie pary bohaterów: Kreona – króla Teb - i Antygony. Kreon, po bratobójczej walce o władzę, wydał zakaz grzebania zwłok zdrajcy, który ośmielił się zbrojnie napaść miasto, a tym samym wystąpić przeciwko niemu. Ciało Polinejkesa miało zostać porzucone w polu na pastwę dzikich zwierząt i ptactwa:
„Mają więc leżeć bez łez i bez grobu,
Na pastwę ptakom żarłocznym i strawę.”
Eteokles natomiast miał być pochowany z honorem. Antygona nie zgadza się z tą decyzją. Występuje przeciwko woli władcy. Początkowo zwraca się o pomoc do siostry, ale gdy ta, powodowana strachem, odmawia, postanawia sama dokonać pochówku. Symbolicznie przysypuje zwłoki piaskiem, a dopiero później, by dopełnić rytuału, skrapia je „potrójnym płynem” (złożonym z wina, mleka, oliwy lub miodu). Podczas tej drugiej czynności zostaje zauważona, schwytana i przyprowadzona przed oblicze władcy.
Podczas dialogu pomiędzy tymi dwoma postaciami zostaje naświetlone ich tragiczne położenie, bowiem każda ze stron prezentuje odmienne, niemniej słuszne poglądy.
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Konflikt tragiczny w „Antygonie” Sofoklesa
Autor: Ewa PetniakDzieło Sofoklesa nawiązuje do mitu o rodzie Labdakidów i jest kontynuacją tragicznej historii. W „Antygonie” poznajemy tylko dwoje z czwórki rodzeństwa – potomków Edypa: tytułową Antygonę i jej młodszą siostrę Ismenę. Bracia: Eteokles i Polinejkes wskazani są jako nieżyjący pretendenci do królewskiej korony. Polegli w walce o władzę. Ich śmierć stanowi punkt wyjścia i pretekst do zilustrowania konfliktów – sprzecznych prawd: pomiędzy tym, co boskie a tym, co ludzkie (prawa pisane i niepisane - obyczajowe), rozumem a uczuciami, dobrem jednostki a dobrem społecznym, wolą, wyborem a przeznaczeniem.
Równorzędne istnienie odrębnych racji, przeciwstawienie sobie wartości moralnych nosi miano tragizmu. Natomiast konflikt dwóch sprzecznych prawd, starcie pomiędzy nimi to konflikt tragiczny. Jednostka reprezentująca dany pogląd, działająca w jego obronie, staje się jednocześnie ofiarą swojej prawdy. Jest to wówczas jednostka tragiczna – w „Antygonie” tragicznymi postaciami są Kreon i tytułowa Antygona.
Spór dotyczy głównie pary bohaterów: Kreona – króla Teb - i Antygony. Kreon, po bratobójczej walce o władzę, wydał zakaz grzebania zwłok zdrajcy, który ośmielił się zbrojnie napaść miasto, a tym samym wystąpić przeciwko niemu. Ciało Polinejkesa miało zostać porzucone w polu na pastwę dzikich zwierząt i ptactwa:
„Mają więc leżeć bez łez i bez grobu,
Na pastwę ptakom żarłocznym i strawę.”
Eteokles natomiast miał być pochowany z honorem. Antygona nie zgadza się z tą decyzją. Występuje przeciwko woli władcy. Początkowo zwraca się o pomoc do siostry, ale gdy ta, powodowana strachem, odmawia, postanawia sama dokonać pochówku. Symbolicznie przysypuje zwłoki piaskiem, a dopiero później, by dopełnić rytuału, skrapia je „potrójnym płynem” (złożonym z wina, mleka, oliwy lub miodu). Podczas tej drugiej czynności zostaje zauważona, schwytana i przyprowadzona przed oblicze władcy.
Podczas dialogu pomiędzy tymi dwoma postaciami zostaje naświetlone ich tragiczne położenie, bowiem każda ze stron prezentuje odmienne, niemniej słuszne poglądy.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies