Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Antygona

Prawda rozumu a prawdy uczucia w „Antygonie”

Autor: Ewa Petniak

Głównym przedmiotem zainteresowania Sofoklesa staje się człowiek, jego namiętności i pragnienia, cele, o które podejmuje walkę oraz konflikty, które prowadzą do jego klęski i zguby, ale tym samym zaświadczają o osobowości jednostki, jej wielkości bądź upadku. Poeta dostrzega przyczyny niepowodzeń człowieka w jego własnym życiu, w postępowaniu i decyzjach, a te nie powinny „uderzać” w przyjęte, ogólnie wyznawane normy.

Cierpienie i smutek „wpisuje” w diagram ludzkiego życia, które dzięki temu staje się bogatsze, umacnia człowieka i „wznosi” go na wyższy poziom człowieczeństwa, akcentując dodatkowo jego moralne zwycięstwo.

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Inne

„Antygona” - streszczenie szczegółowe „Antygona” jako tragedia antyczna Antygona - charakterystyka szczegółowa Teatr grecki Cechy tragedii antycznej Pochodzenie i rozwój dramatu antycznego Streszczenie „Antygony” w pigułce Kreon – charakterystyka szczegółowa Prawda rozumu a prawdy uczucia w „Antygonie” Konflikt miedzy jednostką a społeczeństwem w „Antygonie” Konflikt między tym, co boskie a tym co, ludzkie Konflikt tragiczny w „Antygonie” Sofoklesa Biografia Sofoklesa Charakterystyka pozostałych bohaterów „Antygony” Plan wydarzeń „Antygony” „Antygony” różne – reminiscencje: przekłady, kontynuacje i nawiązania... Mit rodu Labdakidów - streszczenie Sofokles - twórczość Interpretacje sceniczne „Antygony” (przykłady) Sofokles - kalendarium życia O Sofoklesie powiedzieli... Oskarżenie Antygony - lista argumentów i przemowa Obrona Antygony - lista argumentów i przemowa Mit tebański – streszczenie Czy Antygona jest bohaterką tragiczną? Ismena - charakterystyka postaci Antygona – problematyka tragedii Sofoklesa Na czym polega uniwersalność „Antygony”? Tragizm bohaterów „Antygony” Sofoklesa: Antygona, Kreon, Hajmon, Ismena Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies