Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Antygona

Prawda rozumu a prawdy uczucia w „Antygonie”

Autor: Ewa Petniak

Głównym przedmiotem zainteresowania Sofoklesa staje się człowiek, jego namiętności i pragnienia, cele, o które podejmuje walkę oraz konflikty, które prowadzą do jego klęski i zguby, ale tym samym zaświadczają o osobowości jednostki, jej wielkości bądź upadku. Poeta dostrzega przyczyny niepowodzeń człowieka w jego własnym życiu, w postępowaniu i decyzjach, a te nie powinny „uderzać” w przyjęte, ogólnie wyznawane normy.

Cierpienie i smutek „wpisuje” w diagram ludzkiego życia, które dzięki temu staje się bogatsze, umacnia człowieka i „wznosi” go na wyższy poziom człowieczeństwa, akcentując dodatkowo jego moralne zwycięstwo.

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Antygona” - streszczenie szczegółowe
„Antygona” jako tragedia antyczna
Antygona - charakterystyka szczegółowa
Teatr grecki
Cechy tragedii antycznej
Pochodzenie i rozwój dramatu antycznego
Streszczenie „Antygony” w pigułce
Kreon – charakterystyka szczegółowa
Prawda rozumu a prawdy uczucia w „Antygonie”
Konflikt miedzy jednostką a społeczeństwem w „Antygonie”
Konflikt między tym, co boskie a tym co, ludzkie
Konflikt tragiczny w „Antygonie” Sofoklesa
Biografia Sofoklesa
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Antygony”
Mit rodu Labdakidów - streszczenie
Sofokles - twórczość
Plan wydarzeń „Antygony”
„Antygony” różne – reminiscencje: przekłady, kontynuacje i nawiązania...
Interpretacje sceniczne „Antygony” (przykłady)
Sofokles - kalendarium życia
O Sofoklesie powiedzieli...
Oskarżenie Antygony - lista argumentów i przemowa
Obrona Antygony - lista argumentów i przemowa
Mit tebański – streszczenie
Czy Antygona jest bohaterką tragiczną?
Ismena - charakterystyka postaci
Antygona – problematyka tragedii Sofoklesa
Na czym polega uniwersalność „Antygony”?
Tragizm bohaterów „Antygony” Sofoklesa: Antygona, Kreon, Hajmon, Ismena
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies